Vorig jaar heb ik elke week in september een route van de Sallandse Wandelvierdaagse gelopen. Dit jaar heb ik op 2 september de eerste route gelopen (link), leek het de week erna niet zulk mooi weer te worden, dus heb ik een week overgeslagen.

Op donderdag 16 september parkeer ik rond 9.00 uur mijn auto op een parkeerplek naast het spoor in Olst. Ik loop hier naar de zaak van Nobach (schoenenzaak), hier staat net als vorig jaar het hokje waar je de eerste stempel kunt plaatsen. Dan loop je door een aantal straten en kom je buiten de bebouwde kom. Je komt dan op een punt dat je bij het Drostepad komt, een smal paadje door de landerijen. Vorig jaar kwam ik vanaf links naar dit pad. Hier volg ik hetzelfde pad als vorig jaar, dus bij havazathe Spijkerbosch langs. Een stuk door de bossen en vervolgens kom ik bij havezathe De Haere. Op de parkeerplaats staat zo te zien een ambulance, bij het huis waar het hokje staat met de stempel belt een vrouw aan, ze is op zoek naar een toilet. In de buurt zijn nog een paar huizen en daar kan ze gelukkig terecht. Ik maak nog even een foto van de folly, de nep ruïne. Hierna door een stuk weiland en weer door een stuk bos, langs hotel Gaia. Na een zandpad en een kleiner pad kom ik bij een onbewaakte spoorwegovergang. Goed links en rechts kijken (het bord ervoor laat weten dat het een “fluistertrein” is, dus die hoor je waarschijnlijk pas als het te laat is).

Dan loop ik het buitenste deel van Diepenveen binnen, maar ook alweer redelijk gauw loop ik het dorp uit. Via een stuk grasland, maar daarna een stuk met hele hoge grassen en waar je net kunt zien waar een paadje loopt, omdat er een heel smal pad in zit, doordat andere mensen er doorheen gelopen zijn. Je komt dan uit bij een bankje en je ziet dat je niet te ver naar rechts had moeten lopen: daar zit een redelijk brede sloot. Even een broodje gegeten en daarna weer door. Daarna is het weer normaal grasland en zie ik nog een pad voor me op het gras. Ik kom uiteindelijk weer bij de Alte Herren Brücke, het bruggetje waar ik vorig jaar ook met Henk langs gelopen ben. Dus ik weet nog dat we direct na dat bruggetje meteen een afslag naar rechts hadden. Ik kom havezathe Groot Hoenlo weer voorbij, vorige keer was er een afslag naar rechts, maar nu kan ik doorlopen. Uiteindelijk kom ik weer in Olst uit, op de weg waar mijn auto ook geparkeerd staat. Dus even mijn schoenen omwisselen en daarna Olst nog even inlopen. De kermis die er is sla ik even over, ik ga op het terras zitten bij ‘t Bakhuus. 2 Tosti’s en 2 glazen Warsteiner, ik kan er weer tegen! Op de terugrit nog even via Heino gereden, hier staat het stalletje weer met lelie’s, nog mooi in de knop!

Op woensdag 22 september parkeer ik rond 9.00 uur mijn auto op een parkeerplek (via een onverharde weg) buiten Haarle, bij herberg De Pas. Eerst loop ik naar Haarle (het bord met de plaatsnaam, daar zit een sticker overheen: Hosmarville, Home of Olympic medalist Frank Hosmar). Hierna een paadje langs de weilanden en door een klein bos, hier gaat het al wat omhoog. Het wordt vandaag een dag om te klimmen. Na de schaapskooi kom ik op de hei (Nationaal Park Sallandse Heuvelrug: link). Eerst via een zandpad, daarna via zanderige paden steeds meer omhoog, ook met rul zand, dus het hakt er wel in. Ergens halverwege zie ik in de verte een hert, op dat moment vind ik het jammer dat ik niet mijn losse camera meegenomen heb, want daar had ik een veel mooiere en scherpere foto mee kunnen maken. Het hert heeft door dat ik sta te kijken en helemaal als er een trimster met kleine hond voorbij komt, dus die maakt zich uit de voeten/hoeven.

Hierna weer wat stukken bos, ook een gedeelte waar Schotse hooglanders kunnen lopen, maar die kom ik niet tegen. Ik kom uit op een landbouwweggetje, maar ga dan al redelijk snel het weiland weer in, met een supersmal paadje (meer een soort greppel), het Hekk’n pad. Achter een maisveld staat een bankje, dus daar kan ik mooi even mijn broodjes opeten. Verder door de weilanden en zo kom ik in Nieuw-Heeten, waar ik bij café Vosman het hokje zie staan en mijn 2e stempel kan zetten. Via weer wat kleinere wegen en paden langs de weilanden kom ik uit op een lang zandpad langs de Sallandse Heuvelrug, waar je ook Huis Sprengenberg (Palthetoren): link kunt zien. Het wordt warmer, er zijn best wel veel fietsers hier, dus ik ben blij dat ik rond 15.00 uur weer bij de auto ben. De schoenen weer omwisselen, het terras bij De Pas lijkt redelijk vol te zitten, dus ik stel eerst in mijn TomTom in dat ik naar Luttenberg ga, vorig jaar heb ik lekker op het terras van de Schoenmaker gezeten, dus dat lijkt me wel een mooie stek. Maar als ik die kant op rij en door Haarle ga, dan rij ik langs eetcafé de Droadnagel (link), waar een terras bij is en wat redelijk gevuld is. Ik parkeer mijn auto vlakbij en ga zitten op een stoeltje wat lekker zit, in de zon. Met een stukje zelfgemaakte monchou en 2 flesjes Affligem Blond zit ik hier een uurtje relaxed bij te komen van deze best wel vermoeiende wandeling. Als ik dit van tevoren geweten had, was ik waarschijnlijk een uurtje eerder weggegaan, zodat ik hier nog een uurtje langer had kunnen zitten. Mocht je hier langs fietsen of wandelen en het is mooi weer, dan is dit een geweldige plek. Veel drukte (er wordt ook softijs verkocht, dus veel jeugd), je zit aan de hoofdweg, dus veel fietsers en ander verkeer.

Beide wandelingen waren dus een succes!

Album van Olst-Diepenveen staat hier: link

Album van Haarle-Nieuw Heeten staat hier: link