Marco Bakker, Henk Poort en Ernst Daniël Smid vormen de 3 baritons. In het verleden traden ze als een soort persiflage van de 3 tenoren op (Pavarotti, Domingo en Carreras), bij het TV programma TV Unicef Gala, geregeld door Ivo Niehe. Dat was zo’n succes dat de éénmalige actie een vaste groep werd. Omdat het 25 jaar geleden was werd op maandag 17 juni een jubileumconcert in Carré in Amsterdam gegeven. Een maand ervoor stond dit in de TrosKompas, met daarbij een win-actie: telefoonnummer bellen en een x aantal mensen konden 2 kaartjes winnen. Ik heb gebeld, maar verwachtte er niets van. Tot een aantal weken later er een brief in de bus viel: gewonnen!

Maandagmiddag vrij genomen, rond 15.00 uur met mijn moeder via de polder naar Amsterdam. Een break bij het Hajé restaurant de Aalscholver bij Lelystad. We zijn flink vroeg, dus eerst nog even een tijdje relaxt gezeten aan de picknicktafel. Genoeg afleiding, want er zijn meer reizigers onderweg. En er zijn allemaal mussen die proberen wat voedsel bij elkaar te scharrelen. Na verloop van tijd naar binnen, een prima schnitzel gegeten, goede patat ook, de groente eronder komt volgens ons uit een potje en is redelijk taai. Na een cappuccino en sanitaire stop rijden we verder. Rustig achter vrachtwagens aan, met behulp van de TomTom en voorbereidend Google-Maps werk weet ik Carré te vinden en zet mijn moeder hier om 19.00 uur uit. Vanaf dit tijdstip zou je naar binnen moeten kunnen, maar zo te zien is de deur al langer open, het loopt aardig aan.

Ik rij vervolgens naar de parkeergarage waar ik een uitrij-kaart krijg en nog even een parkeerkaart uit de automaat bij het inrijden moet pakken. Klein stukje lopen naar Carré, het is gezellig druk in de stad. Daar met de lift naar boven, het duurt lag voordat de deur open gaat, daar moeten we vervolgens nog trappen op en op de tribune/balkon moeten we ook nog een eind omhoog. Maar goed, dan zitten we ook. Wat een heerlijke stoelen!

Flink hoog, dus mooi uitzicht over de zaal. Hoewel de baritons spreken over een “uitverkocht Carré” zijn bovenin aan de zijkanten nog wel lege plaatsen, maar goed, daar zie je niets van wat op het podium gebeurt. En als je nu al ziet hoe druk het is in de gangen/zaal waar je drinken kunt krijgen dan kun je wel over “uitverkocht” spreken. Er zit een grote muziekgroep op het podium, onder leiding van dirigent Maurice Luttikhuis. Ze spelen eerst het thema van Soldaat van Oranje. Daarna komen de baritons op en luisteren we 3 kwartier. Daarna een pauze van ongeveer 20 minuten. En daarna nog een kleine 3 kwartier (ook nog een instrumentaal nummer van de muzikanten van Ennio Morricone. Nog een kleine toegift (aan de Amsterdamse Grachten, geef mij maar Amsterdam).

Nummers die deze avond voorbij komen zijn Calypso, O ‘sole mio. En nog veel meer nummers waarvan ik zanger of titel niet ken. Maar dat maakt niet uit, want het klinkt prima. Van de drie mannen is Marco de oudste, maar ook degene met de beste stem, groot volume, prima timbre.

Ook komt er nog een 79 (?) jarige man die altijd al heeft willen zingen, maar dat vroeger niet mocht. Hij zingt een nummer (was het nu o ‘sole mio of mama?), in ieder geval, hij doet het voortreffelijk en hij krijgt een staande ovatie!

Deze keer via de uitgang aan hetzelfde gangpad, zodat we weinig trappen af hoeven, daarna in de lift en staan we buiten op de stoep. Weer teruglopen naar de ingang, waar mijn moeder kan zitten omdat iemand plaats voor haar maakt (gentleman!) en ik de auto op ga halen. Dat gaat ook weer snel. Als ik mijn moeder ophaal en we naar buiten lopen komen we Ernst Daniël tegen die ons een goede reis terug wenst.

Een zeer geslaagde avond, maar het had van ons nog wel wat langer mogen duren!

Op shownieuws staat nog een kort interview met een paar kleine fragmenten: link.