post-header-photo

Waylon op 12 november 2022 in Ahoy

Dit concert stond eerst ingepland op 20 november 2021. Maar goed, een pandemie, dus de boel is doorgeschoven. De concerten van Waylon heb ik een aantal keer bezocht, in 2016 (link), in 2018 (link), in 2021 in het theater, de Harmonie (link). Thema van deze avond is rood-wit-blauw, dus geen “final countdown”, maar nummers van de Golden Earring, De Dijk, Normaal, Het Goede Doel. Het is de rood-wit-blauw editie en daardoor denk ik dat we alleen Nederlandstalige hits te horen krijgen. Daar kom ik later op terug (want dat is dus niet zo).

De zaal gaat open om 18.30 uur, de show start om 20.00 uur. Omdat het altijd wel druk is rond de Ahoy (en mogelijk ook onderweg) ga ik om 15.00 uur weg. Een uurtje voor vertrek kijk ik nog even naar mijn parkeerticket: die is nog van 2021. Ik print nog even die van dit jaar uit… en zie dat deze verschoven is naar 11 november. Dat was gisteren. Daar heb ik dus niets aan… Nou ja, dan maar hopen dat ik met een gewoon parkeerkaartje mijn auto ergens neer kan zetten. En dan is het wel goed dat ik ruim op tijd vertrek. Ik heb nog even getwijfeld of ik wel zou gaan. Deze dagen wat last van mijn ingewanden en het is nog wat onrustig, maar de nasi valt goed, dus ik rij die kant op. Onderweg Radio Veronica ervoor waar ze net bezig zijn met de Top 1000.

Bij Ahoy ga ik in de baan voor P2/P3, maar een verkeersregelaar verwijst ons naar de andere baan naar P1. In deze grote hal kan ik mijn auto parkeren. Vervolgens bij de doorgang naar de andere hal betaal je je parkeerkaart (15 euro). Hierna loop je door de omliggende ruimtes. Eerst even een cappuccino uit de automaat en even een rondje lopen. Er is een restaurant, allemaal mensen die aan de patat zitten, je kunt er ook hotdogs kopen, maar ik besluit om maar niets te gaan eten. Nadat ik mijn cappuccino op heb mijn jas bij de garderobe ingeleverd en een cola zero uit de automaat getrokken en boven op een kruk aan een tafeltje gaan zitten. Hier heb ik mooi uitzicht op de de ingang en de rest van de ruimtes waar iedereen doorheen loopt. Zo is er in een zij-hal een “Pasar Malam”, een grote Indonesische markt als ik me niet vergis. Dus daar komen veel mensen weg met de bekende witte plastic tassen waar waarschijnlijk lekkere sateetjes en ander eten in zitten. Bij de toegang naar de zaal voor Waylon zie ik een jongedame in elektrische rolstoel met 2 vriendinnen, die na een tijdje weer terug komen. Uit de gebaren kan ik opmaken dat het te steil naar beneden gaat en dit niet gaat lukken. Personeel zorgt ervoor dat ze via een andere ingang in de zaal komen.

Rond 19.00 uur besluit ik de zaal in te gaan. Met een Radler zoek ik mijn plek, vak Aj, rij 5 en stoel 31: rij 5 is zo’n beetje de 2e rij vanaf de voorkant en mijn stoel zit mooi op de hoek tegen de trap aan. Aj is behoorlijk vooraan, ik zit zo’n beetje op dezelfde hoogte als Waylon, dus als ik me niet vergis heeft ie me gespot en gedacht: daar heb je die gast van Coolminds weer (warme trui van mijn vorige werkgever aan, het was best wel fris in de concertzaal). Als ik mijn Radler op heb besluit ik om een nieuwe op te halen en nog even boven te blijven, dan kan de rest van de rij alvast plaats nemen en hoef ik niet steeds op te staan.

Klokslag 20.00 uur beginnen we. De tonen van het Wilhelmus en daarna… Jump! Hé, dat is Engels. Maar ja, het is van “Van Halen”, Nederlandse artiest! Daarna “The lady smiles” of “Radar Love” van de Golden Earring (beide komen deze avond voorbij). Stiekem met je gedanst van Toontje Lager, Suzanne van VOF de Kunst, België van het Goede Doel, een eerbetoon aan Henny Vrienten door een aantal nummers van Doe Maar te spelen: Nederwiet (Waylon rookt er ook echt 1, wat duidelijk te ruiken is), Belle Helene, 32 jaar, Smoorverliefd. Blauw van Thé Lau (later ook nog Iedereen is van de wereld). Als gastartiest komt er nog een accordeonist langs die een aantal nummers met Waylon speelt.

Ook zingt Waylon “Rain down on me” van Kane. Dat heb ik één keer live gehoord, toen Dinand zijn gastoptreden bij de show van Tiësto had, maar daarna is Kane gestopt. Dit jaar zou Dinand ook weer een album uitbrengen/concert geven, maar dat is helaas afgelast. Deze uitvoering van Waylon maakt dat deels goed, want zijn versie/imitatie is uitstekend!

Na een uur en een kwartier krijg ik een teken van mijn blaas dat die 2 Radlers, cappu en Pepsi eruit moeten, dus als Waylon “Krijg toch allemaal de kolere” van Ciske de Rat gezongen heeft ga ik naar de toiletten, waar het rustig is. Hier kun je naar het volgende nummer luisteren “Johnny, zing een liedje voor mij”. Na deze sanitaire stop nog even een Radler opgehaald en als ik op mijn zitplaats terugkeer een verrassing: er staat nu ook een koor op het podium. Gezamenlijk met Waylon zingen ze “Het rode licht” van André Hazes.

Naast Waylon is er natuurlijk de band en een groepje achtergrondzangers. De 2 zangeressen zingen ook zelf een nummer. Het nummer wat de blonde dame zingt ben ik even kwijt, maar de stevige donkere dame, dat is blijven hangen: Nobody’s Wife van Anouk. Wat een stem, wat een strot!

Daarnaast was er nog een soort prijsvraag, je kon een duet met Waylon winnen. Een jongedame ( ?? Duursma ? ) won dat toen en Waylon vond haar zo goed zingen dat hij vroeg: wil je ook in Ahoy zingen? Toen kwam corona, moest ze 2 jaar wachten, maar dan is ze daar eindelijk. En zo zingt ze I would stay van Krezip. Loepzuiver. Deze dame, daar gaan we inderdaad (hopelijk) nog veel van horen!

Rond 22.00 uur is de show afgelopen en roept Waylon: tot volgend jaar, 2 december. Maar het blijft donker en wij wachten natuurlijk nog op een toegift. Nou, dat worden dus 4 toegiften, waaronder Saturday Night van Herman Brood.

En zo komt een geweldige avond tot een einde. Waylon is een kwiebus, maar zingen kan hij wel! Dus ben ik er volgend jaar weer bij? Jazeker, ik als vaste bezoeker kan in de voorverkoop al een kaartje scoren.

En zo rij ik door de polder weer naar huis, in de mistbanken tussen Warten en Wergea, om 00.50 uur staat de auto weer op de oprit.

Foto-album: link.

Youtube-playlist: link.