Mijn overbuurman Jos Thie, regisseur van Jochem Myjer is ook de regisseur van dit stuk. Het bijkomende voordeel daarvan is er er nog wel eens een try-out in ons dorp gespeeld wordt, dus ik heb een kaartje voor deze voorstelling. Niet elke voorstelling van Pier 21 trekt mij aan, zoals de recente “Bijke” heb ik overgeslagen, maar de afgelopen jaren heb ik er toch redelijk wat gezien, Feteranen, Wat Soesto en De Emigrant.

De voorstelling start om 20.00 uur, ik ben rond 19.50 uur in de Bidler en ben zo’n beetje de laatste, na mij komen nog een paar bezoekers. Op de achterste rij, mooi in het midden is nog een plaatsje vrij, dus ik zet mij hier neer met een bakje koffie. Een kort praatje met Jos, hij waarschuwt mij dat het wel een heel ander type voorstelling is dan de Emigrant of Feteranen.

De lichten dimmen, we kijken naar het podium waar een soort bankje staat, een stoel met een headset en en jongeman achter de keyboards. Hoofdrolspeelster Hiske Oosterwijk komt op en heeft een gesprek, ze zit op de alarmcentrale, dus alarmerende situaties komen bij haar binnen. Een baby die niet meer ademt, een kind wat agressief wordt. Andere scenes zijn met haar vriend die automonteur is en bewondering heeft voor haar capaciteiten en “hoe zij is”. En de muzikant achter het toetsenbord speelt ook de gehandicapte broer (correctie: de broer met een handicap).

We zien hoe Hiske meldingen binnen krijgt en hoe ze de bellers probeert te ondersteunen. Hoe ze elke zondag (nadat haar ouders overleden zijn) naar haar broer gaat, omdat dit altijd zo geweest is. Is het een verplichting? Nee, het is geen verplichting. Kun je dan een keer thuis blijven? Nee, dat kan niet, hij rekent erop.

Dus wat te verwachten is, op een bepaald punt is het gewoon “te veel”. Kan ze haar werk niet meer doen. En krijgt ze een tijd vrij om te herstellen, maar daar heeft ze ook moeite mee.

Zoals Jos al aangaf is het een heel ander type voorstelling. Ik had de flyer ook niet goed doorgelezen (laat je verrassen), dus ik ging er vanuit dat het mantelzorg van de ouders of een ouder was: het was dus van haar broer. Ook had ik verwacht dat er veel scenes zouden zijn qua “mantelzorg”, dat was het niet.

Er werd namelijk behoorlijk veel door Hiske gezongen. In eerdere blogposts had ik al eens aangegeven dat ik niet zo’n musicalliefhebber ben, na een paar dialogen in zingen uitbarsten, daar word ik niet zo blij van. Dus toen Hiske dat deed, dacht ik: hmm… wordt dit zo’n voorstelling…

Dat ik na verloop van tijd dit wel kon waarderen en mijn uiteindelijke oordeel over de voorstelling daarom ook positief is, daar zijn een paar factoren voor.

Ten eerste Hiske haar zangkwaliteiten. Die zijn uitmuntend. Dan de complexiteit van de teksten, maar ook van de liederen die gezongen worden: dat is best veel, ik vind het superknap dat je dit uit je hoofd kunt leren. En de muziek. Dit wordt ondersteund met een soort techno-beats. Dat klinkt heel goed. Het deed mij terugdenken aan Lola Rennt, één van mijn favoriete films. Vooral het deel waar ze “doorslaat” is sterk, zowel het muzieknummer als het deel waar ze op de alarmcentrale is en bellers “afbekt” omdat ze er helemaal doorheen zit.

De voorstelling duurt ongeveer een uur en een kwartier. Weet dus dat het type voorstelling inderdaad “heel anders is” dan een Feteranen of de Emigrant waar je een voorstelling lang een monoloog of dialoog volgt, hier heb je korte scenes die afgewisseld worden met solo-zang.

Toen ik na de tijd nog even naar de foto’s keek die ik aan het begin van de voorstelling had gemaakt en degene bij het einde van de voorstelling viel mij wat op, waarvan ik niet zeker weet of het zo bedoeld is. De achterwand is een videoscherm waar je 10 rondjes (2 rijen van 5) ziet met een blauwe kleur. Volgens mij pulseerde dat met de muziek. Aan het eind van de voorstelling zijn ze rood. Zou het een weergave zijn van Hiske haar geestelijke toestand (eerst rustig, aan het eind volledig in de stress)? Mocht je de voorstelling bezoeken, misschien tijdens de voorstelling eens kijken hoe zich dit ontwikkelt. Je ziet de kleuren ook terug in het affiche.

Als je naar een voorstelling wilt gaan, hier kun je op de site van Pier21 de voorstellingen vinden.