Donderdag 27 juni rij ik om 8.00 uur weg, op naar Zeeland. De airco in de auto is kapot, wordt binnenkort gerepareerd, maar de auto heeft op een koel plekje gestaan, dus het is te doen. Rond 11.40 uur ben ik in Vlissingen. Eerst even naar het standbeeld van Admiraal Michiel de Ruyter, daarna teruglopen naar 1618, waar ze altijd een prima omelet hebben. Drie stuks op een stuk oerbrood, carpaccio eronder. Frisse Radler erbij, the vacation has started!
Daarna rij ik ‘terug’ naar Middelburg, auto in de parkeergarage en vervolgens naar hotel Fletcher. Inchecken, koffer neerzetten, sanitaire stop en klaar voor vertrek. Het is rond 13.50 uur, het terrein bij Concert at Sea gaat om 14.00 uur open. Onderweg nog even bij mijn ‘vaste’ Texaco-tankstation getankt (tank is voor de helft leeg), zodat ik door kan rijden. De P-borden van CAS volgen, zo beland ik in een korte file voor de plek waar de parkeerkaarten gecontroleerd worden. Bij de mini-rotonde ditmaal rechtsaf, aan het einde omkeren en daar kunnen we onze auto parkeren, een stuk dichter bij de ingang dan de vorige keer. En dat komt goed uit, want nog even de wandelschoenen aantrekken en dan nog een aardig stuk lopen naar de ingang.
Controle van mijn kaartje en plunjezak, daarna naar binnen. Hier eerst even goed insmeren met zonnebrandolie (de zon brandt flink!), bandana op en munten kopen. Daarna doorlopen naar het Zeelandpodium waar Peter Heerschop, Viggo Waas en Joep van Deudekom de aankondiging doen, even een grote Heineken kopen en doorlopen, net op tijd voor de eerste act: Cover at Sea. Zo trapt Blof af met “In the air tonight” van Phil Collins (met dat heerlijke drum-riedeltje), zingen Pascal van Blof en Lisa Lois het nummer van Lady Gaga en Bradley Cooper, Shallow, Douwe Bob zingt ‘Man! I feel like a woman’ van Shania Twain. Prima sets, dit uurtje gaat zo voorbij.
Daarna drie kwartier pauze, dan treedt Nielson een uur op. Met natuurlijk sexy als ik dans, ijskoud en meer nummers. Dikke prima. Daarna op het strand Smelly Kitchen, een funky band die de aandacht goed vast houdt. Weer teruglopen naar het Zeelandpodium, waar Wulf een uur lang optreedt. Suzan en Freek laat ik even voorbij gaan, eerst maar even een hapje eten. Voldoende keuze hier. Indonesisch, patat, burgers, loempia’s, maar ook pannenkoeken! Dat wordt mijn keuze voor vanavond. Tussen 20.30 en 21.30 uur treedt de Golden Earring op. Alle klassiekers komen voorbij. Twilight Zone, When the lady smiles. Dikke drumsolo van Caspar Zuiderwijk. Ook een lange gitaarsolo van Rinus Gerritsen, knap met een gitaar met twee halzen, maar eerlijk gezegd zit ik meer op het bekende werk van de band te wachten dan op het gepingel van een electrische gitaar. Dat is ook wel een puntje, omdat ze de nummers al zo vaak gespeeld hebben gaat de band improviseren, boel oplengen en dat hoeft eigenlijk ook niet van mij. Gewoon de nummers spelen zoals we die al jaren horen en graag mee willen zingen 🙂
Lisa Lois treedt op het strand op, daar nog even bij gekeken en daarna niet te laat teruglopen naar het Zeelandpodium. Van 22.15 tot 23.30 mag Guus Meeuwis de dag afsluiten. Zingt een nummer samen met Pascal van Blof. De bekende nummers, het is een nacht, voornamelijk door het publiek gezongen. Brabant, Wat zou Elvis doen en het zeer aanstekelijke Je staat niet alleen.
Prima dag. Terug lopen naar de auto en ik kan zo wegrijden, rustig op de wegen naar Middelburg, rond 0.30 uur weer in het hotel. Onderweg Radio Veronica aan waarop ik hoor dat het concert van Muse in Nijmegen fantastisch was, bij het inrijden van de parkeergarage draait net het nummer ‘Knights of Cydonia’.
Vrijdag 28 juni, rond 8.00 uur opstaan. Ontbijt, daarna Middelburg in. Ik had thuis per ongeluk een glas aangetikt, was kapot gegaan, dus even sneupen bij de Blokker. Zijn een paar mooie glazen te koop, dus geslaagd. Hierna nog even op de markt op een zitje in de zon gezeten en bezig geweest om de planning voor de komende dagen op te stellen. Rond 11.00 uur loop ik naar de parkeergarage en ga weer richting CAS. Vandaag is het terrein om 12.00 uur open, mijn auto staat nu een stuk verder weg, maar ik besluit om toch te gaan lopen. Al dat gehang en het regelmatige drinken moet gecompenseerd worden. En omdat het eerste interessante optreden om 14.00 uur is heb ik wel even de tijd.
Vandaag een comfort-kaart, dus eerst bij het loket een bandje halen, daarna kan ik doorlopen bij deze speciale ingang. Wederom insmeren en bandana opdoen, munten hoef ik niet te kopen, want die had ik nog van gisteren. Biertje en door richting Umoja podium. Het is rustig, dus ik kan bij een picknicktafel gaan zitten, aantekenboekje erbij om voor de komende jaren mijn doelen te stellen. Ondertussen is de soundcheck van ‘Aad’, de Zeeuwse band die hier gaat optreden. Deze band speelt van 13.30 tot 14.00 uur, klinkt best goed. Iets eerder ga ik naar het Zeeland podium en ga hier de trappen naar boven, met mijn comfort-kaart mag ik hier staan/zitten, je hebt dan mooi uitzicht op het podium en de mensenmassa’s beneden. Op het podium Jett Rebel die een prachtige rockende show neerzet. Natuurlijk komt ‘Louise’ ook voorbij. Daarna terug naar het Umoja podium, tussen 15.15 en 16.00 treedt Davina Michelle op. Bekend van de beste zangers op TV (net zoals Og3ne daar bekend geworden is) en vet populair: er zijn zoveel mensen dat ze best op het Zeelandpodium had kunnen optreden. Zet een geweldig optreden neer! Natuurlijk ‘what about us’ van Pink en ‘duurt te lang’, maar ook andere nummers, wat een volume heeft die dame!
Daarna weer terug naar het Zeelandpodium (je blijft aan het lopen), hier treedt Ilse Delange op. Ik heb het gevoel dat het publiek wat matter reageert dan bij het optreden van Davina. Maar wel mooi dat ik Ilse eens in real life gezien en gehoord heb, want zingen, dat kan ze.
Hierna heb ik een klein inkak-momentje, dus ik ga ergens bovenop de dijk zitten, net als vele anderen. Even zitten. Suzan en Freek zouden weer optreden (laat ik lopen), net als de Jeugd van Tegenwoordig (maar waar ik zit kan ik ze toch horen). En eerlijk is eerlijk, de jeugd van tegenwoordig is niet echt mijn band, maar deze show is prima, het swingt. Tussen 19.00 en 20.00 treedt Kovacs op het Umoja podium op, dus loop ik daarnaar toe. Deze dame klinkt een beetje als de vrouwelijke Joe Cocker, wat een strot. Qua muziek krijg ik associaties met James Bond thema-muziek en Caro Emerald. Prima set. Daarna terug naar het Zeelandpodium waar Live optreedt. Een cover van de Rolling Stones (paint it black), maar natuurlijk ook eigen werk: All over you, Dolphins Cry, Lightning crashes. Top!
Weer terug naar het Umoja podium, hier treedt de Spaanse band Alvaro Soler op. Concert at Sea is altijd gelukkig het hun keuzes voor Spaanse bands. Een van de vorige jaren La Pegatina, beetje een soort carnaval-band, ook nu weer heerlijke muziek met een paar goede blazers.
Iets voor het einde ga ik terug naar mijn Comfort-kaart plekje, het is hier flink drukker geworden, voor het laatste optreden (hierna komt ook nog The Partysquad), maar dat vind ik te laat worden. Nu komt Nile Rodgers en Chic, tussen 22.30 en 00.00 uur. Ik ken hem van een uitzending op TV, dus toen ik zag dat hij bij CAS zou optreden wist ik: kaartje kopen! Man, man, man, wat heeft die man een nummers gemaakt. Een paar zangeressen die hun registers vol opentrekken. Eindelijk ook de juiste tekst geleerd, ik dacht altijd ‘ le frique, c’est chique, freak-down’, maar het is ‘free-dom’ volgens mij. We beginnen met een hele lange versie van Dance, dance, dance. Maar ook Let’s Dance van David Bowie komt voorbij. En van Madonna Material Girl en Like a Virgin. Get Lucky met Daft Punk. Halverwege loopt Nile naar het podium in het midden en staat daar op het dak, terwijl de drummer ons allemaal opzweept. En er komt nog een moment waarop Nile vraagt om allemaal het lampje van de telefoon aan te doen, zodat het net een sterrenhemel op de grond lijkt. De dokter heeft hem gediagnosticeerd met kanker, hij heeft toen besloten om meer muziek te maken dan hij in zijn hele leven al gemaakt had. Dus ik vraag me al af, gaat Nile binnenkort dood, maar gelukkig niet hierdoor, want hij is inmiddels genezen! Er volgen nog meer swingende nummers, iets voor het einde loop ik weer richting de uitgang. De muziek kunnen we nog steeds horen. Zo sta ik mooi op tijd bij de bushalte, ditmaal maar niet teruglopen, maar deze 3 haltes met de bus, hierna in de auto en nu de andere kant om terug naar Middelburg. Ook nu is het rustig op de weg, rond 1.15 uur in het hotel.
Zaterdag, 29 juni. Beetje uitslapen, dus rond 9.10 uur aan het ontbijt. Uitchecken, daarna in de auto richting Rhenen naar Ouwehands Zoo. Het park is open om 10.00 uur, het ontbijt van de panda’s is om 10.30 uur, maar dat is niet te halen, het zij zo. Wel zie ik dat ik aan de goede kant rij, aan de andere kant loopt het verkeer redelijk vast in files. Rond 11.30 uur zet ik mijn auto op het parkeerterrein, is nog net een plekje in de schaduw. Het vaste ritueel van insmeren en bandana opdoen, daarna in de hitte naar de ingang lopen. Prachtig park. Best wel druk, veel ouders en opa’s en oma’s met kinderen/kleinkinderen. We zien zebra’s, een giraffe, wrattenzwijn met jonkies, olifanten, zeeleeuw, pelikanen, flamingo’s, bruine beren, vissen in het aquarium, waaronder ook clownvisjes a la Nemo, gieren, papegaaien. En natuurlijk de panda’s. Ze zitten in een apart hok, zijn beide in 2013 geboren. En ze zijn aan het chillen, liggen wat. De ene beweegt weinig, de andere loopt gelukkig nog wel wat heen en weer en daar kan ik dan nog een redelijke foto van maken. Daarna nog even onder een parasol in de schaduw gezeten, flesje cola en een broodje met een unoxworst (met mosterd) en rond 14.10 uur besluit ik weer naar huis te rijden. Wel warm in de auto, dus beide ramen open en zo terug naar huis. Rond 16.00 uur ben ik weer thuis, dit was een heerlijke (maar te korte) vakantie!
Hier een korte playlist van 27 juni: Youtube-playlist