In een eerder blogitem (Brand op het Fonteinland) had ik al even het fragment geplaatst van de Gooische Famkes die meegedaan hebben aan de dutch xFactor. Weet je niet waar ik het over heb? Bekijk dan eerst het fragment nog even op die post.
Zoals je daaronder bij de opmerkingen ziet was Lindy op mijn post gestuit en had even een reactie toegevoegd. En dat vond ik dan wel weer erg leuk. Dus toen heb ik nog even gegoogled en kwam op hun eigen website uit: http://echtegooischefamkes.weebly.com/Â Via het contactformulier kun je een mailtje sturen en ook een foto aanvragen. Dus dat heb ik gedaan, met de belofte dat ik op mijn Blog erover zou berichten als ik de foto kreeg.
Halverwege mei kreeg ik een mailtje… met de foto’s! Door alle drukte heb ik het hier nog niet eerder gepost, maar belofte maakt schuld, dus dames: dank jullie wel!
En om deze post dan nog even wat extra inhoud te geven; Een tijdje geleden hadden we met de drumband een studieweekend. Er zat ook een groep andere mensen in die kampeerboerderij, de zaterdag avond hebben we deels gezamenlijk om het kampvuur gezeten en werden er liedjes gezongen. Ik weet niet meer waar zij vandaan kwamen, ik weet wel dat wij een poging hebben gedaan om het Frysk Folksliet te sjongen, het refrein ging dan wel, en het eerste couplet ging ook redelijk, maar daarna bleef het wel een beetje hangen. Dus hier dan nog even de complete tekst van het Fries Volkslied (afkomstig van http://nl.wikipedia.org/wiki/Fries_volkslied):
De Alde Friezen, versie Halbertsma/Van Loon
Frysk bloed tsjoch op! Wol no ris brûze en siede,
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d’ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Refrein:
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Hoe ek fan oermacht, need en see betrutsen,
Oerâlde, leave Fryske grûn,
Nea waard dy fêste, taaie bân ferbrutsen,
Dy’t Friezen oan har lân ferbûn.
Refrein
Fan bûgjen frjemd, bleau by ‘t âld folk yn eare,
Syn namme en taal, syn frije sin;
Syn wurd wie wet; rjocht, sljocht en trou syn leare,
En twang, fan wa ek, stie it tsjin.
Refrein
Trochloftich folk fan dizze âlde namme,
Wês jimmer op dy âlders grut!
Bliuw ivich fan dy grize, hege stamme
In grien, in krêftich bloeiend leat!
Refrein