De voorspelling van Piet Paulusma was dat het dit weekend wel “mooi weer” zou zijn. Dus zaterdag 17 april heb ik een rondje Zwette-Boksum-Jellum gelopen (12 kilometer) en zondag 18 april ben ik rond 12.00 uur op mijn mountainbike gestapt. Op 2 januari 2020 heb ik me ingeschreven voor de 150 kilometer-tocht van de Elmerentocht. Die is in 2020 niet doorgegaan, in 2021 gaat de fietstocht wel door. Met een iets andere opzet: elke fietser kan op een zelf gekozen dag tussen 24 april en 15 mei zijn/haar afstand rijden. Je krijgt in de week van 17 april de route in GPX-formaat en een routekaart met route-beschrijving. Hetzelfde geldt voor de fiets-elfstedentocht. Ook die kan individueel gefietst worden, vanaf eind mei (meer informatie krijgen we later nog). Ook daar was ik in 2020 voor uitgeloot en ga ik dit jaar rijden.

Maar dan moet je van tevoren wel trainen en deze dag leek me een prima dag om daarmee te starten. Omdat ik een (klein) gedeelte over een zandpad fiets, ga ik op de mountainbike en (dus) niet op de racefiets. Eerst naar Warten en daar via de Fonejachtbrug (waar ik volgens mij nog een oud-collega tegenkom?) richting Earnewâld, daarvoor afslaan naar Oudega, Opeinde naar Drachten. Hier via het industrieterrein naar Boornbergum, op 25 kilometer eerst even een break bij mijn vaste picknick-tafel. Halve chocoladekoekje van de AH opgegeten, wat water gedronken, 5 minuutjes met “de kop in de zon” en vervolgens via een binnendoor-paadje langs een stukje grasland met alpaca’s, door een tunneltje onder de A7 door, langs Beetsterzwaag. Dat gedeelte, daar heb ik eindelijk een beetje de wind in de rug. Want thuis leek het windstil, maar toen ik het dorp uit gefietst was, bleek het alweer “matig”  te waaien. Zo nu en dan even afstappen, natuurlijk in verband met de beginnende zadelpijn, maar ook om de ooievaars te bewonderen die hier in hun grote nesten zitten. Met de geboortegolven bij TRES is het niet zo verwonderlijk dat er veel ooievaars zijn, er moet dit jaar gewerkt worden 🙂 En ergens halverwege het fietspad tussen Beetsterzwaag en Lippenhuizen huppelt er ineens een eekhoorn voor mij over het fietspad heen. Die heb ik ooit eens in een park in Londen gezien en bij het hotel in Kroatië, maar nog nooit in de eigen provincie. Cool! Hierna doorrijden naar Gorredijk, waar ik voor het gebouw van Van Wijnen op een betonnen pilaar zit, rest van mijn cookie opeet en een blikje Rivella achterover sla en nog even geniet van het zonnetje. Hierna is het weer een stuk bikkelen. Naar Tijnje (daarvoor moet je over de A7 heen, een behoorlijke klim) en naar Oldeboorn. Daar vandaan naar Akkrum, wind weer een beetje in de rug. Maar dan sla je af en ga je naar Grou, voor het grootste deel weer tegen de wind in. En die bruggen in Grou, die zijn echt niet normaal. Je kunt er bijna met een 3-master onderdoor varen, maar de korte op- en afritten voor fietsers zorgen ervoor dat je een bijna onmenselijke inspanning moet leveren, vooral als je zoals mij “de piip aardig út hast”. Het stuk naar Wergea is buffelen, doortrappen en uiteindelijk ben ik dan toch thuis: 71.3 kilometer in een kleine 4 uur gefietst, gemiddelde snelheid 17.6 kilometer.

Mijn bidon is nog aardig gevuld met water, als ik dit in de gieter wil bijvullen blijf ik staan: een kleine pimpelmees zit ervoor op de tegels me aan te kijken. Het beestje blijkt tegen het raam aangevlogen te zijn en is even aan het bijkomen, na een paar minuten vliegt hij/zij weer weg.

Deze best wel vermoeiende tocht is mede mogelijk gemaakt door de podcasts van Radio Veronica, de top 40 van verschillende jaren beluisterd tijdens het fietsen. Via Swarm kreeg ik nog een herinnering dat ik 3 jaar geleden ook een fietstocht gemaakt heb, toen heb ik het rondje Gaasterland gedaan op de racefiets, en via de export van Endomondo zie ik dat ook terug. ‘s Morgens rond 8.49 uur vertrokken, om 18.02 weer thuis, toen in totaal een kleine 135 kilometer. Die route ga ik ook nog een keer doen, maar wel op een dag dat er minder wind is en mijn conditie beter is. Want hoewel ik regelmatig wandel, bij de sportschool in Grou (fitconcept) kon ik tot de extra maatregelen elke donderdag sporten. Via een online rooster, dus vaak liep ik alleen of met 2 of 3 andere mensen in dezelfde ruimte langs de toestellen. Twintig minuten op de hometrainer, daarna de andere toestellen langs om beenspieren en armspieren te trainen. Ik had al geen 6-pack, het wordt er zo niet beter op 😀 In plaats van een “proefconcert” in Breda met 10.000 mensen te organiseren kan de overheid beter de sportscholen weer open gooien, die met hun roosters, handzeep bij de ingang prima voorbereid zijn op het corona-proof ontvangen van hun gasten: de sporters. Want juist door een goede conditie kun je zorgen dat als mensen in het ziekenhuis belanden ze (hopelijk) sneller weer naar huis kunnen en (hopelijk) het herstelproces korter duurt.