Bij TRES hebben we in het verleden de site gebouwd voor de inschrijvingen van de Sallandse Wandelvierdaagse. Ik heb het niet gebouwd, maar nog wel eens wat uitbreidingen en aanpassingen geprogrammeerd.

In 2019 dacht ik bij mezelf: hé, je kunt ook 1 afstand lopen, op zich is dit wel goed voor mij. Want “zitten is het nieuwe roken” en een beetje extra beweging is niet verkeerd.
Dus opgegeven voor de 20 kilometer, op de donderdag (die middag was mijn part-time middag, dus alleen de ochtend vrij nemen). Dat ging prima, ruim 20 kilometer, “moe en voldaan” kwam ik toen in de tent aan. Toen was ik ook wel blij dat ik niet meer kilometers hoefde te lopen.

In 2020 en 2021 hadden we de corona-jaren. De Sallandse Wandelvierdaagse was er nog wel, maar het waren individuele tochten. Je kon de afstanden dan op zelfgekozen dagen lopen. Je kreeg een boekje met de instructies voor de route, onderweg had je een soort “nestkastjes voor vogels” waar de stempel in zat en je jouw stempelkaart kon stempelen. Dat beviel mij best wel goed, want toen heb ik zo’n beetje elke donderdag in september een route gelopen. Prachtig weer.

Maar nu, 2022, is er weer een “normale” wandelvierdaagse. Omdat ik weer wat aan moest passen/testen voor de site had ik mij aangemeld voor de 1e dag, dinsdag 18 oktober. En toen er later nog wat getest moest worden, ook aangemeld voor de 3e dag, donderdag 20 oktober. De week ervoor was de weersvoorspelling super: beide dagen 5% kans op neerslag.
Ik had een klein foutje gemaakt, want ik had mij aangemeld voor de 30 kilometer-variant. Eigenlijk een iets te lange afstand (omdat de echte afstand dan ook nog eens rond de 32 kilometer uitkomt). Maar goed, ik laat me niet kennen, als je gewoon doorloopt kom je ook wel op die afstand!

Op dinsdag vertrek ik rond 7.00 uur. Het is mistig onderweg, druk op de weg, maar rond 8.30 uur heb ik toch de auto geparkeerd. Knipkaart opgehaald, routebeschrijving. Nog even in de tent geluisterd naar de Roalter Jong’s met onder andere het nummer “you never walk alone”. Wat deze dag zeker klopt, want er loopt altijd wel een wandelaar voor of achter je. Na een sanitaire stop vertrek ik om 8.45 uur.

Eerst door de woonwijken van Raalte, onder een tunneltje door en dan naar het buitengebied. Het is nog steeds mistig, dus niet veel uitzicht en mijn bril wordt steeds nat, dus die na verloop van tijd maar afgedaan. Rond 10.00 uur lopen we bij wat huizen langs en een paar jongedames schenken daar koffie. Even een bakkie doen en door! Een eind verder staat daar ineens… Sinterklaas en een Pietin. Want we lopen daar bij de … Stoombootlaan. Met een paar pepernoten loop ik door. Paadjes langs weilanden, bosschages en uiteindelijk in de buurt van kasteel het Nijenhuis.

Hier staan een paar dames met een omlijsting van een schilderij, wandelaars kunnen hier op de foto gezet worden (ik ook). Daarna lopen we door de beeldentuin en komen uit bij de voorkant. Hier speelt een doedelzakspeler en kun je wat eten/drinken. Ik besluit om het tempo erin te houden en loop door. Ook hier weer over B-wegen, na een tijd kom ik in Wijhe. Hier wordt mijn kaartje geknipt (en waarschijnlijk had ik bij het rustpunt van het Nijenhuis ook “geknipt” moeten worden), dus die krijg ik er hier ook nog bij.

Verder lopen langs Fruitbedrijf Vilsteren en naar Boerhaar. Een klein plaatsje zo te zien, maar een imposante grote kerk! Hier weer doorlopen en zo komen we in Broekland. Hier is nog een controlepunt. Ik had hier even kunnen gaan zitten, maar ik besluit om toch door te lopen. Geen idee hoe mijn conditie blijft, normaal loop ik rond de 5 kilometer per uur, maar inmiddels is dat afgezakt naar 4.5 kilometer per uur.

Dat gaat op zich wel voorspoedig. Op een bepaald moment komt de kerk van Raalte weer in beeld en weet je waar je op moet richten. Zo rond 15.45 uur ben ik weer bij het beginpunt/de tent. Mooi op tijd, je kunt tot 17.00 uur binnenlopen. Wat dat betreft toch goed dat ik onderweg bijna geen pauze gehad heb. Even een paar muntjes kopen, biertje en buiten op een houten bankje in de zon zitten. Het is heerlijk weer! Deze ochtend nadat de mist optrok en de zon begon te schijnen kon de sjaal in de rugzak en het spijkerjack omgebonden worden. En de trui die ik aan had, daarvan kon ik de mouwen opstropen. Wat een dag!

Ik had nog 2 muntjes bewaard want ik dacht: die kan ik donderdag wel gebruiken. Qua lopen woensdag nog wat stijf, maar ’s avonds nog even mijn rondje van 5 kilometer gelopen. Maar ja, de weersvoorspelling. Die 5% was het al niet meer, het zou gaan regenen en zo te zien ook met aardige hoeveelheden. Dus besloten om donderdag niet te gaan lopen. In de ochtend nog spijt (want het leek af te drijven richting Noordzee), maar volgens Buienradar is er die middag toch een flink regengebied over het Sallandse land gedreven. En om met poncho en/of paraplu te lopen, dat is niet leuk.

Die donderdag wel nuttig besteed (samenvatting Techorama uitgewerkt) en positief te merken dat ik op zich in 3 dagen best in totaal 60 kilometer had kunnen lopen. De basis-conditie is wel in orde!

Foto’s staan hier: album.