post-header-photo

Yamato in het Posthuis Theater in Heerenveen op 20 mei 2022 met Tenmei Destiny

In 2019 was mijn eerste bezoek aan het Posthuis Theater in Heerenveen en dat was ook bij een voorstelling van Yamato: link. Ik heb mijn eigen blog van die voorstelling nog even nagelezen en kan eigenlijk alleen maar zeggen dat de voorstelling die ik nu gezien heb op 20 mei 2022 heel veel gelijkenissen vertoond met die voorstelling.

Ook deze avond was er de “battle”, de kleine bekkentjes voor het “balletje overgooien” en het met de rug naar ons toe zitten, paar buikspieroefeningen en dan met stokken op die superstrak gespannen vellen slaan.

Was er dan nog wat anders? Nou toch wel een paar dingen. Zo zat ik in 2019 op het balkon, deze keer zit ik in de zaal. En dan ook nog eens op rij 1. Exact in het midden. Toen op het balkon zat ik krap met mijn knieën tussen de stoelen, nu heb je alle ruimte. Dus dat is al een stuk beter.

Daarbij komt dus dat ik echt “boven op” het podium zat. Dus zag je toen de heren en dames slagwerker “in de verte”, nu kan ik ze bijna aanraken. Ik heb nog even gedacht “moet ik eigenlijk mijn oordoppen ook mee nemen?”. Want ik zit er nu wel heel dicht bij. Ik kan melden: ik had ze niet mee, niet in en ook niet nodig. Hoewel het slagwerk luid is en “de beat moet je niet horen, die moet je voelen” soms van toepassing was, was het prima te doen. Maar ik had wel bijna een “spatscherm” mee mogen nemen. Want de drummers zijn geen grammetje te zwaar, zijn gespierd, maar het slaan op die (grote) strak gespannen vellen is zwaar. Heel zwaar. Dus de ene drummer lijkt erg op mij: als ik het erg warm heb, hard gewerkt heb, dan loopt het zweet soms uit mijn haar en valt het op de grond. Dat had deze drummer ook, de zweetdruppels vlogen zo nu en dan over het podium.

Zo heb ik nu van dichtbij kunnen zien wat een zware inspanning het voor alle spelers geweest is. Het was wederom een top-avond. En als ze over 3 jaar met hetzelfde programma naar Nederland komen ga ik er weer naar toe. En ga ik weer op de eerste rij zitten. Het zorgt er bijna voor dat ik zelf weer wil drummen. Gelukkig was er veel jeugd in de zaal, hopelijk zorgt het voor aanwas bij drumbands die er nog zijn en op zoek zijn naar leerlingen!