post-header-photo

Bruno Mars op 9 mei 2017 in de Ziggodome

Tip, op het moment van schrijven (13 mei) is het album 24K Magic afgeprijsd van 18.99 voor 9.99 euro. Interesse? Klik dan hier: linkje. Alweer een hele tijd geleden een kaartje gekocht voor Bruno Mars, een Hot Ticket Bronze en dan is het zomaar 9 mei. Woot, woot, woot! ‘s Morgens nog werken, daarna naar huis. Eten, spullen inladen en op naar Nieuwegein. Eerst nog even bij een oom en tante langs. Hierna rij ik door richting Amsterdam. Ik vertrek rond 16.45 uur, prima timing. Ik rij aan de “goede kant”, want aan de andere kant, van Amsterdam naar Utrecht loopt het verkeer helemaal vast in een file. Aan mijn kant kunnen we gewoon doorrijden. Parkeren op het vaste P2-parkeerterrein rond 17.30 uur. Inchecken en over het bruggetje richting de Ziggodome lopen. Hier staan al mensen in de rijen, ik loop door om de Arena heen, waar een FEBO is. De automatiek, maar ook gewoon een balie waar ik bij een jongedame een dubbele kipburger bestel. De FEBO is misschien niet het summum qua eten, maar dit smaakt prima. Goed doorbakken, lekkere saus, top!

IMG_1226

Hierna loop ik terug richting de Arena, ingang Zuid G. Een tijdje geleden kwam ik nog mijn toegangskaartje van Sensation Black 2008 tegen, volgens mij was dit toen de ingang waar ik naar binnen mocht. Ook dat waren mooie feestjes, eeuwig zonde dat ID&T daar mee gestopt is.

IMG_1228

Met mijn bronze-ticket mag ik net wat meer, eerst aanmelden bij de registratiebalie. Hier krijg ik een bandje, een tasje (waar bij thuiskomst blijkt dat er een soort ochtendjas in zit, het exclusief ontworpen cadeau van Bruno Mars), 3 munten en nog een ding om je hals te hangen (laminate/lanyard). Right. Hierna mogen we in de rij gaan staan bij “hot tickets” en “early entry”. Herkenbaar omdat iedereen in die rij met zo’n tasje staat. De andere “rij” is echt een grote rij geworden, die is al onderverdeeld in blokken. Een moeder en haar dochter komen achter mij staan, ze stonden bij de andere deur maar dat bleek de “early entry” te zijn, wat dan weer niet voor ons bedoeld is. 

Volgens het briefje zouden de deuren om 18.00 uur open gaan, maar dat wordt iets later. Maakt niet uit, want het weer is prima en de sfeer is gemoedelijk. De deuren gaan open. Hierna de tas en jas in een kluisje gedaan en naar de eerste verdieping gelopen. Eerst een biertje! Daarna nog maar eens op mijn kaartje kijken en zie dat ik vak 212 heb, ik mag nog een verdieping omhoog. Hier wijst een jongedame waar mijn zitplaats is, 3e rij, stoel 407, redelijk richting het midden. Het is nog rustig op de tribune, dus een beetje nippen aan mijn biertje en in mijn notitieblokje een planning gemaakt voor mijn “vrije dag” morgen en de komende dagen. Langzaam maar zeker komen er meer mensen aanlopen. Wederom een dochter en moeder (verhouding dames/heren deze avond is denk ik 60%/40%) zitten ook in dit vak. Het meisje zit op de tweede rij op de hoek, haar moeder heeft een zitplaats naast mij. Ik laat weten dat ik het geen probleem zou vinden om mijn plaats te ruilen. Nou, daar maak ik 2 mensen heel gelukkig mee, want dan kunnen ze mooi naast elkaar zitten. En ik heb nu een top-plaats op de hoek, een win-win-situatie. 

De tijd gaat door naar 20.00 uur, de tribunes raken vol. De dochter en moeder die ik bij de ingang tegen was gekomen blijken op mijn rij te zitten. Voor mij zitten een Surinaamse moeder en haar 2 kinderen, een jongetje en een meisje. We beginnen vervolgens met het voorprogramma, Anderson Paak en zijn band de Free Nationals. Een gast met een sympathieke uitstraling. Die een lekker riedeltje kan spelen op een drumstel. R&B-achtig. Maar niet echt mijn muziek. Duidelijk ook niet de voorkeur van de jongen en het meisje voor me, er wordt druk op de mobiele telefoon van alles gedaan. Hun moeder heeft echter wel een klik met de muziek, die swingt mee op alle nummers van Anderson Paak.

Hun voorprogramma duurt ruim een half uur. Daarna wordt aan het podium gewerkt (hun spul opruimen, inrichten voor de show van BM). Ik besluit om nog even een sanitaire stop in te lassen. Dat hadden meer mensen bedacht. De damestoiletten zijn niet toereikend (een hele lange rij), dus een aantal dames besluit om dan maar aan te sluiten bij de herentoiletten (groot gelijk). Hierna bij de bar nog een biertje en terug naar mijn zitplaats. We kunnen rustig aan doen, rond 21.15 uur gaat het doek omhoog en begint de show. 

IMG_1247

Een fantastische show. Dynamisch, zuiver gezongen. Dans, moonwalk-achtige moves. De backing-vocals die meezingen / spelen zodat je bijna een Jackson-5 achtig deja-vu krijgt. Nummers van het nieuwe album, maar ook nog een aantal nummers van voorgaande albums. 

Toen ik klein was (dat is al wat jaren geleden) kwam Michael Jackson met het album Thriller. Thriller, Beat it, Dirty Diana op TV. En dan stond ik mee te dansen met de muziek. De enige keren dat je me dat nu  ziet doen, dan is het één of ander housefeestje waar ik een poging tot hakken doe, maar daar blijft het bij. Bruno Mars heeft het swingende en aanstekende qua muziek wat Michael Jackson ook had, dus de rij waar ik in zit (en die voor mij en de rest van de tribune volgens mij ook) dansen voor een groot deel mee met de nummers. Ik ook. Heerlijke up-tempo nummers. Maar dan op een bepaald moment komt het hartverscheurende ” when I was your man ” voorbij. Iedereen zit, zwaait met het lampje op de telefoon waardoor je een soort sterrenhemel in de Ziggodome krijgt. Kippenvel. Tussendoor zit nog een klein intermezzo met een piano, daaruit blijkt dat de jeugd voor me echt voor BM komt, want de mobieltjes komen weer tevoorschijn en er wordt met de rest van de wereld gecommuniceerd. Dankzij setlist.fm kon ik nog mooi even terugkijken welke nummers nu allemaal gespeeld zijn:

01. Finesse
02. 24K Magic
03. Treasure
04. Perm
05. Calling All My Lovelies
06. Chunky
07. That’s What I Like
08. Straight Up & Down
09. Versace on the Floor
10. Marry You
11. Runaway Baby
12. When I Was Your Man
13. Piano Solo
14. Grenade
15. Just the Way You Are

Encore:
16. Locked Out of Heaven
17. Uptown Funk

IMG_1252

Geen minpuntjes? Nou, een kleintje. We waren dus al ietsje later begonnen, op het programmabriefje stond dat de show tot 23.00 uur duurt. Andere artiesten beginnen dan rond dat tijdstip af te ronden en plakken er een toegift aan vast. Bruno begon rond 22.30 uur al met het benoemen van de mensen om hem heen, waarbij ik me begon af te vragen ‘we houden nu toch nog niet bijna op?’. Rond kwart voor elf is het “laatste nummer” gespeeld en verdwijnt BM en band van het podium. Ze komen wel weer terug en spelen nog 2 nummers, maar dan is het ook echt afgelopen. Hier had ik graag nog wat meer “oude nummers” gehoord. Onderstaande recensie van de Telegraaf is via de Ziggodome Facebookpagina gedeeld en geeft een goed beeld van de avond. Volledig mee eens.

Ik ga met de rest van de mensen naar de eerste verdieping, sanitaire stop (het is hier nu een stuk rustiger) en hierna nog een Radler opdrinken terwijl ik even tegen de muur hang. Lopen wederom de moeder en dochter die ik bij de ingang (en mijn rij) tegen gekomen ben er weer langs. Ik hoor van de moeder dat ze 4 jaar geleden ook bij het concert van BM is geweest en ze het geluid toen beter vond. Bij het voorprogramma had ik mijn oordoppen niet in, maar bij BM heb ik ze wel in gedaan, dus ik heb daar minder last van gehad. Eigenlijk doe ik dat nu bij ieder concert, dat zorgt ervoor dat je in ieder geval niet met piepende oren weggaat. Ik haal mijn spullen weer uit mijn kluisje en ga terug naar het parkeerterrein. Heb ik hier vorig jaar een eeuwigheid gezocht waar mijn auto ook alweer stond, dit keer heb ik in de gaten gehouden waar ik die geparkeerd heb, maar dat was niet eens nodig, alle auto’s om me heen zijn al weg, dus ik kan er zo heen lopen. Rustig op de weg, dus in anderhalf uur weer thuis. Conclusie, een top-avond die eigenlijk nog wel wat langer had mogen duren. 

Mijn opnames heb ik in een playlist op Youtube gezet, die hier is te bekijken: linkje.

Bron: http://m.telegraaf.nl/filmenuitgaan/muziek/article/28132162/bruno-mars-recensie

dinsdag 9 mei 2017, 22:34
Bruno Mars swingt in Ziggo Dome

Dat Bruno Mars een hit kan schrijven wisten we, dat hij kan zingen en dansen als de beste ook. Tel daar een nauw passende, multifunctionele visuele omlijsting bij en iedereen snapt dat het genieten geblazen is in Ziggo Dome, waar hij dinsdagavond al op de bühne stond en woensdagavond nogmaals aantreedt.

Disco slaat deze week de maat, wordt snel duidelijk, met Finesse als showopener en daarna een van vuurwerk voorziene versie van het swingende 24k magic, waar tevens zijn laatste album en huidige tournee naar vernoemd zijn. Met Treasure volgt nog meer disco, maar dan van zijn vorige album, Unorthodox jukebox. Met de blazers en een deel van zijn band gezellig om hem heen slaat de Hawaïaan direct ook flink aan het dansen. Allemaal tegen een passend veelkleurig decor, dat uit niets dan licht en een immens videoscherm bestaat, maar wel de hele zaal aankleedt.

Ziggo Dome krijgt gedurende de avond nog veel meer smaken Mars te zien dan alleen disco. In Perm laat de 31-jarige horen ook hiphop te kunnen integreren in zijn muziek. In het hieropvolgende Calling all my lovelies klinkt soul door, jazz zelfs, maar mag ook de gitarist even doen alsof hij op een rockconcert speelt

In Chunky pakt hij visueel juist weer uit. Een groot deel van het podium komt omhoog, zodat een tweede bühne ontstaat, waarop enkele bandleden als in een jaren 80-clip mogen ‘schaduwdansen’ tegen een helwitte achtergrond. Een transformatie die voor het gladde That’s what I like in een oogwenk ook weer ongedaan gemaakt wordt.

Het tempo blijft er behoorlijk in gedurende de avond. Het zwoele, volop aan zwarte muziek door de decennia heen refererende Straight up & down, gunt het multitalent met lange halen aan de zanger in hem. Net als het mooie Versace on the floor, waarin de vergelijking met Michael Jackson nooit ver weg is.

Met onder meer Marry you, Grenade en Just the way you are geeft Mars toch zijn visitekaartje als meester hitmaker nog even af. Veelzeggend is namelijk dat op één nummer van zijn laatste album 24k magic na, hij die gehele plaat ten gehore deze tournee. Dat hij niet voor de gemakkelijkste grootste hits gaat is te prijzen. Aan de andere kant had zijn show nog wel wat langer mogen duren, zeker gezien die daverende finale waarin ook Locked out of heaven en Uptown funk voorbijkomen. Krap anderhalf uur is mager voor iemand van zijn naam en faam en het vele danswerk dat hij verzet geen excuus voor een gezonde, jonge vent als hij. Maar dat is dan ook het enige dat aan te merken is op deze supersterrenshow.