post-header-photo

Sallandse wandelvierdaagse afgerond: Lemele en Archem en dus “poen voor Jeroen!”

Wat betekent nu “poen voor Jeroen” in de titel van dit artikel? De dag voordat ik de route ging lopen zag ik op TV Oost een reportage voorbij komen over Jeroen. Hij heeft al een tijd MS. Je spieren worden aangetast en dat herstelt zich niet. In Nederland “kan er niet verder behandeld worden”, maar in Rusland is er met een stamcelbehandeling een optie, daardoor wordt het proces van aftakelen stopgezet. Dat wil je zo snel mogelijk, maar voor die behandeling is natuurlijk wel flink wat geld nodig. Het leek me wel toepasselijk om mijn laatste route dit jaar de kilometers die ik gelopen heb x 2 euro te doneren. Zoals je in het album ziet heb ik vandaag 26.42 kilometer gelopen x 2 euro = afgerond 55 euro. Bij deze overgemaakt naar NL96INGB0009372178

De site van Jeroen is hier te bekijken: https://poenvoorjeroen.nl/ en de uitzending van Expeditie Oost is hier nog te bekijken: link

Op 2 september heb ik de eerste route gelopen, Raalte-Heino: link. Op 16 september de tweede route, Olst-Diepenveen en 22 september de derde route, Haarle-Nieuw Heeten: link. Ik had de laatste ronde wat eerder willen lopen, maar daar kwamen wat andere zaken tussendoor. Dus route 4 stond op de planning voor donderdag 21 oktober. Maar toen zag ik in het weekend ervoor dat het zowel op de woensdag als donderdag én hard gaat waaien én het gaat regenen. Dat is niet ontspannend lopen, dus maandag 18 oktober ben ik ‘s morgens rond 7.30 uur naar Lemele gereden. In de buurt van Zwolle begint mijn TomTom te flippen, ze stuurt me een kant op en begint daarna te bléren dat ik “om moet draaien”. Even de auto op een parkeerplek, de navigatie van de auto zelf maar inschakelen en zo kan ik rond 9.00 uur mijn auto parkeren in een straat in Lemele.

De digitale meetapparatuur toont dat het rond de 9 – 10 graden is. Frisjes, maar met zo’n eind lopen is dat wel lekker. Bij Café-Biljart De Driesprong zet ik mijn eerste stempel. Hierna bij wat weilanden langs lopen en dan al redelijk snel omhoog, ik ga de Lemelerberg op. Geen heuvel, een berg. Dus mijn jack maar ombinden, want het wordt warm. Tenminste, het is nog wel 10 graden, maar ik krijg het warm. Want het zijn zandpaden met rul zand, dus er moet gewerkt worden. Prachtige uitzichten. En ja, hier spot ik mijn eerste vliegenzwam! Bij de andere wandelingen ook paddenstoelen gezien, maar toen geen vliegenzwam. Ik kom hier zo nu en dan een wandelaar tegen, een hardloper. En bovenop de berg een paar vogelspotters die hun aantekeningenboekje erbij hebben en met grote verrekijkers in het rond aan het kijken zijn.

Verderop naar beneden en door bos een stuk van de route lopen. Zo loop ik daar over de Koningin Wilhelminalaan. En kom ik bij het standbeeld van een leeuw met het jaartal 1813. Deze is in 1913 geplaatst om de honderdjarig vrijheid te vieren: link. Verderop loop ik langs de “dikke steen”: link. Daarna weer een stuk over de heide, weer klimmen en nu ook een heel eind, maar dan sta je ook op Archemerberg. Met 360 graden uitzicht om je heen. Het is niet “super helder”, volgens het boekje kun je bij mooi weer in het westen Zwolle zien liggen en in het oosten Bad Bentheim. Via paadjes naar beneden, door de bos en zo kom je bij de Lemeler Esch, waar je de tweede stempel kunt zetten. Je kunt hier ook eten, een biertje drinken, maar ik zit nog maar op de helft van de route en moet nog een flink stuk lopen, dus ik besluit door te lopen. En andere mensen blijven (gelukkig) wel zitten, zo is een gezin wat ik boven tegen kwam via een ander pad naar beneden gelopen en gaat op het terras zitten.

Het vervolg van de route gaat door het bos en langs weilanden. Houten bankjes waar je op moet staan en zo over het prikkeldraad heen gaat (het houdt je soepel). Behoorlijk drassig en blubberig paadje, maar met beleid worden de schoenen niet heel vies. Zo kom ik bij Havezate Eerde. Van een boomstam en ander hout heeft een kunstenaar een prachtig gezin dassen gemaakt (foto staat in mijn album). Langs boerderijen, vervolgens via het gebied van de padvinderij. Een mooi vlonderpad naast een “dode rivier” en aan de andere kant een steile wand (Steile Oever). Onder een tunnel door, weer een zandpad en vervolgens een zandpad met fietspad (ik ga op het fietspad lopen, want ik wil nu wel even op verharde ondergrond lopen). Maar goed, het is een rondje, dus ik moet weer naar boven klimmen naar de top van de Archemerberg. Als ik ergens een foto van maak wordt door een klas “Enzo Knol” naar me geroepen, misschien moet ik ook maar Youtuber worden 😀 Via zandpaden (en paadjes) naar beneden, bij een akker langs en zo weer op de verharde weg. Ik kom hier weer bij De Driesprong langs, vind het er donker uitzien en dan zie ik dat er een papier hangt dat het café deze maand gesloten is. Ai, geen afsluitend biertje in Lemele! Bij de auto aangekomen zie ik dat er een mooie vlinder (kleine vos) op mijn auto ligt te zonnebaden (wit reflecteert goed), maar die vliegt weg op het moment dat ik mijn wandelschoenen uit trek en mijn normale schoenen weer aan doe.

Vervolgens een route plannen. Eerst naar Luttenberg, naar De Schoenmaker om een biertje te drinken, maar helaas, die zijn maandags gesloten. Dan richting Heino, om te kijken of ze daar nog lelies verkopen. Maar zover kom ik niet, want onderweg is er al een stalletje met lelies. Twee bossen gekocht en vervolgens door naar Raalte. Hier weer in de parkeergarage de auto gestald en deze keer bij Cafetaria Lunchroom Naplace twee Affligem Blond biertjes gedronken. Een mooie afsluiting van een vermoeiende dag!

Foto’s staan hier: album