Al geruime tijd loopt het project ‘Merkeblues’, een film die gaat over het fictieve dorp Litsum, over de merke en de liefde. Opnames worden niet alleen in Wergea gemaakt, maar ook in Warten, Tzum en Pingjum. Op 28 juni 2011 reisden we met de Drum- & Lyraselection ‘Warga’ af naar Pingjum om een kort optreden te doen, een korte scene tussen de hoofdrolspeelster Milja en de broer die overleden is (de scene is dus uit het verleden). Het is een broeierige dag, tijdens de opnames blijft het gelukkig droog, hoewel het op de terugweg volgens mij nog wel flink ging regenen.

Afgelopen vrijdag, 18 mei 2012, was de première. Al tijden stond het grote billboard te pronken bij de Bidler

Op Internet stond al een tijdje de trailer, dus we waren al een beetje warm gemaakt voor de film.

Na het tonen van je entreebewijs kreeg je een kaartje in je handen gedrukt en kon je doorlopen. Voor iedereen was er een glas met… , ja, met wat eigenlijk? Het was een heel helder blauw drankje. Er werd druk gespeculeerd wat het was. Was het champagne, een nieuwe variant van Spa Blauw of was het toch een combinatie van water en Glassex? Nadat de hoofdrolspeler met de cabrio’s het terrein opgereden zijn krijgen we nog een korte toelichting waar de briefjes voor zijn, dit is om ons als publiek te laten bepalen wie de beste speler was, de beste bijrol had of andersoortige activiteit bij de film.

Nadat iedereen op zijn plek zat werd de film gestart. We beginnen met de aankomst van de hoofdrolspeler op Schiphol (mooi shot van het landende vliegtuig, van Schiphol gekregen of zelf gemaakt?) en hoe hij in Litsum aankomt.

Een uur later is de film afgelopen. En wat vonden we ervan? Nou ja, wat vond ik ervan? 🙂

Ik vond de film leuk. Dat komt natuurlijk voor een groot deel omdat je de spelers kent. Dennis Pijl speelt een top-rol. Ook zijn vader, Cor, doet het prima. Je voelt met de spelers mee, gaat het nog wat worden of loopt het toch niet goed af? Je verwacht natuurlijk dat het aan het einde van de film goed komt, maar wie weet eindigt het bij deze film wel zoals het in het echte leven gaat: ieder gaat zijn eigen weg en blijft alleen over.

Geen minpunten dan? Nou, vooruit, een paar. Een paar teksten kon ik niet goed verstaan omdat de acteur het niet duidelijk uitsprak. Nu zijn mijn oren lichtelijk beschadigd door het luisteren naar hardstyle en hardcore muziek, maar ook mijn buurman in de zaal kon het niet verstaan. Dat is jammer, want volgens mij werd er toch iets grappigs gezegd, voor in de zaal werd erom gelachen, maar wij misten dat dus.

Nog een nadeel is dat het ‘maar’ een uur duurt. Opnames kosten geld, dus het is logisch dat het teruggebracht is naar 1 uur materiaal, maar ik had graag nog iets meer actie in de film gezien. Ik hoorde meer mensen zeggen ‘jammer dat het nu al afgelopen is’.  Want wat is blijven hangen? Jongen en meisje hangen een aantal keer in de tent / zaal rond, er wordt rondgehangen in de tuin bij Cor en de 2 scenes waar Piet Kloosterman een uitermate realistische ‘bad-guy’ speelt, bij de toiletten en bij de schiettent. Bij sommige films heb je nog wel eens dat je de film nog eens terug kijkt en denkt: hé, maar dat had ik in eerste instantie gemist. Dat gevoel had ik hier niet. En dat brengt me bij het radio-interview bij omrop Fryslan op 12 mei. Hier werd gesproken over dat de film ook bij andere dorpen bij de dorpshuizen e.d. langs gaat. Ik vraag me af of dit publiek hetzelfde gevoel als ons bij de film heeft, of, omdat de spelers voor hun onbekenden zijn, vinden dat het na een uur wel lang genoeg geduurd heeft. Is het verhaal dan boeiend genoeg om de aandacht vast te houden? Ik weet het niet…

Maar ik weet wel dat we met zijn allen een leuke avond hebben gehad. Ook de rest van de avond was prima verzorgd, popcorn, stukjes kaas, stukjes worst. De uitreiking van het Gouden Lam met bijbehorende filmbeelden en als afsluiter een band die ook meespeelde in de film. De leeftijd van de bandleden was nogal hoog, dus het is niet echt mijn muziek. Maar er waagden zich toch een paar mensen op de dansvloer (respect!) waarbij ik toch even jaloers keek hoe de dames en heren over de dansvloer zwierden. Tijdens mijn dansles 15 jaar geleden heb ik alleen de beginselen geleerd, zo strak als er hier gedanst werd, dat gaat mij absoluut niet lukken.

Rond 23.30 was het mooi geweest, Hornstra left the Bidler. Na natuurlijk Regina nog wel even te complimenteren met haar rol en prachtige jurk die ze aanhad. Met deze mooie dame heb ik toch maar mooi in de klas gezeten op de basisschool, dat kan niet iedereen zeggen 😉