Ik kijk weinig TV, heb ook alleen maar de free-to-air kanalen, dus Dr. Pol ken ik alleen van een uitzending die ik bij een oom en tante gezien heb op National Geographic. Je kunt vanuit Nederland de site wel bekijken ( https://www.nationalgeographic.com/tv/the-incredible-dr-pol/ ) maar als je alleen maar een trailer wilt bekijken, dan krijg je te zien dat, omdat je vanuit Nederland deze site probeert op te vragen, “the content not available is in your location”. Één van de punten waar ik me op internet flink aan kan ergeren. Internet zou een open bron moeten zijn, of dat je er op één of andere manier voor betaalt, soi, maar de boel zo dicht gooien, het slaat nergens op.

In ieder geval, ik hoef die trailer ook niet te zien, want Dr. Pol reist met zijn vrouw, zoon en schoondochter door Nederland en bezoekt op 11 september De Harmonie in Leeuwarden, live is gewoon beter. Rij 7, niet te ver van het podium mooi aan de linkerkant, prima plaats. Een blonde dame doet het intro (en komt zo nu en dan terug voor korte interviews), hierna komt Pol het podium op. De man is al wat ouder (76 jaar) maar werkt nog steeds als dierenarts. In zijn praktijk werken nog 4 andere dierenartsen. Het camerateam zit rond de 40 weken te filmen en dat al 6 jaar lang. De crew blijft hetzelfde, dus het begint een soort familie te worden.

Pol geeft aan dat nogal wat dierenartsen niet alle dieren behandelen of niet op bepaalde dagen (zondag). Zo’n dier heeft daar niet om gevraagd, dus Pol zijn credo is “ik doe het wel”. De mensen weten hem dus wel te vinden. Zo ook op een zondagmorgen, 100 kilometer rijden… 

Op het podium zien we een boerderij, een plastic koe en een picknicktafel. Op de boerderij worden zo nu en dan fragmenten geprojecteerd. Zo zien we hoe een grote koe (je kunt het wel bijna een buffel noemen) buiten in de wei staat (nou ja, weide, het is een blubberige bedoening) en het beestje moet bijna bevallen, dus naar de schuur. Probleem is dat ze bijna het hele jaar buiten staat, dus niet zo mak als de Nederlandse koeien de stal in gaat. Pol in zijn 4×4 drijft het beest de goede kant op en uiteindelijk lukt het. We zien hoe een meisje (die niet op haar mondje gevallen is) met haar basset-hond langs komt. Bij het open doen van de deur, is het pootje van het beestje in de verdrukking gekomen, hij jankte hartverscheurend. Dr. Pol voelt goed, niets gebroken, dus wat gekneusd en geeft het beest pijnstillers. Het meisje wil natuurlijk wel een foto met handtekening van haar held! Als ze weglopen zie je dat de verdoving helpt, het beestje trekt niet meer met zijn achterpoot.

Ook krijgen we een licht bloederig fragment te zien, een paard heeft wat last van bulten bij de mond, waar het halster dan weer overheen schuurt. Het zijn plekken die regelmatig weer terugkomen, dus Pol zet het mes er goed in.

Zo krijgen we nog een aantal fragmenten. De vrouw van Pol en de interviewster komen op het podium en bespreken onder het genot van een bakje koffie hoe ze elkaar ontmoet hebben (uitwisseling met Amerika), hoe ze elkaar brieven bleven sturen en ze later getrouwd zijn. Hierna is het ook voor ons pauze.

Na de pauze worden er foto’s op het scherm getoond die ingestuurd zijn door bezoekers van de voorstelling en kunnen er vragen over gesteld worden. Is natuurlijk een beetje behelpen, omdat je als arts het beestje liefst zelf ziet, maar het gaat. Wel is er een stoffen vierkanten microfoon die door de zaal gegooid wordt om de vraagsteller goed te kunnen verstaan, halverwege de sessie dondert hij echter van het balkon in de zaal en is deze kapot, maar ook “akoestisch” zijn de vragen wel te verstaan.

Dit zijn meestal de katten en honden, in de praktijk komen ook exotische dieren langs. Een slang die door een rat aangevallen is, het beestje beet houden, kijken elkaar aan, de slang draait zijn lichaam om de arm van Pol, waardoor hij er een verdoving in kan zetten en het beestje kan hechten. We krijgen ook nog wat bloopers te zien, daarin zien we 2 struisvogels die in een hok moeten, maar die wegspringen en hoewel ze omsingeld zijn door het volledige camera-team toch steeds kunnen ontkomen. 

Twee meisjes mogen nog even het podium op, krijgen een schort voor en een lange plastic handschoen om in de koe te voelen wat er aan de hand is: er ligt een kalfje in! Deze wordt ter wereld gebracht. Wat een mooie afsluitende anekdote oplevert. Er komt iemand in dienst bij Pol die boer was en veel kalveren ter wereld heeft gebracht. Doet hij ook bij een koe en zal de handschoen uit trekken. Pol: zou je niet even voelen of er nog een tweede kalf is? Die andere doet dat en verrek, er is inderdaad nog een tweede kalf! Hij vraagt Pol na de tijd “hoe wist je dat”? Pol: dat wist ik niet, maar je moet het altijd controleren, anders krijg je de volgende dag een boze boer aan de lijn! 

Toen ik het kaartje kocht voor de voorstelling was mijn gedachte: “Je moet ook eens naar een voorstelling gaan waarbij je eigenlijk niet weet wat je kunt verwachten”. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, het was een hele leuke voorstelling!