Oproep aan ALLE FRIEZEN: houd 13 april in je agenda vrij. Op die datum komen de mannen van Enge Buren nogmaals met deze voorstelling naar Friesland, ditmaal in Sense in Dokkum (link). Die avond zit ik zelf in de Lawei bij een slagwerkgroep anders had ik waarschijnlijk nog een kaartje gekocht om deze voorstelling te zien/beluisteren. Want ze zijn niet goed, ze zijn heel goed!
16 februari zit ik rond 19.00 uur in de auto, mooi op tijd in de Koornbeurs, dus zoek even een plekje aan een tafel en pak eerst eens even mijn notitieboekje erbij om de planning voor de komende weken op te stellen. Rond 20.15 uur naar de zaal, ik wist niet meer welke plek ik geboekt had, maar dat is dus in het midden, op de eerste rij. Meestal boek ik iets voor de vierde of vijfde rij, maar bij deze groep kun je rustig op de eerste rij zitten weet ik na mijn eerdere bezoek in 2017 aan de voorstelling “Ruk“. Links een keyboard, achter een drumstel, vooraan microfoons, contrabas, elektrische gitaar, een grote verscheidenheid. Ook de neusfluit wordt nog gebruikt bij het nummer over vogels waarbij de roek, die nare vogel, het moet ontgelden.
Niet alleen allemaal instrumenten, maar ook allemaal verschillende muziek. Zo krijgen we pompende housebeats, Soundhound laat me weten dat dit “Freaks – Timmy Trumpet” is. Allemaal een petje op, het nummer gaat over de “macht” die ze hebben als verkeersregelaar, parkeerbeheerder. Ze zijn trots op de strepen op hun uniform. Maar dan komen ze bij de discotheek en laat de uitsmijter met zijn v-tje op zijn shirt ze niet naar binnen omdat ze hun petje af moeten doen. Het nummer voor de dames “in bed is hij een beest”, waarbij Pyr zo bleu het podium opkomt dat je eigenlijk meteen al het idee hebt dat dit lied een iets andere insteek heeft. Blurred Lines maar dan “elk vogeltje zingt zoals hij gebekt is”. Ook komt er wat ouder werk voorbij (wat ik nog niet kende trouwens, maar ik zie het nu op Spotify), zo komen wat dode artiesten voorbij en treedt Andre Hazes nog een keer voor ons op met Een beetje verliefd. Tenminste, dat is het liedje. De tekst van het liedje is andersom, Verliefd beetje een. Dus “geweest was het hoe” in plaats van “hoe het was geweest”. En dan mogen wij meezingen, dan wordt het wel ineens een moeilijk liedje! Een carnavalsnummer over dat alles een kwestie van perceptie is (zo staat Pyr voor de zanger rechts, maar voor ons in de zaal links) en dus ook dat dit nummer van Hazes in de zaal zou klinken alsof het normaal gezongen was 😉
Buitenlandse overleden artiesten komen ter sprake. Prince. Michael Jackson. En ook David Bowie. Dat ook hij al dood is, is “vreemd”. Dit wordt gezongen op de muziek van Fame van David Bowie, dus “vreeeeeeemmmdd….”. George Michael met Carless Whisper komt als het nummer “Korte Frans” voorbij, een persiflage van Lange Frans. Een nummer waarbij voor Michiel Bos het glas half leeg is, alles tegen zit, zijn beste vriend (hij gebaart naar mij) er vandoor gegaan is met zijn vriendin (wijst naar de blonde dame die naast mij zit en met haar twee vriendinnen naar deze voorstelling gegaan is. Toch nog een stukje interactie zo op de eerste rij, dus de beeldschone blonde dame en ik geven elkaar een high-five 😉 Ook de huidige vluchtelingen komen ter sprake met een mooi liedje wat ook de titel van deze voorstelling is, Vreemde Vogels, op de muziek van Over de muur van het Klein Orkest. Dan komen we nog even op de vluchtelingen uit vroeger jaren, onze gastarbeiders, de Spanjaarden en de Italianen. We krijgen een Spaans liedje over Esmeralda. Dus “baila, baila, baila, baila, biala beee”, wordt hier “bijna, bijna, bijna, bijna, bijna zat het mee” en “volare” gaat ineens over een doucheputje “vol haaareeeee…”.Human van Rag’n’Bone Man wordt “waar gaat het naartoe man”. De toegift wordt de Italiaanse “ik heb zo’n zin in een pizza Calzone”, een mooie verbastering van Si Bastasen un Par de Canciones die door Eros Ramazzotti gezongen is.
Tussendoor een pauze, dat kan prima bij deze voorstelling. Zo te horen zien veel bezoekers “Enge Buren” voor het eerst optreden, want ik hoor veel “wat zingen ze goed”, “wat leuk” alsof ze dat nog niet wisten. Na de tijd kun je voor 15 euro nog een USB-stick met nummers kopen, dat was de vorige keer volgens mij ook zo, toen heb ik het niet gedaan, maar deze keer wel. Kan ik nog wat langer genieten van deze top-artiesten! Muzikaal, verrassend en grappig, een prima combi en garantie voor een geslaagde avond.
Check vooral ook even de promo/trailer voor deze voorstelling: