Het stond al een tijd op de planning, de personeelsvereniging had geregeld dat we naar Barcelona zouden gaan! Dus tas inpakken, reisverzekering en allemaal voorpret.
Op de donderdagavond voor het uitje kwam op het Intranet een berichtje te staan dat het een grap was en we naar Drenthe zouden gaan… van iemand die al eerder niet serieuze berichten erop had gezet, maar de twijfel begon toch te knagen, het zou toch niet …
Vrijdag 19 september
De vrijdagmorgen verzamelden we ons om 5 uur ‘s morgens (iets eerder) bij pand 1 van CI. Hier werd duidelijk dat we wel degelijk naar Spanje gingen (whew!). We stapten in de bus, eerst 20 euro inleveren bij Lammert voor de drankjes-pot (ik werd al door collega’s gefeliciteerd, ik was jarig deze dag, een leuke manier om het te vieren) en we gingen via de polder naar Schiphol. Ik zat aan de tafel met Klaas-Jan, Jeroen en Arnold.
Bij Schiphol aangekomen bleek dat we redelijk vroeg waren, bij de incheckbalie zat nog niemand. Werner feliciteerde me en gaf me een boekenbon (goeie zaak, kom ik ook weer eens achter de pc vandaan).
Bij de balie stonden Anja en ik naast elkaar. De dame achter de balie vroeg of we samen op stap gingen. Hier kwam een klein misverstand, want ja, we gingen samen als club van CI op stap (en Anja zei dus ook ja), maar de dame begreep het alsof wij samen op stap gingen. Het moet niet gekker worden 😉
Je liet daar je grote tas achter (werd gewogen, mocht maximaal 20 kg bedragen, de koffer van Anja en mijn tas wogen gezamenlijk 19.7 kg), hierna wachtten we nog even op Marc, Emiel en Sape en liepen we verder. Eerst een sanitaire stop, hierna aansluiten in de rij voor de scan. De rij was lang, maar mazzel, er ging nog een poortje open waar we doorheen konden. Broekriem af, rugzak, pas en ticket door het scanapparaat. Ik was nog niet helemaal wakker, want toen ik doorliep had ik mijn beurs nog in mijn hand, dus dat moest die beambte eerst nog doorkijken voordat we verder mochten.
Riem weer om (een aantal dames moesten ook hun laarzen uit doen omdat er metaal in zat), vervolgens liepen we door om wat te eten/drinken. Bij de StarBucks de kleinste mokka-cappucccino of iets dergelijks gekocht (wat nog een hele bel was), ook zagen we hier nog een look-alike van Hurly (uit de serie Lost).
Doorlopen naar de slurf waardoor we het vliegtuig in konden. Daar vlakbij troffen we een ander deel van onze groep die al even een biertje namen. De piloot en stewardessen stonden ons al op te wachten. Plaats nemen in het vliegtuig (knieën zaten tegen de stoel voor je, maar goed, rest zat wel ok). Ook Angela Groothuizen bleek deze vlucht geboekt te hebben.
De stewardess gaf een demonstratie van het gebruik van het zuurstofmasker en het reddingsvest (standaard procedure). Deze zag er geweldig uit, dus toen ze klaar was, kreeg ze van ons een daverend applaus 🙂
Het opstijgen ging prima, de rest van de reis (ongeveer 2 uur) ging ook prima. Beetje gapen zodat de druk van mijn oren ging, geen enkel probleem.
Bij het landen gingen we deels in een bochtje over de Middellandse Zee, hier kon ik nog een foto van maken. Toen we geland waren moesten we even wachten tot er zo’n rijdbare trap werd voorgereden. Daarop naar beneden, er stond een bus klaar waar we in konden stappen. Deze reed naar het Barcelonaer ‘Schiphol’, hier konden we onze bagage pakken (ging behoorlijk rap, viel me niet tegen).
In de hal stond al iemand klaar met een bord ‘Creative Industries’, die liep voor ons uit naar de bussen. Hier konden we de bagage inladen, sommige mensen deden hun lange broek uit en bleken een korte broek al eronder te hebben (handig), we werden vervolgens over 2 bussen verdeeld.
Er zat iemand voorin de bus die vertelde waar we langs reden. We reden eerst naar boven, daar konden we uitstappen en hadden we 10 minuten voor onszelf, je had daar een mooi uitzicht over de stad en de haven. Even een Magnum gekocht, 24/25 graden, this is life 🙂
Hierna stapten we weer in de bus en reden we door naar openluchtmuseum Pueblo Espanol, een dorp met verschillende Spaanse bouwstijlen, winkeltjes en het restaurant Tiptop. Eerst wat eten, dit smaakte prima. De rosé (volgens mij) trouwens ook. Hierna konden we hier nog wat rondwandelen. Bij een winkeltje heb ik hier nog een geinig t-shirt gekocht.
Hierna gingen we weer in de bus, op naar het Gaudi park (Parc Guell). Hier stond onder andere een huis waar Gaudi ook gewoond had. Een grote zandvlakte blijkt op een hoop pilaren te staan, waar in het plafond met mozaieken gewerkt is. De huisjes bij de ingang lijken wel een beetje op het Hans en Grietje huisje. We gaan weer naar boven en settelen ons op het terras. Het is zelfbediening, dus naar de inham waar 2 heren staan. Hier kun je een biertje kopen. Nou ja, biertje, meteen een glas van een halve liter. Kosten vier en een halve euro. Ze komen niet echt sympatiek over, maar goed, met een glas bier en het lekkere zonnetje is het vakantiegevoel compleet.
Vervolgens gingen we door naar het hotel, waar we onze toegangpas voor de kamer kregen en een pasje waar we dit weekend vrij mee konden reizen in de metro. Even naar huis gebeld dat we goed aangekomen waren, vervolgens naar de kamer van Peter en Klaas.
Hierna gingen we met een groep in de metro naar de Ramblas. Daar aangekomen gingen splitsten de groepen zich, wij gingen eerst even naar de Mac om op krachten te komen. Toen we dit op hadden gingen we op zoek naar de andere groep. Het bleek dat een aantal ook wat gegeten had en vlakbij stond, dus vervolgens liepen we gezamenlijk de Ramblas op.
Het was een feestweekend in Barca, dus allemaal drukte. Op een bepaald punt hoor ik allemaal drums, blijkt dat er een soort optocht is met kleine bands (met alleen maar slagwerk), zit nog een vuurspuwer tussen, een draak waar 3 man onder zitten, een groot varken dat water over de mensen spuugt. Nog wat opnames gemaakt (zijn niet zo geweldig met mijn ouwe mobiel) en vervolgens met Sape weer op zoek naar de rest van de groep. Gelukkig heb je daar ijkpunt Evert Pool, als je die gevonden hebt, heb je ook de rest van de club er weer bij.
Er is niet echt een concreet plan, bij een bepaalde afslag (bleek bij het Place Reial te zijn was het wel druk/gezellig) maar blijft de boel wat hangen. Ook begint het wat te miezeren, vervolgens lopen we door. We komen ergens uit bij de haven (als ik me niet vergis), een deel van de groep gaat door een aantal mensen (waaronder ik) gaan met de taxi terug naar het hotel. Het moet gezegd worden, die taxi’s zijn goedkoop en we zijn weer erg snel terug waar we moeten zijn.
Vervolgens nog even naborrelen op de kamer van Peter en Klaas, rond 2.00 uur (volgens mij) houden we het voor gezien. Ik heb ook een knallende koppijn, dus maar even een asperine, vervolgens val ik als een blok in slaap.
Zaterdag 20 september
Tot 5 uur dan, want dan loopt Iris ineens onze kamer binnen. Blijkt dat Marja en zij een pasje extra hadden en ze alle kamers aan het aflopen zijn van wie dat was… en dat vanaf de 8e verdieping (wij zaten op de 6e). Tsja, dat er fanatieke doorzetters bij ons bedrijf werken mag nu wel duidelijk zijn 🙂
Het bezoek is kort, hierna weer in een diepe slaap gevallen. ‘s Morgens gewekt door de tune van Miami Vice op mijn mobiel, rustig aankleden en naar beneden. Daar kunnen we wat eten (brood/broodjes, sinaasappelsap). Niet iedereen ziet er even helder uit, wij behoren tot de groep die de hele wereld aankunnen (tenminste, zo voelt het). Hierna lopen we weer naar de metro, hier stappen we in, op naar de Ramblas. Daar gaan we naar een steegje, daar zit een bedrijfje wat fietstours organiseert. We worden in groepjes onderverdeeld, vervolgens gaan we met de fiets door Barcelona. We volgen onze (vrouwelijke) gids die zo nu en dan stopt en wat uitleg geeft. Eerst fietsen we richting het standbeeld van Columbus (die niet naar Amerika wijst, maar naar zijn geboorteplaats).
We komen ook bij de Place Reial, een knus binnenplein, waar een lantaarnpaal staat: afstudeerproject van Gaudi. Vervolgens fietsen we door naar een ander pleintje, een muur van een gebouw bevat allemaal gaten, het blijkt dat de vuurpeletons van Franco hier mensen hebben neergeknalt. Ook was Franco goede vrienden met Mussolini, dus toen die een bom wilde testen bood Franco hem aan dat het daar wel mocht… tsja.
Even verderop zit een zwerver op een gitaar te tokkelen. Limpens vraagt of ik 5 eurocent heb (tuurlijk), hij gooit dat naar de zwerver toe. Als Jeroen er later langs fietst loopt de zwerver op hem af en roept: ‘five eurocent, what you think I can buy with 5 eurocent? With one cent more I can buy a gun’. Tsja, wie het kleine niet eert 😉 Vervolgens fietsen we verder door smalle steegjes (waarbij er zo nu en dan een flinke rioollucht opstijgt), Marc (volgens mij) krijgt het met een vrouw aan de stok die vind dat hij met zijn fiets meer afstand moet houden. Ook rijden we ergens linksaf, in die hoek zit een bakker die net de deur van een grote brandende oven open heeft staan. Even een verkeerde slip met je fiets en je crematie is een feit 🙂
We fietsen door naar de Sagrada Familia (de grote kerk die continu in verbouwing zit), aan de voorkant zit de geboorte van Jezus ed., aan de achterkant zit het verraad door Judas en de kruisiging. Hier hebben we 20 minuten voor onszelf. Foto’s maken en wederom naar de Mac om op krachten te komen. Vervolgens fietsen we weer terug.
Na het inleveren van de fietsen gaan we naar het Place Reial waar we op het terras gaan zitten. Ook hier weer glazen van een halve liter. Het is hier gezellig… :d We zitten vlakbij een stoepje (afstapje), dus continu gaan er mensen wat door hun voet, waarop wij met zijn alleen ‘hoooo!….’ roepen. Ook zit er een oude man op een steen, die vervolgens rondjes gaat fietsen (en die wij aanmoedigen). Na een tijdje besluit een deel van de groep om nog even een rondje te gaan lopen (winkeltjes bekijken). We lopen eerst verkeerd, dus via het zelfde stukje weer terug. Er is een sigarenwinkel, Peter koopt hier een grote sigaar, ik koop hier 5 iets kleinere. Hierna weer richting Ramblas, John en ik lopen hier een winkeltje in. Allemaal kitserige spullen, dus ik heb het al snel gezien, loopt de eigenaar op me af. ‘Where are you from?’ ‘Are you from Holland’. Yes, zeg ik. ‘Aha, I heb een aanbieding voor jou’, ik probeer hem duidelijk te maken dat ik alleen maar wat rondkijk, maar loop vervolgens maar naar buiten.
John koopt wel wat, vervolgens lopen we verder. Bij een stalletje koop ik een sjaal van Barcelona (we wilden wat kitserigs voor haar kopen, maar konden niet zo gauw wat vinden, dan maar een warme sjaal voor de dame uit Libanon die altijd zegt dat het koud is in Nederland 🙂 ). Hierna naar de Subway, waar we een broodje kopen. Hier hebben ze een vreemde oven, want de boel is behoorlijk koud. Maar goed… Vervolgens lopen we weer naar de Place Reial. De stemming is nog wat joliger geworden. In de verte zien we iemand met een opblaaspop lopen (????). Nog wat later loopt er een oude man (zwerver??) voorbij, achter een buggy in een soort peignoir. We laten ons van onze beste kant zien, want er wordt geld naar hem gegooid, één en al lol (en hij had volgens mij ook een goede dag). Zelfs bij de baas van het café waar we zitten kan er een lachje af. Ik steek hier 1 van de sigaren aan, dat lukt niet echt, blijkt dat je er eerst een stuk af moet halen en dan pas de boel in de hens kunt steken. Dit heeft me inmiddels de bijnaam ‘Hannibal Hornstra’ opgeleverd. I love it when a plan comes together!
We vertrekken niet al te laat richting het hotel (metro). Om half negen gaan we naar buiten, plan is om een taxi te nemen, we moeten om negen uur in restaurant Daps zijn. Dat lukt dus niet.. alle taxi’s zijn bezet. We gaan dan maar weer met de metro, vervolgens met de benenwagen naar Daps. Hier zijn we veel te laat, maar dat zijn er gelukkig meer. Het restaurant is niet berekend op onze grote groep / late aankomst, hoewel we een half jaar geleden al aan hebben gegeven wat we willen eten (meat or fish) wordt het weer gevraagd. Carpaccio blijken ze niet meer te hebben, dus we krijgen een salade. Het vlees dat we krijgen lijkt niet echt doorbakken (sausje ruikt/smaakt ook niet zo lekker), het toetje is gelukkig wel te eten. En gelukkig was het wel erg gezellig.
We gaan met de taxi terug naar het hotel, vervolgens naar een bar-achtigs iets vlakbij het café. Hier is een voetbaltafel, nog een kleine competitie tussen Nederland en Spanje, wat drinken en vervolgens is het kwart voor 3 ‘s morgens. Laat genoeg. Weer richting het hotel, nog maar even gedoucht en onder de wol.
Zondag 21 september
Marc en Peter (en misschien nog wat anderen?) zijn richting de haven naar een club gegaan en komen later terug. Ik hoor al wat tussen Marc en Peter waarbij ik denk, hmmmm.., is zeker wat gebeurd, hierna val ik weer in slaap. Tot 5 uur, want dan zijn Iris en Marja er weer, met Chocotofs en ander snoep. Tsja, ook een manier om je genegenheid te laten zien 😉 Ook dit bezoek is weer aan de korte kant, weer als een blok in slaap gevallen en zelfs half door de wekker heengeslapen.
‘s Morgens gaat het niet zo goed met Marc, het blijkt dat ergens op een bruggetje hij ineens doorhad dat zijn horloge weg was (zakkenroller), dus er nog achteraan gerend (Peter ook), maar geen resultaat, de dief was gevlogen. Ook komen we erachter dat zijn mobiel weg is.. gelukkig heeft hij zijn beurs (met pas ed.) nog wel. Na het ontbijt met zijn drieën eerst naar het politiebureau, een paar agenten in de auto vragen wat we er doen, vervolgens wordt Marc prima geholpen door de agent achter de balie. Een dikke 10 voor de politie van Barca. Ze stralen nog uit dat je respect voor ze moet hebben, maar als de nood aan de man is, helpen ze wel goed, hier kan de politie in Nederland nog wat van leren.
Vervolgens gaan we weer met de metro naar de Ramblas, nog even naar de Mac om een goede ondergrond te hebben voor de vliegreis/rest van de dag en strijken we neer op een terrasje op de Ramblas met een groot glas cola. Heerlijk zonnetje, allemaal mensen om je heen. Heerlijk.
Nog even naar een stalletje gelopen, hier een echte Barca-pet gekocht. Niet al te laat gaan we weer met de metro naar het hotel, hier doen we de tassen in de bus en rijden we weer naar het vliegveld. Het inchecken duurt hier wat langer dan op Schiphol (het lijkt erop dat je bagage nu ineens maximaal 10 kg mag zijn??), maar goed, we krijgen onze ticket. Ook nu heb ik weer plaats 11A. Door de controle, bij mij gaat het piepen en wordt ik gefouilleerd, geen idee waar het nu door kwam, maar ik mag door. Nog even rustig zitten (zo te zien was ik toch wel moe!) en dan weer via de slurf het toestel in.
Qua warmte valt het in Barcelona vandaag wel mee, maar in het toestel is het wel 28 graden ofzo. Wat een hitte. Iedereen begint met papiertjes te wapperen, ik kan tussen de schermen doorkijken en zie dat ook de stewardessen het warm hebben en hetzelfde doen. Take off gaat goed, en ook de vlucht. Erg grappig, bij Amsterdam in de buurt zit je boven de wolken en zie je de zon ondergaan, het is daar nog redelijk licht, vervolgens duik je door de wolken en kom je in het pikkedonker, het is kwart over 8 ‘s avonds dus het is nacht, alle straatlantaarns zijn aan, lichten branden.
Flink last van mijn oren trouwens! We kunnen redelijk snel uitstappen, eerst een sanitaire stop, vervolgens naar de band waar we onze bagage op kunnen halen. Dit gaat weer rap, vervolgens naar de bus.
Een aantal mensen hebben het wat rustiger aangedaan, dus het duurt even voordat we vertrekken. Maar dat gebeurt dan wel met Rush Hour 3 op de tv, dus een hele relaxte terugreis.
In Leeuwarden aangekomen de boel uitladen en iedereen gaat na dit zeer geslaagde weekend weer naar huis.
Mensen van de personeelsvereniging en natuurlijk Tadek, dit was een geweldig uitstapje, waar jullie de nodige tijd/geld ingestoken hebben. Ik denk dat ik wel namens iedereen spreek dat dit prima geregeld was en dat iedereen het een uitermate gezellig en geslaagd weekend vond. Bedankt!
Heimwee naar Place Reial?
http://www.360travelguide.com/360VirtualTour.asp?iCode=bar19
