Zondag 2 juni om 16.00 uur begint in de Bidler het degusteren, oftewel bier proeven. Ik ben rond tien voor vier in de Bidler, maar blijk dan de eerste te zijn. Ik had verwacht dat er wat meer bierliefhebbers in Wergea waren… 🙂 Na het betalen van de entree ga ik naar binnen en op een strategische plaats zitten met goed zicht op het scherm, er zit een laptop aangesloten op een beamer. Onze gastheer van vanavond (waarvan ik even de naam kwijt ben) komt uit Grou en brouwt zelf ook bier. Voor deze avond heeft hij 5 verschillende bieren, oplopend qua alcoholpercentage, uitgekozen.

Langzaam maar zeker komen er meer mensen binnen, de andere tafels raken redelijk vol, bij mij blijft het rustig. Gerrit en nog wat mensen van de organisatie schuiven bij mij aan, rond half vijf kunnen we beginnen. Een muzikant met gitaar zorgt voor het verhogen van de Belgische sfeer. Voordat we los gaan krijgen we eerst nog een “gewone” Jupiler. Er staan wat hapjes op de tafel, de chips blijken groentechips te zijn, maar de smaak vind ik niet echt anders dan normale chips. In een weckfles zitten groene bolletjes die ik eerst aanzie voor olijven, maar dat blijken noten te zijn waar wasabi in zit… heeeeet!

We beginnen met een pilaarbijter. Mooie naam en ook een mooi etiket. Het is een donker biertje waarin “prik” zit. Een lekker biertje!  Rene Vaartjes staat in de keuken en zorgt voor de hapjes die bij het bier geserveerd worden. Bij dit eerste biertje zijn dat een soort “lolly’s”. De groene variant is met worst en Amsterdamse ui, de oranje variant bevat een glazuur van wortels en de rode variant is iets met rode biet en lever.

Na de pilaarbijter gaan we door met de Wolf 7. Een lichter biertje qua kleur. De smaak, ik vraag me af of dit overeenkomsten heeft met Wieckse Witte. Beetje “raar smaakje” en niet mijn favoriet, ook deze is niet echt mijn keuze. Maar goed, daarvoor is het ook een proeverij.

Het derde biertje is een Gouden Carolus Ambrio. Ook deze heeft weer een lichte kleur, amberkleurig in dit geval. Dit biertje doet me terugdenken aan een Belgisch biertje wat ik heb gedronken in het café, toen we met de Drum- & Lyraselection een optreden hadden Blankenberge. Elke keer warm weer, flink eind gelopen en na de tijd een heerlijk verfrissend biertje. Ook dit biertje smaakt dus prima.

We naderen het einde. We gaan door met nummer vier, de Moeder Overste. Volgende keer moet ik toch even een notitieblok meenemen, want mijn herinneringen hoe dit biertje smaakt zijn lichtelijk vertroebeld. Ook dit was volgens mij weer een prima biertje.

En dan de laatste, de Urthel Samaranth. De uitsmijter van de avond, 11.5% alcohol. Prachtig etiket, met die kabouter. Hoewel ik verwachtte dat door het (in vergelijking met de andere bieren) hogere alcoholpercentage de smaak anders (lees: minder lekker) zou zijn, is dat niet het geval. Prima biertje.

Mijn blaas is aardig bier-proof  (gooi er wat bier in, het loopt soepel door mijn systeem en gaat er ook redelijk snel weer uit), de alcohol bleef toch aardig in mijn bloed hangen. Ook omdat Gerrit bij het verdelen van de biertjes (je had 1 flesje per 2 personen) zorgde dat ik het laatste deel van het bier kreeg, waar (als het goed is), wat meer gist en alcohol in zit. Omdat er aan onze tafel wat minder mensen zaten waren er nog wel eens wat extra flesjes, dus het werd wat meer dan een halve fles per ronde. Autorijden had er absoluut niet meer in gezeten. De exacte volgorde van de gerechten van Rene kan ik hier dus ook niet opnoemen, de lolly’s had ik al genoemd, spies met gewone droge worst, saté, kaas, ook hadden we nog een soort bitterballen, maar dan met Spaanse worst (als ik me niet vergis), een soepje (getrokken van paling-graat en spinazie, met een bodempje van paling, heerlijk!).

Geslaagde middag! Wat er verder nog georganiseerd wordt door de Kulturele Kommisje staat op hun website.