Allereerst dit, ben je fan van de Lama’s dan is het simpel: dit is de show die je wilt en moet zien. Kaartje kopen dus! En dat kan hier: officiële website.
Dit was voor de verandering een late voorstelling, deze begon om 21.30 uur in de Harmonie. Dit maal rij 9 en de stoel uiterst links. Prima zicht op het toneel, dus niets te klagen. Dan de show zelf. De Lama’s heb ik niet echt gevolgd op TV en wat ik er van gezien heb vond ik niet altijd even leuk. Maar er waren soms wel leuke stukjes. Dat vond ik dus ook van deze voorstelling. De spelers waren Tijl Beckand, Ruben van der Meer, Danny Gordijn, Wilko Terwijn en Tygo Gernandt. Er worden scenes gespeeld,zoals: je hebt het ‘moord-spel’, waarbij een dame uit het publiek mee doet (allemaal een koptelefoon op, de eerste persoon krijgt uitgebeeld wie de moord gepleegd heeft (Elvis), waar (in het bejaardenhuis) en met welk wapen (vrouwencondoom). Deze moet dat dan uitbeelden aan nummer 2, die aan nummer 3, zodat uiteindelijk de laatste moet zeggen wie waar waarmee vermoord heeft. Dan had je een scene waar 2 personen wat moeten doen en Wilco tijdens een break de rollen van de personen omdraait. Principe is leuk, maar de improvisatie was dit niet (maar ja, vakantie op de Noordpool, zoveel dingen zijn daar niet op te bedenken). Dat is dus ook weer afhankelijk van wat voor ideeën er uit de zaal komen. Scenes die Boer zoekt Vrouw net niet gehaald hebben.
Er zijn een aantal mensen weggegaan, dat zal een reden gehad hebben, maar niet de show. Hoewel er nogal wat flauwe grappen waren (waarbij de anus nogal eens terugkwam, het vrouwencondoom) was het nu ook weer niet zo extreem dat ik me kan voorstellen dat je weg zou lopen tijdens de voorstelling.
In de pauze kun je zelf ook een voorstel voor een scene op een papiertje schrijven en in de hoed doen. Als je dan in zo’n scene dan de vrouwelijke bezoeker die meegedaan heeft aan het moordspel toch lichtelijk belachelijk maakt, dat vind ik dan weer jammer. Eerst zijn er nog een paar andere scenes, onder andere met een aantal briefjes die Wilco invult na invulling door het publiek (roep een spreuk: altijd blijven lachen, ruzie met je buren, wat roep je: maar dat ga ik niet betalen). Vervolgens worden die briefjes opgevouwen op de grond gegooid en mogen 2 van de mannen een scene spelen (1 is aan het schoonmaken in het cambuurstadion en heeft iemand vermoord, de ander loopt wat rond). Ze hebben interactie en pakken een opgevouwd briefje: toen stond ik voor de rechter en zei ik, ja ik heb die vrouw vermoord, maar … briefje openen “altijd blijven lachen”.
Eindoordeel, een leuke voorstelling, maar wat mij betreft niet ‘een topper’.