Als Fries ben ik bekend met de musical “De Tocht”. Het heeft een tijd geduurd voordat er gespeeld kon worden, het theater is volledig voor deze voorstelling gebouwd. Hoewel ik een fanatiek concert- en theaterbezoeker ben had ik niet meteen het idee “daar moet ik naartoe”. Ook nadat mijn collega Timo mij vroeg of ik al geweest was en meldde dat het een “leuke voorstelling was”, had ik nog steeds niet het idee dat ik iets zou missen als ik niet zou gaan. En toen ik eens op de site keek en naar de prijzen keek, een beetje goede plek kost rond de 80 euro, had ik dat nog steeds.

Maar goed, eind juni stopt de voorstelling. Dus als je denkt “ach, laat ik toch gaan!”, dan moet je niet al te lang meer wachten. Want het is natuurlijk wel supervet, een echte ijsvloer die 360 graden rond de tribune met zitplaatsen loopt, welke kan draaien, met grote projecties op de wanden waardoor heel veel zaken van de route “echt lijkend” getoond worden. Vergelijkbaar met Soldaat van Oranje (daar net andersom, daar draait het deel waar de tribune op staat).

En toen ontving ik op 11 april een e-mail van Van den Brug. Uitgeroepen tot de winnaar Skoda publieksprijs en Premium dealer 2024! Om dat te vieren deelde Van den Brug een kortingscode van 20% voor de Tocht, niet alleen voor hun Skoda-klanten, maar ook voor de andere merken!

Kaartje gekocht, geen premium-plek, maar wel 1e rang: de eerste rij, stoel 1, precies in het midden.

En zo rij ik 17 mei rond 19.15 uur naar Leeuwarden. Maar goed dat ik niet later vertrokken ben, want er is een snelheidsbeperking op een deel van de Waldwei en vanaf het parkeerterrein moet je nog een eindje lopen voordat je in het Friso Theater bent. Mijn jas afgegeven bij de garderobe, naar boven gelopen en na even wachten gaan de deuren hier open: we kunnen naar binnen.

Over onze stoelen hangt een soort kleedje, daarmee kun je als je het koud krijgt jezelf een beetje bedekken, ik als hardcore-Fries maak daar geen gebruik van en zit zelfs met korte mouwen bij deze voorstelling! Tijdens de voorstelling snap ik trouwens wel waarom mijn zitplaats “1e rang” is en niet “premium”, sommige korte onderdelen worden aan de zijkant gehouden, waardoor je naar links of rechts moet draaien om de spelers te zien. Maar voor het grootste deel speelt het verhaal zich in het midden, voor ons af.

Hoofdrolspeelster is Nandi van Beuren, ook wel bekend van haar deelname aan de Slimste Mens. Eindelijk, na tig jaren wachten, kan er eindelijk weer een Elfstedentocht geschaatst worden. In hun jeugd hadden ze een klein groepje en spraken ze af om de tocht gezamenlijk te rijden.

Haar vriend/man is Sjoerd en hij is boer… in Wergea.

Zijn broer, Pieter, hoorde ook bij het groepje, maar daar zit wat frictie, later blijkt dat Pieter de oudste was en dus volgens traditie de boerderij zou overnemen, maar hij naar Rotterdam vertrokken is en Sjoerd daardoor zich verplicht voelde om de boerderij over te nemen.

Daarnaast nog het verhaal van Jelmer, een oudere schaatser, die vroeger met zijn vrouw Baukje de tocht gereden heeft. Bij de aanzoek door W.A. van Buuren op foto gezet is. Zijn vrouw is inmiddels overleden, haar as zit in een thermosfles en verspreid hij op plaatsen op de route. Vrouw Baukje komt zo nu en dan in de voorstelling ook nog terug.

In de vriendengroep is wel wat meer frictie, één van de groep die naar Ibiza verhuisd is, daar inmiddels failliet gegaan is en sinds jaren niet meer op schaatsen gestaan heeft. Het is een zware tocht, de hel van 63 is er niets bij vergeleken. Flink sneeuwen en dat hebben ze ook heel mooi in de pakken verwerkt waardoor het lijkt alsof ze helemaal onder de sneeuw zitten. Waarschijnlijk lijkt het vanaf een grotere afstand nog mooier.

Het is een musical, dus daarin wordt gezongen. En we zijn in Friesland, dus er zijn wat stukjes daarin die in het Fries verteld / gezongen worden. Op de 2e rij zaten wat irritante Hollanders, na een paar Friese stukken tekst “ik versta er niks van!”, een bidon met drinken mee, wat domme grappen maken. Na verloop van tijd zijn ze stil, maar ik had op het punt gestaan om me om te draaien en te zeggen “als jullie er niets aan vinden kunnen jullie ook gewoon naar huis gaan”.

De voorstelling start om 20.00 uur, geen pauze en is rond 22.00 uur afgelopen. Tijdens de show mag je geen foto’s of andere opnames maken, maar bij de finale wel. En dan blijkt dat ik de allerbeste plek heb, want zo kan ik de foto maken die ook bij dit artikel gebruikt wordt. Ik vond het een leuke voorstelling en ben blij dat ik toch gegaan ben. Na afloop gaan best wel veel mensen direct weer weg. Ik neem nog een “Kâld kletske”, een triple en wat andere mensen nemen een chocolademelk met een dikke toef slagroom ter afsluiting. Hierna loop ik ook weer naar de auto en ben rond 23.00 uur weer thuis.

Ben je nog niet geweest en lijkt het je wel wat, check hier de site.

Foto-album: link.