Net voordat corona uitbrak ben ik nog met Dalstra Reizen naar IJsland op vakantie geweest. Nu alles weer een beetje “normaal” is heb ik via Paulusma Reizen een reis naar Schotland geboekt. In 2013 ben ik met Paulusma naar Londen geweest in de herfstvakantie, het jaar daarop gingen een paar reisgenoten van mij (Geertje de Bruin en haar moeder) de reis naar Schotland doen. De foto’s zagen er mooi uit en toen dacht ik al: daar wil ik ook nog een keer naar toe!
1e dag, 27 juli.
Ik zou in Grou opstappen, maar omdat ik dan de enige zou zijn, er wel mensen in Leeuwarden opstappen en ik daar de auto ook makkelijk kan laten staan, vertrek ook ik hier om 13.15 uur. In 2015 naar Kroatië geweest, in 2016 naar Ierland en beide keren was de chauffeur Kitty. Ik meende dat zij ook deze reis deed, leuk om een “oude bekende” tegen te komen, maar dat is niet het geval. David Brouwer is onze chauffeur.
Tussen 14.55 en 15.30 uur hebben we een tussenstop bij de Aalscholver Lelystad. Even een sanitaire stop, cappuccino en een gevulde koek, waarvan ik wat stukjes aan de mussen geef die hier rondscharrelen.
Na de douane kunnen we om 17.58 uur aan boord van de Pride of Rotterdam. Om 19.00 uur in het restaurant, lopend buffet, dus we kunnen zelf pakken. Rond 20.30 uur vaart de boot weg. De eerste 50 bladzijden in het boek van Stephen King gelezen (Later) onder het genot van een Guinness. En de muziek van Phoebe, blonde zangeres die speelt op piano en gitaar en mij vraagt of ik een verzoekje heb, ik noem Amy Winehouse, waarop zij de vraagt stelt of het Back to Black of Valerie moet worden. Beide vind ik goed, maar kies voor Valerie, wat ze prima zingt. Ik had gehoopt dat ze ook op de terugreis op “mijn” boot zou zitten (ze laat weten dat ze tot 4 augustus of zo op de boot zit), maar helaas zitten we dan op de Pride van Hull. Een uurtje extra, want de klok kan een uur terug! Om 6.00 uur hebben we ontbijt.
2e dag, 28 juli. Glasgow/Clydebank.
Opstaan rond 5.30 uur, 6.00 uur ontbijt in The Kitchen. We arriveren rond 7.00 uur in de haven en om 7.45 vertrekken we met de bus. David zegt dat dit ook wel eens 9.15 uur geweest is.
Het eerste stuk wat we rijden is 109 kilometer. Om 9.15 uur hebben we een tussenstop, hier kun je broodjes kopen, cappuccino. En er staat ook een klein monument voor de IRA aanslag die daar op een bus geweest is. In die lijst van overledenen staan ook 2 kinderen: 2 en 5 jaar oud.
Om 10.05 rijden we weer verder. Rond 12.00 uur valt er wat motregen. Deze route hebben we ook gevolgd toen we naar Ierland gingen, het monument kon ik mij nog herinneren en er is een boer die weigerde zijn grond af te staan voor de autoweg. Dus de weg loopt nu om zijn boerderij heen, hij heeft een paar kleine wegen met tunnels onder de autoweg.
We hebben om 12.48 uur een tussenstop in Grasmere waar dichter William Wordsworth op zijn 29e kwam wonen. Ik loop daar met Harry en Freerk een stukje door het dorp, bij een winkeltje koop ik alvast een paar ansichtkaarten en postzegels.
Om 13.58 uur hebben we even een tussenstop aan de A591, fotomomentje.
We zijn van 15.30 uur tot 16.15 uur in Gretna Green. Hier kun je wat eten kopen, winkelen. Je kunt daar ook een kilt kopen, sierspelden, beurzen, van alles. Deze locatie werd (en wordt) vaak gebruikt om te trouwen. Vroeger moest je bij bepaalde leeftijden toestemming van je ouders hebben om te trouwen. Maar hier hoefde dat niet. Ook wij zien hier een aantal stelletjes lopen.
Om 18.15 uur zijn we bij het Golden Jubilee hotel in Clydebank, een beetje vreemd, want het is ook de entree naar het naastgelegen ziekenhuis. Twee reisgenoten zeggen mij te kennen, eerst denken we dat het de reis naar Tsjechië was (die hebben zij ook gedaan), maar dat was later. Chauffeur Cor was toen ook hun chauffeur, Cor is inmiddels vrachtwagenchauffeur. Maar we komen erachter: ook zij zijn in 2020 naar IJsland geweest met Dalstra!
We krijgen een menu te zien waaruit we moeten kiezen.
Ik ga voor het trio van gerookte vis (zalm, haring, heerlijk!), roast chicken breast with peppercorn sauce, root vegetables, crushed potatoes. En als toetje chocolate tart with raspberry coulis.
Ik blijf hier later zitten, de volgende bladzijden lezen in het boek van Stephen King met een Guinness.
3e dag, 29 juli. Glasgow-Beauly
Om 7.00 uur hebben we het ontbijt, we vertrekken om 8.15 uur. We overnachten hier slechts 1 nacht, dus de koffer weer in de bus. Omdat we een tijdslot hebben in Urquheart Castle ziet David het niet zitten om nog een rondrit in Glasgow te maken. Dat vind ik jammer, want wanneer kom ik hier weer eens?
We rijden naar Luss, waar we vlakbij het Loch Lomond parkeren. Dit is het grootste meer van Schotland. Hier zijn we rond 8.55 uur. Verderop het strand is een yoga-groepje bezig, waar wij uitstappen zijn ze bezig met kano’s. Het is wat heiig in de verte.
Hierna rijdt David verder, we gaan door het Dal van Glencoe, dal der tranen, naar Fort August. We zitten daar aan de onderkant van Loch Ness. Hiervoor rijdt David over een smalle weg rond de meren, met haarspeldbochten, waarbij je dus soms na de bocht ineens een camper of andere bus als tegenligger hebt. Bij aankomst regent het behoorlijk, dus de paraplu op en eerst maar naar de kleine supermarkt die hier is. Daar wat broodjes kopen en daar blijkt dat het “oude geld” wat ik nog had liggen sinds 2022 niet meer geldig is! Gelukkig genoeg “nieuw geld” bij me.
Hierna is het ook weer zo goed als droog, dus nog even bij het cricket-team gekeken, de schutsluizen en bij Loch Ness. Daarna naar een winkeltje waar ze ook koffie en cappuccino verkopen en sta ik buiten met wat reisgenoten nog wat te lunchen. Hierna rijden we door naar Urqhart Castle, waar we rond 15.08 aankomen. Hier lopen we naar beneden, weer wat regen, paraplu op, vervolgens door de winkel, trappen af en zo loop je naar beneden. We zien een apparaat waarmee grote stenen afgeschoten konden worden en de verschillende onderdelen van het voormalige kasteel. Alles is nog te bekijken/beklimmen en het is inmiddels weer droog geworden, dus prima te doen.
Om 17.00 uur rijden we weer en gaan we naar ons hotel in Beauly, Lovat Arms. Een hotel zonder lift en ze wilden van tevoren weten we wat we wilden eten. De kamer is prima, alleen werkt het slot niet goed (dus mijn deur staat eigenlijk los/open) en de wc/wastafel, dat deel is krap (zit op kniehoogte). Maar goed, we gebruiken de kamer eigenlijk alleen maar om te slapen. Om 19.00 uur eten, ze hebben 2 stoelen te weinig, weigeren er een extra tafel bij te zetten. Dus die 2 buspassagiers schuiven aan op het hoofd van de tafel. Deze avond crème broccoli soep, topside beef en vanille ijs.
4e dag, 30 juli. Dagtocht Schotse Hoogland.
We ontbijten om 7.30 uur, vertrekken rond 8.15 uur en zijn rond 9.30 uur bij de koffiehoek van Achnasheen (The Midge Bite). Dat was een misverstand, want er was 10.00 uur afgesproken. We lopen dus nog even rond, kijken bij het kleine stationnetje en gaan daarna terug voor onze koffie/cappuccino. Rond 10.45 uur rijden we weer verder. Tussen 12.00 en 12.15 uur hebben we een tussenstop bij Gairloch, we kijken uit op het meer welke verderop uitkomt in de oceaan.
Hierna rijden we door naar de Inverewe Tuinen, we komen daar 12.30 aan en vertrekken om 15.30 uur. Het is 19 graden, droog, de zon schijnt. Rond 1862 is McKenzy eigenaar geworden van dit gebied en is toen gestart met het park. Het bevat heel veel verschillende planten en bomen. De uien zoals die bij ons ook uit de grond komen, maar ook een eucalyptus (Australië), bomen uit Chili (bruine kleur), bamboe, hortensia’s. Ik loop eerst naar de walled garden, een ommuurde tuin. Daar is mooi beschut een bankje en eet ik mijn brood op. Via het pad van de High Trees loop ik naar het High Viewpoint. Hier heb je een prachtig uitzicht over het meer waar we eerder ook al naar keken. Hier hipt een tam roodborstje rond wat ik mooi op de foto kan zetten. Via wat minder makkelijk te wandelen paadjes (Devils Elbow, Jetty Path) kom ik uit bij de Rhododendron Walk waar een paar reisgenoten op een bankje zitten. Een vrouw spreekt in het Engels met hun, ze blijkt een Duitse te zijn, tijdens het maken van wat foto’s is haar man doorgelopen naar het High Viewpoint. Ik loop ook weer wat verder, via de Jubilee Walk naar de Bamboo Selem. Hier kom ik ook nog een boom tegen uit het tijdperk van de dinosaurussen, omdat er stekels op de stam zitten heeft deze soort het overleefd. Ik zit nog ergens op een bankje, maar daar zijn allemaal kleine vliegjes, vergelijkbaar met fruitvliegjes, dus ik loop door en ga nog een tijdje op een ander bankje zitten. Mooi uitzicht over het meer. Omdat het richting het tijdstip van vertrek loopt loop ik richting uitgang, daar zit ik nog even op een bankje. Als we naar de bus lopen, rent er nog iemand van het personeel naar onze bus, er is een groene Fairphone gevonden. Maar niemand van ons die dit type heeft, dus dat zal iemand anders geweest zijn. Rond 17.40 uur zijn we weer in het hotel en om 19.00 uur gaan we weer eten.
Vandaag is het meloen salade, een gebraden lamsbout en als toetje een Schotse whisky melange.
Met de medereizigers van IJsland en nog een paar medereizigers lopen we richting het voormalig stationsgebouw, in de buurt zit wat verstopt: geocaching. De reizigers van IJsland doen dat. We hoeven niet te helpen, zoals in Bergen waar ik onder een bankje keek, hier vonden de zoekers het zelf. We praten nog even met een dame die met haar hondje uit de auto komt en iemand van de trein afhaalt. Boven op de brug maken we nog wat foto’s/filmpjes van de trein/het spoor, want het ziet er mooi uit. We lopen terug, het druppelt wat en kijken nog even bij de beek. De rest gaat terug naar het hotel, ik ga met twee medereizigers nog even via een andere straat naar de beek, maar daar kun je verder niet doorlopen, dus ook wij lopen terug naar het hotel.
5e dag, 31 juli. Beauly-Edinburgh.
We ontbijten vandaag om 7.30 uur, rond 8.15 uur laden we de koffers in. Om 8.20 uur vertrekken we, om 10.31 uur zijn we bij Blair Castle, in de buurt van Blair Atholl. We zouden eigenlijk naar Scone Palace, maar dat lukte niet meer. Dat was zo te zien wel een echt kasteel, dit lijkt meer op een groot landhuis. Wel met 30 kamers. Hiervoor moest nog 15 pond bijbetaald worden.
Het is een regenachtige dag, dus mooi dat we vanmorgen binnen zijn. Er hangen veel schilderijen, daar zijn ook William of Orange en Maurice of Orange (Willem van Oranje en Maurits) op afgebeeld. Rond 12.00 zou er en doedelzakspeler optreden, dat is inderdaad een jongedame die daarop speelt, helaas hoor ik alleen de laatste tonen, want dan loopt ze (alweer) naar binnen. Eigenlijk had ze binnen nog even mogen spelen… Rond 12.45 uur vertrekken we weer, David tankt nog even voor 100 pond, zodat we weer wat kilometers kunnen maken.
Rond 14.40 komen we aan bij Lindores Abbey Distillery bij Newburgh. Dit is een nieuwe destilleerderij van whisky. We worden in groepen verdeeld en zo zitten wij met een groepje aan een tafel met een vriendelijke dame die ons de geschiedenis vertelt. Het duurt iets van 3 jaar voor whisky klaar is. Als ik het goed heb was er een ander drankje wat vergelijkbaar was, maar wat een kortere tijd had om verkocht te kunnen worden. We drinken dat in een klein glaasje, het is sterk. Ik ben bier en wijn gewend, als ik me niet vergis kwam de smaak wel redelijk overeen met een witte wijn die ik heb gedronken, dat is wel te doen. Hierna krijgen we een rondleiding, een verhaal over hoe de monniken ermee gestart zijn, er een soort bord gevonden is en gedacht wordt dat er ook geschaakt wordt. In 2019 is er een schaaktoernooi in de destilleerderij gehouden, een Noor heeft gewonnen. Het logo van de beer met de paal die ook zichtbaar is op de heuvel. Hoe het proces werkt in de ketels en hoe de aantallen minder worden door het destilleren. Er werd 8 uur per dag een bel geluid, onder andere voor het opstaan, bidden. We blijven hier tot 16.30 uur. Een schijnbaar bekende schrijver over whisky heeft over deze destilleerderij geschreven, zijn naam is… Michael Jackson. En nee, het is niet de zanger.
Hierna rijden we naar Edingburgh. We rijden daarbij over een brug over de Firth of Forth. Ik maak nooit foto’s uit de bus want het resultaat valt altijd tegen (spiegeling van de ramen e.d.), maar het is wel een mooi gezicht, de 4 bruggen over de rivier. We rijden daarna naar Best Western Braid Hills hotel in Edinburgh, bij een bocht omhoog, steile weg, tikt de achterkant van de bus even het wegdek aan. Het vinden van de kamer is even moeilijk, we gaan via een omweg, later blijken we via de eetzaal makkelijk bij onze kamer te kunnen komen.
We eten om 19.00 uur, deze keer gebakken viscake met bieslookmayo, geroosterd varkensvlees met jus, groente en aardappelen. Het toetje is vanille ijs met bessencoulis.
Na het eten, rond 20.50 uur, besluit ik naar beneden te lopen. Kijken of er een leuke pub is om een biertje te drinken. Op Google Maps lijkt het erop dat het voornamelijk een winkelstraat is en dat blijkt het ook te zijn. Ik zie de Bank of Scotland, veel kerken, een Sainsbury’s Local (vergelijkbaar met de SPAR), een Nepalees restaurant en de Chinese Doctor! Ik loop nog even door naar het Church Hill Theatre (waar ze met onderhoud bezig zijn), het is inmiddels 21.17 uur. Ik loop weer terug naar het hotel waar ik nog even een Tennet biertje neem en verder lees in mijn boek van Stephen King.
6e dag, 1 augustus. Edinburgh.
Dit is weer een ruime kamer, met een prima douche, dus voor het ontbijt neem ik een douche. We ontbijten om 7.00 uur, nog even een medereiziger helpen die problemen heeft met de WIFI. Restart van de mobiel, alleen weet ze de code van de SIM niet… dus hierna even mijn mobiel als Accesspoint ingesteld, zodat ze kan doorgeven dat ze even een tijdje minder bereikbaar is.
We vertrekken om 9.00 uur, we hebben voor in de bus een oudere gids. Ze is van oorsprong Nederlandse, ze vertelt haar verhaal dus ook in het Nederlands, maar moet nog wel eens zoeken naar bepaalde woorden. Zo zien we dat een aantal scholen die vroeger voor de wezen en armen gebruikt werden, inmiddels les geven aan kinderen van vermogende ouders, onder andere Fettes College.
Tussen 10.30 en 11.00 uur stappen we uit en lopen rond bij het Schotse parlement en er tegenover bij de het Palace of Holyroodhouse. De koningin kwam hier (en mogelijk Charles nu?). We gaan daar niet naar binnen (dan moet je een kaartje kopen), maar drinken een cappuccino in het aangrenzende gebouw. Hierna rijdt David de bus verder door de stad en komen we uiteindelijk uit bij Edinburgh Castle. Rond 12.30 lopen Harry, Freerk en ik naar binnen bij het kasteel. Een groot kanon, een geweldig uitzicht over de stad. De Schotse kroonjuwelen en nog wat zaken. Hierna hebben we het wel gezien en lopen we de stad in. Bij het kasteel zijn een aantal grote tribunes, dat is voor de taptoe die eraan komt. En zo zijn er al straatartiesten die shows geven voor de evenementen die pas over een paar dag starten. Voor het kasteel een doedelzakspeler, maar ook iemand met een diabolo en verderop nog een gast die met messen gooit. En een goed gevoel voor humor heeft. Die show kijken we helemaal uit. Daarna nog even een cappuccino bij de Starbucks, om 16.30 uur stappen we weer in de bus.
Om 19.00 uur weer eten, deze keer een caesar salade van sla, croutons dressing en parmezaan (lekker!), gebakken witte visfilet met basilicumcrème en als toetje geen ijs, maar fruit cheesecake crème, mangosaus. Ik wil nog even naar de winkelstraat lopen, in de bus had ik gehoord dat David geen flesjes water meer had. Het plan was om hem vanuit de winkel te bellen, maar als ik zie dat hij in de bus bezig is, loop ik even langs om te vragen of ik wat water moet meenemen. Dat doen we even anders, we lopen met zijn tweeën naar beneden en kopen bij de Sainsbury’s Local 6 trays met 6 flesjes water, ieder 3 in een plastic tas die we weer naar boven sjouwen. Hierna zit ik aan een hogere tafel met een biertje en het boek van Stephen King in het laatste deel van het boek, maar als er steeds meer medereizigers in het café komen, gaan we met zijn allen rond een tafel zitten, gezellige afsluiter!
7e dag, 2 augustus. Edinburg-Hull.
In de hut op de boot is het krap, dus ook vandaag eerst nog even een lekkere douche! Om 6.45 uur de koffers inladen, om 7.00 uur ontbijt en om 7.45 uur rijden we.
Om 9.36 uur maken we een tussenstop, de Jedburg Abbey in Jedburgh. Het was een abdij, zaken zijn in het verleden verwoest, het ziet er nog imposant uit, maar we kunnen/mogen niet naar binnen, omdat er stenen kunnen vallen. Via hes.scot/jedburgh kun je een 3D model zien. We vertrekken om 11.00 uur. Rond 13.05 uur komen we aan bij een Mc Donalds (en er zit nog een losse winkel bij) waar we ook even naar het toilet kunnen. Hier nog even naar de wc, als ik weer terugloop naar de ingang kom ik een dame tegen, dus ik stap terug en zeg ‘ladies first’. Wat ze wel kan waarderen. 1 van mijn medereizigers roept: “een echte gentleman!”. Om 13.40 uur vertrekken we weer. Bij York in de bus blijven zitten, want het regent flink en we hebben maar een klein half uur.
Rond 17.30 uur zijn we bij de boot. Ditmaal is het dus de Pride of Hull. Weer om 19.00 uur eten, ik zie dat Fedde spareribs heeft en besluit die bij de 2e ronde ook te nemen. Ze zijn echt perfect, super-gaar en goed gekruid. Maar na mijn 2e ronde zit ik wel goed vol, nog een klein bakje met vanille-ijs. Daarna naar boven, naar dek 12, het Sundeck. En daar kom ik er dus achter dat Phoebe er niet is, het is een gast die zingt en speelt. Ik lees het boek van Stephen King uit, geniet van mijn Guinness en besef me dat de vakantie bijna over is. Rond middernacht ga ik naar mijn hut. Het schip gaat redelijk heen-en-weer, maar ik val snel in slaap.
8e dag, 3 augustus. Terugreis.
We zouden gewekt worden via wekservice, maar dat gebeurt niet. Gelukkig had ik zelf mijn wekker al op 6.00 uur gezet. Een paar keer snoozen en dan wassen, kleren aan en naar The Kitchen voor het ontbijt. De laatste keer een stevig Engels ontbijt. Hierna nog even naar het dek om even uit te waaien.
We zitten om 9.31 uur in de bus en om 12.00 uur zijn we in Tollebeek waar we in “De goede aanloop” ons afscheidsdiner hebben. Tomatensoep, vlees, gebakken aardappelen en als toetje een bolletje ijs, slagroom en een plakje cake. Een mooie afsluiting! David meldt dat we in totaal 2.500 kilometer gereden hebben.
Resumé,
Je ziet dat er soms wat zaken anders lopen dan in de reisgids staat. En dat kan ook niet altijd anders, je zit met de drukte in het verkeer, iets wijzigt wat impact heeft op de rest van het programma. Zo vind ik het jammer dat we niet meer van Glasgow gezien hebben, was Scone Palace een “echt kasteel” geweest en had ik nog wel even ergens in “een echte pub” willen kijken. Want bij de vakantie in Ierland is dat toen ook helaas niet doorgegaan.
Aan de andere kant, een leuke groep, op een paar buien na prima weer gehad, hotels en eten/drinken was dikke prima, dus misschien later nog maar eens naar Schotland. Of Ierland. Of een ander deel van het Verenigd Koninkrijk.
Foto’s zijn hier te bekijken: album.
Optredens van de straatartiesten zijn hier te bekijken: Youtube.