Zo… 15 jaar geleden dat ik voor het laatst op vakantie ben geweest? Een paar maanden geleden zag ik een advertentie in de Telegraaf van Mondial Tours: een 8-daagse vakantie in Zwitserland en nog een paar dagen Italië, waarbij je mooie treinreizen maakt en ook met een tandradbaan boven naar de berg gaat… en dan uitzicht hebt op de Matterhorn! Ik zeg.. boeken!
De foto’s heb ik op een aparte subsite gezet. Die kun je hier bekijken:
http://vakantie2011.durkotheek.nl
Donderdag 18 augustus 2011: dag 1.
One Night in Basel
Nou, eigenlijk One Night im Weil am Rhein, maar Basel als vervanger voor Bangkok vond ik net wat beter klinken 🙂
‘s Morgens om 4.00 uur opstaan, 5.00 uur in de auto, op naar Amsterdam. Maar de aanloop is met een aantal obstakels. Als we Wergea uit willen rijden zit er ineens een albino-kamikaze-konijn op de weg. Witte vacht duidelijk zichtbaar in de koplampen. Gelukkig heb ik om dit tijdstip toch nog een goed reactievermogen, konijn ontweken en we gaan door. De TomTom wil me via de polder laten rijden, dus als ik richting Deinum rijdt krijg ik het advies ‘om te keren’. Als ik op de autosnelweg richting Franeker zit snapt de TomTom eindelijk waar ik langs wil. In Amsterdam gaat het helemaal fout. Ik heb thuis niet gecheckt waar ik nu exact moet zijn (dat doen we volgende keer niet weer dus!) en stuurt de TomTom me naar het gebouw van Delta Loyd, afslag rechts. Maar daar staat geen bus, dus daar moet ik niet zijn. Andere kant oprijden, (links), kom ik bij een BMW garage langs, maar dat is ook niet goed. Wel zit ik bij het Bastion-hotel in de buurt, dus ik zit vlakbij. 7.00 uur is vertrek en die tijd nader ik nu al snel, dus de reisleidster gebeld. Adviseert me om op ‘ticketbox’ te letten, en verrek, dat bord zie ik (blijkt dat ik gewoon rechtdoor had moeten rijden). 7.10 zit ik in de bus en gaan we naar Utrecht voor de volgende groep. Daar aangekomen staat er niemand op ons te wachten. Ze hebben een trein gemist, dus hebben die daarna genomen (en dan ben je 15 minuten later). Spullen ingeladen en we gaan door naar de laatste verzamelplaats: Eindhoven. Dit keer mist onze chauffeur een afslag (ik had m ook niet gezien op de borden), dus we moeten 6 km. naar de volgende afslag rijden en dan weer 6 km. terug). We komen bij het Pieter v.d. Hoogeband zwembad langs en ja: op de parkeerplaats staat onze laatste groep in de miezerige regen te wachten. Spullen inladen en door naar de volgende halte: Seventum. Hier stapt onze chauffeur uit en stapt de chauffeur in die ons de komende acht dagen gaat rondrijden: Benjamin. Tijd om even een sanitaire stop te nemen en dan tuffen we weer verder. We gaan bij Venlo over de grens. Buiten miezert het, maar in de bus kun je zien hoe warm het buiten is. Die gaat van 15 naar 17, naar 19 en uiteindelijk naar 31 graden!
Onze reisleidster is Eke die al meerdere reizen heeft begeleid en een tijd in Zwitserland heeft gewoond. Benjamin, de chauffeur, is een soort look-alike van Marten, onze materiaalman van de drumband. En ook even doortastend. Als je vaak op de weg zit, kom je nog wel eens wat zondagsrijders tegen, nou, wij troffen er ook 2. Als de bus te dicht bij de voorligger komt, begint er wat te piepen. Eerst een klein autootje op de autobahn die 80 rijdt (of trager) en later nog een motorrijder die ons inhaalt en dan vlak voor ons blijft hangen. Wat een idioot. Gelukkig neemt hij snel een afslag. Benjamin weet de claxon in deze situaties feilloos te vinden 🙂
Om 18.15 uur komen we aan bij hotel Carat. Prima verzorgde kamer. Even naar huis bellen dat ik aangekomen ben, zitten en dan is het alweer 19.15 uur, tijd om te eten. Het eet-deel van het hotel heeft Hacienda of zoiets (Mexicaans), ik ga bij Coosje, Fred en Ria aan de tafel zitten. Het opdienen van de gangen gaat niet zo snel, dus om 21.15 uur zijn we klaar. Ik wil eigenlijk nog naar het 3-landenpunt, maar het is al donker. Ik ben een stuk die kant opgelopen, maar hoewel we bijna op een industrieterrein zitten, zit er ook een Mc Donalds, een aantal kebab-zaken en kun je de richtingaanwijzers niet meer zien, dus maar terug naar het hotel.
Vrijdag 19 augustus 2011: dag 2.
I’m on a Train!
6.00 uur opstaan, 6.30 uur aan het ontbijt. Het heeft licht geregend (en het zou ook geonweerd hebben, maar daar heb ik niets van gehoord). Rond 7.45 uur de koffer in de bus laden en met de bus naar Chur. We zijn in Zwitserland, meteen kennis gemaakt met flink wat tunnels! Hier hebben we even de tijd om rond te lopen. Het is weer een warme dag, rond de 30 graden. Bij een winkeltje een aantal kaarten en postzegels gekocht. Daarna stappen we in de trein, de Glacier Express. Aan de andere kant van waar ik zit stroomt het water flink snel door de bedding. We zien daar mensen in kano’s, maar ook in een soort rafting-bootje. In de trein krijgen we een lunch (aparte wagons waar we heen moeten lopen, slingert flink!). Dit is een schotel met stoofvlees (waar soms wel wat taaie stukken in zitten, maar gelukkig heb ik mijn eigen gebit nog, dus geen problemen mee 🙂 ). Op het hoogste punt zitten we op 2.033 meter, maar dat heb je niet echt door, omdat er een groot stuwmeer is en je daardoor niet echt ‘naar beneden’ kunt kijken. Ook staat hier een replica van de vuurtoren van Hoek van Holland, omdat hier de oorsprong van de Rijn is en bij Hoek van Holland de Rijn in zee verdwijnt. Er zijn flink wat tunnels, bij ééntje zit je zelfs 6 minuten in het donker (lampjes in de trein branden natuurlijk nog wel). De trein rijdt ons in 4 uur naar Brig (wij zitten daar in hotel Alex, boven de rivier, wat dan Brig-Natters wordt genoemd). We zijn daar om 17.30 uur en krijgen er een welkomstdrankje. Om 19.00 uur gaan we eten. Harry zit naast me en laat een deel van zijn salade liggen, waarop de serveerster hem vraagt of hij ‘auch kein kaninchen ist?’. Blijkt dat iemand bij de tafel achter ons (Jan) geen liefhebber van salade is en dat gezegd heeft tegen de serveerster 🙂 Ook hier zit er nogal wat tijd tussen de gangen, maar deze serveerster, daar kunnen we wel om lachen. Loopt ze met 2 glazen wijn rond, vraagt ze of iemand die bij ons besteld heeft. Zo niet, ‘dan muss ich dass selbst trinken’. ‘s Avonds nog lekker buiten zitten, heerlijk licht verkoelend briesje.
Zaterdag 20 augustus 2011: dag 3.
Heute tandradbahn!
7.00 uur opstaan, 7.30 uur ontbijt. Weer een warme dag! Met de bus gaan we naar het station van Brig, ritje van 10 minuten. We stappen hier in de trein die ons naar Zermatt brengt (anderhalf uur). We lopen door de hoofdstraat naar het Alpenmuseum. Je gaat daar naar een soort kelder, waarin oude blokhutten zijn nagebouwd (voor de verschillende mensen op de berg, dus ook een klein hotelletje), oude materialen (schoenen, pikhouwelen, oud pistool, etc.) en de historie van het bergbeklimmen wordt er beschreven (vooral Matterhorn). Hier zijn nogal wat mensen in hun 30-er jaren de pijp uitgegaan met het beklimmen van de bergen! Toch is er ook iemand bij die op 90-jarige leeftijd nogmaals die berg heeft beklommen! Hierna door de winkelstraat weer terug. Ik ga nog even bij een winkel aan, in verband met de brandende zon wat zonnebrand kopen en bij een kiosk waar de tandradbaan vertrekt 2 blikjes cola met red-bull en een Bild gekocht. We gaan met zijn allen in deze trein, die klimt naar de Gornergrat op 3.089 meter hoogte. In tegenstelling tot de Glacier Express zie je hier wel dat je op een grote hoogte zit! Dat heb je onderweg al tijdens het klimmen, je ziet de Matterhorn met zijn besneeuwde top deels in een wolk zitten. Boven een aantal foto’s gemaakt en daar bij de kiosk een plaatje gekocht om op mijn wandelstok te zetten en nog een koek + reep voor de broodnodige calorieën die ik nodig zal hebben. Om 13.00 uur gaan we weer naar beneden, tot de 1-na-laatste halte, Riffelalp. Hier stappen Coosje en Gert-Jan (die vandaag jarig is!) uit, wij gaan de afdaling lopend doen. Het is maar goed dat ik mijn wandelschoenen aan heb gedaan, want je loopt continu naar beneden, geen enkel stuk waar je ‘plat’ loopt. We lopen door de bossen, ook zitten er nog richels van stenen in die bij water/regen moeten zorgen dat de paden niet wegspoelen. Maar daar moet je dus wel elke keer overheen stappen. Halverwege wordt een huis gebouwd waar een mooie spreuk op staat. Dan lopen we weer door en komen bij een café. Even uitrusten onder de parasol met een glas cola, als we dat op hebben moeten we weer door. Het laatste stuk is nog even het moeilijkst omdat er niet een goed pad naar de hoofdweg loopt, maar het lukt. Vervolgens de gele pijlen volgen en zo lopen we nog een mooie route door de buitenwijken van Zermatt. Even zoeken, maar als we over de rivier gaan zien we het Alpenmuseum en weten we welke kant we op moeten lopen. Volgens de persoon boven op de berg moesten we dit in 1.5 uur kunnen lopen, maar ik weet niet in wat voor afbeul-tempo je dan de berg af moet lopen. We doen er 2 uren over en komen hierdoor een kwartier te laat aan bij het station. We gaan in de trein naar Tösch, de bus staat hier op ons te wachten. We gaan naar Brig terug, maar we rijden een klein stukje om zodat we bij Raron langs rijden. Hier staat een kerk, hier stappen we uit de bus. Net op dat moment luiden de klokken. Onder de kerk in de rotsen in een grote kapel uitgehakt. Erg indrukwekkend! ‘s Avonds weer eten bij het hotel, ook vandaag duurt het lang. Ze hebben er niet op gerekend dat er zoveel mensen ‘a la carte’ gaan eten, dus er moet nog een 2e kok komen! Om 22.00 uur zitten we nog even buiten en lopen Wies, Gert-Jan, Ria en ik nog een blokje om. Heerlijk weer en ook zien we nu een aantal Zwitsers buiten in de tuin zitten. 23.45 uur slapen, morgen weer een lange dag!
Zondag 21 augustus 2011: dag 4.
Let’s visit Italië!
‘s Morgens eerst mijn kaarten in de bus gedaan (en die zijn 29 augustus nog niet bezorgd….). We rijden met de bus een mooie route en gaan daarbij over de grens naar Italië. In Domodossola gaan we uit de bus en drinken we eerst een cappuccino. Eindelijk weer betaalbaar 🙂 Tegenover dit café is het station, hier stappen we in de trein, de Centovalli Express. Mooie route, waar we onder andere veel kastanjebomen zien. We stappen uit in Locarno, we lopen naar een restaurant. Dit zit vlak aan het meer. Hier eten we spaghetti. Vervolgens lopen we naar de bus die ons naar Ascona brengt. Hier mogen we zelf de middag indelen. Het is warm, we zien later pas een treintje rondrijden (en ook de boot waarmee je kunt varen), dus we besluiten om op het terras te gaan zitten. Aan het eind van de middag gaan we naar de plaats om te verzamelen, de bus brengt ons langs het Lagio Maggiore naar ons hotel. We zien op het water een boot van de brandweer rondvaren. Het eten bij het hotel is prima, maar de bediening is belachelijk. Van ‘de klant is koning’ hebben ze nog nooit gehoord. Er is één grijze eminentie, de baas van de ‘obers’. Daaronder (ja, er wordt hier echt met rangen en standen gewerkt) een ober in zwarte smoking die niet zo’n zin heeft om ons op het terras te bedienen en ons in de bar wil hebben en dan nog 2 obers in witte smoking die het opdienen uitvoeren. Na het eten even bij het water langs lopen, hierna op een bankje onder een paar bomen begonnen met mijn boek van Stephen King die ik heb meegenomen! Chillen! Na flink wat bladzijden gelezen te hebben loop ik weer naar het terras waar nog een groep is blijven zitten, we drinken wat (en het is duidelijk dat de ober ongeduldig wacht tot we eindelijk van het terras vertrekken), dus met een klein groepje gaan we daarna nog naar de bar. Het is flink warm (geen airco) en er staat buiten wat te brullen (koeling of iets anders?) dus om 1.00 uur val ik pas in slaap.
Maandag 22 augustus 2011: dag 5.
De Boromeïsche Eilanden
We zijn alweer over de helft! Deze morgen om 7.00 uur opstaan, 7.30 uur bij de eetzaal kijken. Is nog niemand, dus lekker buiten bij het water staan uitwaaien, heerlijk verkoelend briesje. Er zijn een 6-tal surfers in het water bezig, mooi gezicht hoe ze met een rotgang weer naar het vasteland varen. Rond 9.00 uur is het ontbijt. Om 10.00 uur vertrekken we met de boot naar het eerste eiland. We horen van de schipper dat iemand de boot van een Nederlander heeft geleend/gehuurd, wat een flink duur schip moet zijn. Deze heeft een ander schip overvaren, waardoor een Russische vrouw is overleden. Daarom is de brandweer nog steeds in het water bezig, één van de boten moet daar gezonken zijn. Bij Stresa pikken we Agaat, Harry en de anderen op. We drinken op het eiland eerst een cappuccino, ik maak nog even een foto van 2 coole flesjes Heineken en daarna gaat ieder zijn weg. Ik koop een ansichtkaart van het eiland (heb je een betere indruk dan alle losse foto’s die je zelf maakt) en een hoed tegen de brandende zon. We verzamelen ons weer en stappen op de boot: nu naar eiland 2. Dat is van de familie Boromeo die hier zo nu en dan woont. Het gebouw wat er op staat is open voor bezichtigingen. De entree wordt betaald en dan naar binnen. Oude wapenuitrustingen, een kanon, oude stoelen (in plastic), schilderijen, een ivoren zadel (!), een grote verzameling oude boeken en prachtig bewerkte tafels. Ook is er een deel wat ‘de grotten’ genoemd wordt. Ik dacht dat het echte grotten waren, maar het zijn kamers waarbij de muren, vloer en plafond allemaal ingezet zijn met stenen. Hierna kom je bij de uitgang en sta je buiten, aan de andere kant van het eiland. Een grote tuin, met ornamenten, bloemen, een volière en ook nog een loslopende witte pauw. Hier nog foto’s gemaakt en rondgelopen, hierna weer teruglopen naar de andere kant van het eiland, hier moeten we verzamelen om weer op de boot naar het vaste land te gaan. Om 15.20 uur gaan we weer terug. We zetten Agaath en de anderen die in het hotel in Stresa zitten daar aan land, ook de Volendammers gaan hier aan land om nog even te shoppen. De rest gaat terug naar het hotel, ik dus ook. Daar nog even dit verhaaltje uitwerken, de Bild lezen en nog even verder lezen in het boek van Stephen King. Na het eten gaan Gert-Jan, Wies, Ria, Coosje, Fred en ik nog even bij het water langs naar de cafés/restaurants die daar liggen. Daar drinken we nog wat, maar ook hier is het rond 21.00 uur weer schluss. Je zou toch verwachten dat het langer open blijft.
Dinsdag 23 augustus 2011: dag 6.
De Bernina Express
‘s Morgens gaat om 6.00 mijn wekker. Maar het ligt nog zo lekker… dus om 6.15 uur opstaan. Binnen is het nog erg heet, dus eerst weer bij het water staan uitwaaien. De zon komt op, dus snel naar binnen om mijn fototoestel op te halen en daar foto’s van te maken. De bus haalt eerst de mensen uit Stresa op en dan stappen wij in, op naar Tirano. We rijden een stukje om bij Arona waar we het grote beeld van San Carlo Borromeo kunnen bekijken. Wat een groot ding! Je kunt erin klimmen (hebben wij niet gedaan) en dan via de ogen/neus naar buiten kijken. Wij gaan door en rijden langs het Comomeer. We komen in Varenna waar we koffie zouden drinken, smalle straatjes, maar helaas, we kunnen nergens parkeren. We rijden dus door naar een café / restaurant dat wat buiten het dorp / stad zit een aantal kilometer verderop. Hier een cappuccino en door naar Tirano. We hebben hier een uurtje voor onszelf. Dus we gaan op zoek naar een bakker (die we ook vinden) en waar ik een lekker broodje met Parmaham en kaas neem. We zitten aan de doorgaande weg, mooie stek om even te zitten. Het uurtje is gauw voorbij, dus weer richting station waar we in de trein stappen. Het is een mooie route door de bergen, hoewel de bomen zo nu en dan wel het uitzicht belemmeren. We zien gletsjers met watervalletjes en meren (waaronder het ‘witte’ en het ‘zwarte’ meer). In Pontresina wacht de bus op ons en gaan we naar het hotel. Deze zit in aan de hoofdstraat, dus Benjamin zet de bus goed aan de kant. Ook hier weer prima verzorgd, bij de andere hotels had ik een 2-persoonskamer, bij deze heb ik dan echt een 1-persoonskamer. Omdat ik wat zat te knikkebollen in de bus besluit ik het deze avond rustig aan te doen, op TV naar Eurosport kijken: er is boksen voor! En nog flink wat bladzijden in mijn boek van Stephen King gelezen.
Woensdag 24 augustus 2011: dag 7.
Derde land erbij: Liechtenstein!
De vakantie loopt bijna ten einde. Na het ontbijt loop ik nog even een blokje om door Pontresina. Hierna de koffers inladen in de bus en we gaan. Vandaag naar Liechtenstein. We gaan eerst bij Sint Moritz langs. Hier komt de ‘upper-class’ en hadden we iets meer voor een hotelkamer moeten betalen (hangt natuurlijk wel van het hotel af waar je zit). We rijden door de Julierpas en stappen hier uit. We kunnen wat foto’s nemen en er valt me wat op bij de berg, bepaalde delen zijn vlak. Er blijkt daar een bunker in te zitten! We gaan naar Vaduz in Liechtenstein. ‘Belastingvoordeel’ zou je hier kunnen hebben, nou, ik heb het niet gezien. Even sneupen in een souvenirwinkel en daarna even kijken of we ergens een broodje kunnen eten, want dat is gisteren wel goed bevallen. We komen bij een zaak waar de broodjes aangeplakt staan op het raam en de eigenaar ons een hapje kebab aanbiedt. We nemen dat maar niet, maar gaan voor het broodje. De eigenaar blijkt een paar woorden Nederlands te kennen, bij zijn studie contact gehad met een ‘Jeroen’ uit Amsterdam. We zien de oudste vakantieganger van onze ploeg met zijn vrouwelijke metgezel in een treintje voorbij komen, dus die ziet vandaag iets meer van Vaduz dan wij. Hierna gaan we door naar Ottobeuren waar we het klooster bezoeken. Wat een groot gebouw! Vervolgens de rest van het gebouw bekeken, onder andere de fresco’s die op het plafond zitten. Hierna nog even naar het straatje beneden gelopen en mijn eerste ijsje van deze vakantie gekocht, 2 bolletjes straciatella ijs. We rijden door naar ons laatste hotel, het Arcadia Hotel in Günzburg. Na het avondeten blijven we nog even buiten zitten en lopen we met een groepje naar het centrum van dit stadje. Veel terrasjes. In de verte zien we wat bliksemflitsen en horen we het onweer, maar het is hier (nog) droog. We drinken nog wat op een terrasje (blijkt naderhand bij een Chinees te horen, dat verwacht je niet 🙂 ), maar ook hier loopt het terras leeg en gaan we niet al te laat weg. Jammer, hadden we nog best een tijdje kunnen zitten. We gaan nog even buiten zitten bij het eet-gedeelte van het hotel, maar dan begint het te regenen. Eindelijk. Nog even binnen zitten en dan is het mooi geweest, slapen, want morgen krijgen we de lange rit terug naar huis!
Donderdag 25 augustus 2011: dag 8.
It’s over…. it’s over…
Helaas, de allerlaatste dag. na het ontbijt in de bus. Onderweg een tussenstop bij een benzinestation waar ik nog even een Bild koop en wat versnaperingen, er vallen een paar druppeltjes regen, maar het blijft toch droog. Onderweg zien we aan de andere kant een uitgebrande vrachtwagen en daarachter 4 rijen auto’s/vrachtwagens/etc. die staan te wachten. Op de radio horen we dat er een file van 15 kilometer staat. Bij Keulen in de buurt gaan we van de weg af naar een restaurantje, waar we een prima maaltijd krijgen. De reis verloopt voorspoedig, geen files. Bij Venlo in de buurt zijn allemaal bomen uit de grond gerukt (veel berken), is iets van een windhoos geweest. Bij Eindhoven stapt de eerste groep mensen uit, bij de volgende halte, Utrecht Lunetten, stap ik samen met een groep uit. Er is een kaartjesautomaat, dus om 19.23 uur een enkeltje gekocht voor Leeuwarden. Flink doorlopen, Fred, Coosje en Ria naar de trein gebracht en daarna zelf flink doorlopen naar perron 2 waar de trein naar Zwolle gaat. Als ik erin zit mag ik nog even wachten, er moet namelijk op de conducteur gewacht worden. Wat later dan gepland vertrekken we, om 21.50 uur ben ik bij Zwolle en moet ik even wachten tot de trein naar Leeuwarden gaat. Cappuccino gekocht, gelukkig is het perron overdekt want tussendoor valt er weer flink wat water! Bij het station van Leeuwarden word ik opgehaald, om 23.15 uur ben ik thuis.