Als je naar een theatervoorstelling van Jochem Myjer wilt gaan, dan moet je daar vaak heel veel moeite voor doen. Want iedereen wil naar een voorstelling van Jochem. Daarom werden dit jaar de zaken anders geregeld. Je kon je aanmelden en vervolgens werd geloot wie een kaartje mochten/konden kopen.

Omdat ik ervaring heb met het mislopen van kaartjes (in Wergea anderhalf uur in de kou, net te laat, in Drachten bij de Lawei 3 tot 4 uur in de rij en net te laat zijn), heb ik mij aangemeld bij een aantal theaters. En inderdaad: ik behoorde niet tot de mensen die in Leeuwarden naar de Harmonie konden gaan.

Maar… wel een kaartje voor de Tamboer in Hoogeveen! En ook voor Spot in Groningen.

Rond 18.20 uur rij ik die kant op. Dat is al een beetje aan de late kant, dus ik heb het gaspedaal redelijk ingedrukt. Het miezert heel lichtjes, dus als ik parkeer op de Markt kan ik de paraplu dicht laten. Rond 19.30 uur ben ik binnen, mijn kaartje laten scannen en vervolgens mijn jas ophangen. Na de sanitaire stop de zaal in. Ik zit op de 3e rij, dus prima zicht op het toneel. Maar… dan komt er iemand en die zegt een kaartje voor de plek te hebben waar ik zit. En dat klopt.. ik zit niet in de zaal maar “in de ring”, dus ik mag wat meer naar achteren. Waar het uitzicht misschien nog wel beter is omdat je dan ook nog over de hele zaal heen kijkt.

Op het doek zien we een groot schilderij van een boom, een bos. Om 20.00 uur flitst het licht, lijkt het echt te onweren en komt Jochem binnen met zijn regenjas aan. Doet een klein voorstelrondje bij de voorste rijen omdat het 7 jaar geleden is dat hij hier voor het laatst opgetreden heeft.

Nadat alles weer donker wordt, het “onweert” is het doek weg en zien we een mooie boom met een bankje eronder. Mijn complimenten voor de mensen die dit bedacht/gemaakt/ontworpen hebben, prachtig! Na een bepaalde tijd horen we een koekoek en dichtslaand deurtje, schijnbaar zou dat uit de boom moeten komen en gaat dat niet goed. Dat doet me denken aan een optreden van Jochem in de Spiegel in Zwolle waarbij een gadget had waarbij er echt stoom uit zijn oren moest komen, dat werkte toen ook niet meteen, maar hadden ze redelijk snel gefixt. In ieder geval, een techneut komt het podium op, pielt wat met het spul, krijgt het niet werkend. Ook na de pauze niet. Dus dat is de reden dat ik ook naar Spot ga…ik ben wel benieuwd wat voor cools er gaat gebeuren met die koekoek. En de voorstelling kun je gerust meerdere keren bekijken, hij blijft leuk.

Jochem is druk, maar die koekoek geeft een rustmoment aan voor Jochem, waarbij hij dus een rustige scene op het bankje doet. Het Leidens ontzet komt ter sprake, zuinige Pepijn uit zijn vriendgroep, een andere vriend die bij zijn vrouw onder de plak zit. Een uitspraak van een vriend: een dag niet gelachen is een dag geleefd met mijn vrouw. Fortnight komt ter sprake, Wolter in de zaal (12 jarige jongen, eerste keer naar het theater) speelt dat spel wel eens. Komt aan het einde van de show ook nog even met Jochem op het podium. Jochem die even in het verleden duikt, bij Fortnight heb je altijd reservewapens, maar in “onze” tijd had je maar 1 “pielkenbuis”. Ook nog een stem-imitatie, Paul van Vliet komt nog even voorbij!

Hadden we in een vorige voorstelling de Antiliaan: “ik ben de douanier….. maar ik ben ook de piloot!”, in deze voorstelling blijft “karma” hangen, en ook “dat wordt een dingetje”.

Het is een voorstelling met een pauze en daar hou ik van, dan kun je een drankje doen en na de voorstelling nog een drankje.

Jochem is weer geweldig op dreef, met zo nu en dan wat rustpunten. Wat hij zelf nodig heeft, maar wat niet storend is, ook als Jochem rustig is, zijn de verhalen goed voor een flinke lachsalvo in de zaal.

Hopelijk kan ik nog veel voorstellingen van mijn held blijven bezoeken!