In het verleden ging ik vaak naar het theater om “een leuke show te zien, om weer eens goed te kunnen lachen”. Niet uit het raam, Bert Visscher, Youp van het Hek, Freek de Jonge. Later ging ik er ook voor concerten naar toe want Night Fever: geweldige coverband van de Bee Gees. Bootleg Eighties, The Zombies, Yamato, The Simon and Garfunkel Story, The Analogues en nog veel meer originele artiesten of coverbands maken prima muziek op het podium.

Als je dan het programma voor het volgende jaar doorneemt zie je bijvoorbeeld dat Hans Klok of Hans Kazan optreedt. Dat is al wat meer actie (en daar heb ik dus ook zeker kaartjes voor gekocht!). Maar er zijn ook andere groepen die met acrobatiek optreden. Ik probeer nog wel eens wat nieuws te bezoeken, dan weet je ook of het voor herhaling vatbaar is of niet. Zo had je in 2018 Ockhams Razor Circus in de Harmonie. Een groot succes! Dus als ik “iets” van een circus en acrobatiek zie, via de website of Youtube een filmpje kan zien en denk: maar dat is stoer! Dan koop ik vaak een kaartje. Dat waren fantastische shows: Ashton Brothers, Machine de Cirque en Flip Fabrique.

Zo staat voor 11 januari aangekondigd dat Cirk La Putyka in de Harmonie gaat optreden. In het boekje / op de site zie ik dat de titel “Runners” is en dat de spelers op een grote loopband “door het leven lopen/rennen”. Dat is wel een hele letterlijke weergave van hoe het leven gaat, tenminste: ik voel me nog 28 jaar, maar ergens heeft iemand de turbo boost ingedrukt en ben ik 46. Het doet me ook een beetje denken aan Fuerza Bruta in 2019 bij de Mannen van Staal.

In ieder geval, La Putyka komt uit Tsjechië en hier kun je hun website bekijken. Op de agenda kun je zien dat ze een aantal verschillende shows doen (je hebt Runners, maar ook Senses en “K”) en ze voornamelijk in Praag hun shows geven. Zou je de show willen zien dan moet je naar Praag of een ander land: in Nederland komen ze (voorlopig) niet.

De show start om 20.15 uur, heeft geen pauze en is rond 21.30 uur afgelopen. Bij Fuerza Bruta was de loopband één van de onderdelen van de show. Bij deze show is de loopband het belangrijkste onderdeel van de show. Eerst hangt er nog een soort tent overheen, die wordt later weggetrokken. Er rennen 2 mannen en 2 dames om de tent. Zij zijn de “runners”. Achter op het podium zit de muziek, dame op contrabas, een heer op gitaar. En de “beats” die zo nu en dan worden afgespeeld door een soort DJ vermoed ik.

Zo nu en dan vertellen de acteurs wat aan de zaal, er staan 4 microfoons naast elkaar opgesteld voor op het podium. Als je gerend hebt en dan (buiten adem) je verhaal doet, Engels niet je native-language is, dan is het soms wel iets minder verstaanbaar. Maar over het algemeen gaat het wel goed. We zien de ronddraaiende ballen op de band (zie je ook op het promofilmpje, maar omdat je het dan wat meer van boven ziet is het op die manier “leuker”), omdat we er nu zijdelings tegenaan kijken is het niet zo “spectaculair”.

We zien ook de “verbeelding van het leven dat steeds sneller gaat”. Zo is de ene jongedame make-up aan het opdoen, poetst de andere haar tanden, drinkt de ene gast een drankje en schrijft die andere gast. Maar het gaat steeds sneller-en-sneller en het wordt steeds moeilijker om dat te doen wat je altijd doet. Ik denk dat dit wel redelijk herkenbaar is. Toen ik op de basisschool zat had je “zeeën van tijd”, schommelen, met LEGO bouwen. En nu? Dit-dit-en-dit nog doen, waarbij je heel veel doet, maar aan het eind van de week het gevoel hebt “eigenlijk heb ik niets gedaan”.

De ene gast die redelijk gespierd is komt met het verhaal dat hij in het circus wilde werken en ook als een soort menselijke kanonskogel afgeschoten is. Maar ook dat er op het werk iets fout gegaan is, waardoor hij gelanceerd werd, op een betonnen vloer landde en 9 maanden niet kon bewegen. De andere gast komt met het verhaal dat toen hij jong was op de fiets als een gek een afdaling deed en dat uiteindelijk afliep met een flinke buiteling. De show start met de jongedame die “zingt” en ook buiten adem het lied achter de microfoon afmaakt.

Even terug naar de zaal, mijn buren, links van mij zit een ouder echtpaar, het hadden mijn “pake en beppe” kunnen zijn. Voor de show dacht ik al: weten ze wel naar wat voor voorstelling ze gaan? Want ik vermoedde dat ze een soort circus met vuurspuwers, acrobatiek, lopen over een touw op grote hoogte hadden verwacht. En dat is dit absoluut niet. Dus aan het begin hoor ik ook dat ze zeggen: “dit stelt niks voor. dit zou ik ook kunnen”. En als de jongedame aan het begin zingt klappen ze niet: “kattengejank”. En daar kan ik mijn buurman gelijk aan geven, dat was inderdaad gewoon vals, dus daarvoor heb ik ook niet geklapt.

Het enige echte “spektakel” bij deze voorstelling is waarbij de ene gozer op een fiets op de lopende band rijdt. En het deel waarbij de “gespierde gast” in een grote hoepel op het podium ronddraait, maar dat ook op de lopende band doet (respect!). En het laatste deel van de voorstelling. De loopband is dan richting de zaal gericht. En het tempo gaat omhoog. Uiteindelijk blijft alleen de jongedame van de start met “tempo 10” op de baan. Wordt het donker, wat lichten en is de show afgelopen.

Waar hebben we eigenlijk naar gekeken? Naar een balletvoorstelling. Staan er dan dames in tutu op hun tenen, dansjes te maken, een stervende zwaan uit te beelden, hier hebben de spelers een dik uur op een loopbaan gerend. En zoals met veel zaken: het lijkt makkelijk. En voor sommige mensen is dat ook makkelijk, maar ik ben geen renner, de cooper-test was altijd een hel, net als de park-loop, dus wat zij hier gepresteerd hebben, ik had het ze niet na gedaan. Maar naar een “echte” balletvoorstelling, daar ga ik niet heen.

Dan de hamvraag. Als ze weer in Nederland komen, zou ik dan weer naar een voorstelling gaan? Het antwoord is nee. Ik had wat meer spektakel en zaken verwacht zoals bij Fuerza Bruta (als die komen, daar ga ik dan zeker wel naartoe!). Deze avond was leuk, niet spectaculair, maar 1x is voldoende.

Na de tijd het drankje wat bij je ticket inbegrepen was genuttigd en daarna nog 2 Texelse Skuumkoppe genomen. Daarmee blijven hangen en gekeken wat voor mensen er nog meer naar het theater gegaan zijn. Want rond 22.00 uur is de voorstelling van Javier Guzman afgelopen. In 2012 heb ik een voorstelling van hem gezien, dacht dat ik die niet zo geslaagd vond, maar volgens mijn recensie lag dat toch anders. De recensies van zijn huidige voorstelling die ik online zie zijn niet zo lovend, dus wat dat betreft heb ik deze avond toch de juiste voorstelling bezocht 😉

Oh ja, nog even een flashback! Voordat de voorstelling begon, werd er muziek afgespeeld en kwam een groep jongedames een dansvoorstelling in de foyer van de Harmonie geven. Na een korte zoekactie zie ik dat het Dansgroep Unlimited was, hier staat het nieuwsbericht. En hier de korte opname die ik gemaakt heb.

Foto-album: link.