Zaterdag 6 april 2013 naar de Harmonie in Leeuwarden, voorstelling van Lebbis. Een van mijn helden. Redelijk wat shows van hem op TV gezien, het “mannetje” wat zich (terecht) druk maakt om flink wat zaken. De voorstelling is in de Friesland Bank zaal (ik had de Aegonzaal verwacht, maar daar blijkt Blof te spelen). Goede isolatie in de Harmonie, want daar heb ik (ook in de nazit) niets van gehoord.

Lebbis begint met zijn verhaal over dat hij bij de KLM een “schnabbel” heeft. Hij geeft een exact overzicht van hoe het vroeger was, het reizen met het vliegtuig en hoe het nu zit (tax-free shit, koffietentjes waar je voor 9 euro wat kunt drinken) en dat het nu “niet meer leuk” is. De manier waarop hij het beschrijft doet je erover nadenken van, ja, het was best wel beter. Basis van de voorstelling is dat we in een crisis zitten en dat je daarom nu zou kunnen kiezen dingen anders aan te pakken. Tijdens de show wijken we ook wat af van dat pad, zo komt ter sprake wat je wel en niet kunt doen op het podium en waarom het (stiekem) filmen kan zorgen dat iets wat op dit moment hier leuk is, als het op het Internet staat opgevat kan worden als niet leuk en juist kwetsend. Zo komt Lebbis op het onderstaande fragment, jubileum van NUHR waar Lebbis ook een scene bij had. Zonet opgezocht en hieronder gezet, fragment is hilarisch 🙂

Maar ook komt ter sprake wie er nu meer zou moeten verdienen, de dame die bij de bank alleen wat telefonisch werk doet, of de mensen die in de zorg werken en ervoor zorgen dat de mensen die nu van hun oude dag genieten dat kunnen blijven doen. En ook dat je voor jezelf “jong” blijft. Lebbis is inmiddels 54 (wat je niet zou zeggen). Erg herkenbaar! En ook het terechte punt van kritiek dat de mensen die aan de Alpe D’Huzes, waar mensen bergen opfietsen om gesponsord te worden tegen kanker. Dat deze mensen het doen is niet omdat ze geld op willen halen tegen het bestrijden van kanker, maar een ego-trip zodat ze zichzelf op de borst kunnen kloppen dat ze 12x de berg op en neer zijn gegaan.

Deze avond nog een paar Wergeasters tegengekomen, bij het wachten op mijn biertje hoor ik iemand zeggen “er zit wel een kern van waarheid in zijn verhaal”. Dat is niet helemaal juist, volgens mij is zijn hele verhaal juist. We worden continu besodemieterd door de politiek. De politica waar hij op gestemd heeft, heeft punten waar ik ook achter sta, maar die dan zelf weer niet helemaal deugt. Willem Holleeder is een crimineel/moordenaar, maar toch lezen mensen de column in de NRC (inmiddels niet meer). Kijken ze naar college-tour waarin hij als gast zit. Als je erover nadenkt leven we in een mooi/goed land, maar het begint wel steeds meer op een kapitalistisch kloteland te lijken. Gevangenissen worden gesloten (dus je zorgt voor werkloosheid, zaterdagartikel in de Telegraaf laat zien dat er niet minder criminelen zijn, maar dat de politie hun werk niet goed doet, dus die gevangenissen moeten gewoon open blijven). Er wordt bezuinigd op de verkeerde dingen. Beloftes worden verbroken (er gaat geen geld meer naar Griekenland). Tijd dus om maar eens wat kritischer te worden dus.