Hoewel ik zelf meer richting pop, rock, metal en jaren 60/70/80 muziek neig, zijn er klassieke muziekstukken die ik wel kan waarderen. En waarschijnlijk jij ook. Want wie kent niet de parelvissers van Georges Bizet (vertolking door Domingo en Bocelli), Nessun Dorma van Puccini (vertolking door Paul Potts) en zo zijn er nog veel meer nummers.
In 2022 ben ik in de Harmonie naar de voorstelling van Lucas en Arthur Jussen geweest (link). Bij het publiek wat niet echt in de klassieke sector actief is (zoals ik) bekend geworden doordat ze in een aantal uitzendingen van Ivo Niehe voorbij gekomen zijn. Mijn afsluiting van dat blog was “Heerlijke relaxte avond gehad, als ze terugkeren naar de Harmonie ga ik wederom een kaartje kopen!”.
In het programma van 2024 zijn de broeders Jussen er weer, dus ik heb mijn kaartje gekocht en was op 15 mei aanwezig.
Voordat ik naar de Harmonie loop besluit ik nog even van het mooie weer te genieten. Het is nog lekker warm, als je een goed plekje uitzoekt kun je op het terras nog in de zon zitten, op naar Huize Kwast. Veel mensen op de terrassen, veel mensen die rondlopen. Zo zie ik eerst een aantal “heren” die een trui omgebonden hebben en richting de Dikke van Dale lopen. Uiteindelijk kan ik zien welke tekst erop staat, het zijn leden van Heerendispuut Non Solum. Ik neem een Leffe Triple en zie ook een aantal dames met een trui om bij Huize Kwast gaan zitten. Daar staat de tekst Portum Tutum op. Dit is een damesjaarclub binnen de Algemene Studentenvereniging Leeuwarden Sempiternus Vitae Modus Noster. Ook te volgen via Instagram. Ter afsluiting neem ik nog een Hertog Jan van de tap en mijmer nog even over mijn “studententijd”. Voornamelijk studeren en niet “de stad in gaan”, daar heb ik toch wel wat gemist. Maar goed, dat haal ik nu in door alle leuke concerten in de Ziggo Dome en andere zalen te bezoeken 🙂
Op naar de Harmonie. In de pauze kom ik ook nog een paar Wergeasters tegen (zij konden het wel waarderen dat er op Nieuwjaarsdag klassieke muziek uit de Bidler over de landerijen gespeeld werd, ik niet), maar ik denk dat we het wel eens zijn over deze avond, namelijk dat er prima muziek gespeeld werd.
Alleen… als ik de invulling van deze avond had geweten was ik waarschijnlijk niet gegaan. Zoals uit het bovenstaande verhaal al bleek kwam ik om Lucas en Arthur te horen spelen. Maar zo was de voorstelling niet opgezet. Het eerste nummer van Antonin Dvorak was een serenade voor blazers. Dit werd gespeeld door een klein deel van het volledige orkest. Daarna volgde Felix Mendelssohn met Bartholdy, concert voor 2 piano’s en orkest. Bij dat nummer komen de broers met hun piano’s op het podium en ook de rest van het orkest, dus eigenlijk alle violisten (een stuk of 14). Daarbij herken ik ook nog de concertmeester van Maestro.
Na de pauze volgt het nummer Serenade gecomponeerd door Mathilde Wantenaar en daarna nog een nummer van Antonin Dvorak, een serenade voor strijkers. Wat ik hier trouwens “een nummer” noem, dat zijn bij de blazers-serenade 4 delen en bij de strijker-serenade 5 delen. Wat dus gauw “een half uur” is.
Maar zoals je dus kunt lezen spelen de gebroeders dus alleen voor de pauze en bij de eerste vijf minuten van het nummer hoeven ze ook nog niets te doen. Ik had graag gezien dat ze ook na de pauze nog een nummer gespeeld hadden en ik vermoed dat meer mensen in het publiek die mening delen.
Daarom nog maar even op de site van Lucas en Arthur gekeken, ze zitten vaak in Duitsland / het buitenland, in Nederland in het Concertgebouw, maar ik zie een tour in mei. Misschien dat we ze dan weer ergens (in de buurt?) kunnen zien en horen: agenda.