Eind 2013 een sollicitatiegesprek bij TRES, je wordt aangenomen en dan krijg je te horen dat je in juni mee mag met het hele bedrijf naar… Ibiza. Wil je mee? Een 3-werf ja natuurlijk! Dat is pas over een half jaar. Je knippert even met je ogen en dan is het al zover!

Vrijdag 6 juni 2014, ‘s morgens aan het werk, na de broodjes stappen we in de auto’s, op naar Eindhoven. Volgens de navigatie gaan we ergens een opstopping tegenkomen, dus we gaan van de autosnelweg af en rijden via wat kleinere weggetjes. Een goede keuze, want het is een mooie toeristische route. En zo spot je dan ook nog een klant van mijn vorige werkgever Coolminds, namelijk Menzis. In Eindhoven door de checks, mijn zonnebrand zit in een te grote fles en wordt (dus) ingenomen (ik blijf erbij dat ik het onzin vindt, maar goed…) en er blijkt iets van metaal in mijn bril te zitten waardoor de metaaldetector afgaat. Fouilleren, nogmaals door het poortje, dan de bril maar even af en klaar. De vlucht gaat probleemloos, bij aankomst met de taxi naar het hotel (waarbij we de nodige spraakverwarring met de chauffeur hebben omdat die niet goed Engels kan spreken, als we naar de beste club vragen antwoord hij Supermarche (zo verstaan we het tenminste, dus supermarkt???), maar later blijkt dat hij SuperMart XE bedoelde, een speciaal iets met clubs. Het zal ook wel, wij zitten inmiddels met verbazing naar buiten te kijken want er lopen wel erg veel mooie vrouwen buiten rond. Ibiza the place 2 be dus!

   

Aangekomen bij het hotel laden we de boel uit en gaan we op stap (22.46 uur). We eten deze avond bij Sissy’s, een Spaans Restaurant. We lopen eerst langs de ruimte waar de koks aan het bakken zijn en vervolgens kunnen we aanschuiven aan een lange tafel, op het podium voor ons is een DJ aan het draaien. Lekker gegeten en gedronken. Hierna nog een paar drankjes bij Bora Bora, waar we nog een Nederlander tegenkomen, een soort look-a-like van Mental Theo (het is m niet) die door zijn dansmoves de bijnaam ‘de fietser’ krijgt.

   

Zaterdag 7 juni 2014, ‘s morgens aan het ontbijt (we zitten in hotel Algarb), ruime keuze, net als de kamers die prima in orde zijn. Top hotel! Met een groepje gaan we in de taxi naar Ibiza Haven, even een rondje om door de winkelstraten, met verbazing de schepen die in de haven liggen bekijken, grote blinkende jachten met meerdere verdiepingen en vele meters lang. Wow. Na een burger bij de Mac lopen we door naar de Zurito Bar. Een mooi ruim terras, heerlijke plek om rustig een biertje te drinken. ‘s Middags met de rest van de collega’s op het strand liggen bakken. Hadden we langs de weg die we liepen al kennis gemaakt met de proppers (do you want to go to a club tonight), ook hier komen zo nu en dan mensen langs die vragen of het ‘your first night’ hier is en je proberen de club in te praten. En dan heb je nog al die zonnebril en horloge-verkopers nog. Cold drrrrrinks, cold waterrrrrr, cold beerrrrr….  ‘s Avonds wederom met de taxi naar Ibiza Haven, we eten dit keer bij de pizzeria, Troppo. Eten smaakt hier ook weer prima. Een muzikant met zijn gitaar vrolijkt het geheel nog wat op. Ook komt er nog een clown langs (hij overleeft het, hoewel er een aantal clownhaters in onze groep aanwezig zijn), maar ik kan het wel waarderen wat hij doet. Met ballonnen maakt hij verschillende dingen, een soort zwaard waarmee een meisje op rolschaatsen later met een rotgang langs ons rijdt. Knap, bij mij zou zo’n ballon toch gauw uit elkaar knappen.

  

   

   

Hierna lopen we de oude stad in, dat is een behoorlijke klim naar boven. Je hebt een mooi uitzicht over de stad. Hierna lopen we weer naar beneden. Een groep zit buiten wat te drinken, er zijn geen plaatsen meer vrij, dus wij lopen door naar Cafe Mariano. We kunnen buiten zitten op hoge krukken aan een tafeltje. Genoeg te zien. Aan de andere kant leegt een hond zijn blaas, zo te zien heeft het arme beest de hele dag het op moeten houden, want er stroomt wel een paar liter over het trottoir. Mensen die niet opletten en dan met hun lange jurk er doorheen lopen… bleh. Ook de politie is actief, eerst wordt er iemand aangehouden en in de auto gestopt, even later komen ze met een tweede ronde en wordt nummer twee erin gestopt. We spotten iemand die waarschijnlijk “een stille” is en zo zijn collega’s heeft ingelicht wie ze moesten hebben. We gaan met de taxi terug richting hotel. Maar eerst nog even een afzakker bij Coco’s Cafe and Bar. De oefenwedstrijd Engeland – Honduras is op meerdere tv’s zichtbaar (blijft 0-0). Ik neem een soort red-bull met alcohol, toch een voordeel als je geen last hebt van cafeïne en ook deze nacht weer slaapt als een roos 😉

Zondag 8 juni 2014, het plan is om te gaan scooter rijden. Dat heeft wat voeten in de aarde, want waar we ze kunnen huren, daar hebben ze niet voldoende beschikbaar. Dus nog doorlopen naar een andere zaak, helft van onze groep weer terug. Dat kost nogal wat tijd. En dan blijkt dus dat je een rijbewijs moet tonen, want een scooter gaat iets harder dan het brommertje wat ik in gedachten had. Mijn rijbewijs heb ik in Nederland laten liggen (ik dacht dat ik hem niet nodig had, en wat je niet meeneemt kun je ook niet kwijt raken), dus ik besluit het rijden te skippen en naar de Haven te gaan lopen, ook goed voor de conditie, want gisteren bij het beklimmen van de trappen naar de oude stad hijgde ik als een oud paard. Bij de Spar eerst nog maar even een kaart van het eiland gekocht en vervolgens met de benenwagen de weg gevolgd. Je loopt redelijk parallel aan de kustlijn, dus verdwalen is eigenlijk niet mogelijk. In een boekwinkel de nieuwste roman van Stephen King aangeschaft (Mr. Mercedes) en vervolgens doorgelopen naar de Zurito Bar waar we gisteren ook waren. Biertje en een burger besteld, terwijl ik daarop wacht (en al snel mijn biertje krijg) lees ik de eerste bladzijden van het boek. Vervolgens krijg ik mijn burger (de burger Completa als ik me niet vergis), hierna neem ik nog een biertje en lees verder. Als ook dat op is betaal ik de rekening en loop ik door naar de haven. Naast de weg heb je een lange houten steiger, hier staan een paar joekels van plantenbakken met een grote boom daarin, tegen 1 daarvan ga ik zitten, redelijk in de schaduw, uitzicht over de haven en in deze chill-mode lees ik nog een stuk door in het boek. Na een paar uren besluit ik terug te lopen naar het hotel. Halverwege vraagt een Engelse jongedame mij of ik weet waar Hotel Poseidon is. Kijk, dan komt die kaart toch nog van pas. We hebben het snel gevonden, ze blijkt de goede kant opgelopen te zijn. Na me nog even opgefrist te hebben in de hotelkamer kom ik op het terras van het hotel Rene nog tegen die ook deze middag zijn tijd heeft besteed aan het lezen van een goed boek.

   

Met een groepje gaan we deze avond eten bij de Kleine Kneipe. Dat is ook het enige wat klein is aan dit restaurantje, want de cordon bleu en de schnitzel liggen over de rand van je pan. Fe-no-me-naal! En het smaakt ook prima. Jammer dat je het dan niet op kunt, maar wil dat lukken, dan moet je eigenlijk al 2 dagen van tevoren niet meer gegeten hebben. We gaan vervolgens door richting Space Beach Club, onderweg komen we nog een “propper” tegen zegt kaarten te hebben voor 35 euro. We lopen door, bij de deur horen we dat de kaarten 50 euro kosten. Dus we gaan weer terug naar onze handelaar, die Alex blijkt te heten, en dan komt er nog wat een addertje onder het gras tevoorschijn, want dan moeten we eigenlijk wel voor 12 euro wat drinken in de zaak, 2 cocktails, 1 voor jezelf en 1 ‘for free’, en nog een shotje. Hij waarschuwt ons dat een drankje in Space rond de 17 euro of zo kost, dus dan kun je beter hier van tevoren wat drinken. Klinkt redelijk (en inderdaad, een flesje bier kost iets van 12 euro blijkt later binnen in Space). Dus we drinken 2 cocktails, een shotje en kijken rond wat voor mensen er nog meer zijn. Achter ons wordt iemand weggevoerd, hij kijkt erg wild uit zijn ogen, steekt zijn armen uit, en ziet eruit alsof hij een erg slechte trip heeft. Die verdwijnt buiten beeld, later gaat er een ambulance de hoek om. Duurt ongeveer een half uur voor die er weer vandaan komt, dat ziet er dus niet zo goed uit… Jongedame die hier met drankjes rond loopt ziet er echter wel erg goed uit 🙂

Hoppa, naar de Space. Het is dat de muziek wat aan de ‘rustige kant’ is, anders had ik me weer in Qlimax-regionen gewaand. De ruimte waar we zijn is niet zo groot, maar later gaan er nog andere (grotere) ruimten open met andere DJ’s, volle bak. Zeer geslaagde avond! Na verloop van tijd houden Pieter en ik het wel voor gezien (de muziek die gedraaid wordt begint uiteindelijk te vervelen want het is eigenlijk 1 lange beat zonder breakjes of bekende samples die even de sleur kunnen doorbreken). Een paar andere collega’s zitten bij Murpy’s Pub, waar wel wat andere muziek gedraaid wordt en ook nog een live-bandje muziek uit de 60’s/70’s/80’s ten gehore brengt. Super!

Maandag 9 juni 2014, een chill-dag op het strand. Je doet zo’n dag niet zoveel meer. Met de taxi naar het vliegveld (het meisje wat onze taxichauffeur is schatten wij rond de 16 jaar, maar rijdt wel prima), hier zonder problemen door de controle. Na wat gegeten te hebben, relaxen in de F**k me I am famous lounge van David Guetta kunnen we na een vertraging van een uur rond 20.45 in het Transavia-vliegtuig stappen. Er is wat onweer en ander slecht weer in het zuiden van Nederland geweest, de reden van de vertraging, tijdens onze vlucht merken we daar iets van door lichte turbulentie. Net voor middernacht landen we in Eindhoven, prima gedaan door gezagvoerder Jansen, iets later zouden de lichten namelijk uit zijn en hadden we moeten uitwijken naar Schiphol. Vervolgens naar Heerenveen, tas in de auto, doorknallen naar Wergea en om 2.00 uur lig ik plat.

 

Een fantastisch weekend gehad!