post-header-photo

Enge Buren in Partycentrum Sense in Dokkum op 1 februari 2020

In 2017 heb ik Enge Buren voor het eerst in de Harmonie gezien met hun voorstelling “Ruk” (link). In 2019 traden ze op met de show “Vreemde Vogels” in de Koornbeurs (link). De mannen zijn super-muzikaal en humoristisch, dus als ik zie dat ze een nieuwe voorstelling in de buurt hebben: boeken! Omdat ik ze via hun Facebookpagina volg (link) zag ik het bericht voorbij komen dat ze hun allerlaatste show geven: Basta! en dat ze dan ophouden met gezamenlijk optreden. Dat is jammer, ik heb ze nog maar “net” ontdekt en zou graag nog veel voorstellingen bezoeken. Maar goed, ze zijn in 1993 begonnen, dus dit is “al” hun 27e jaar. Maar als ik dan zie dat naast mij een gezin zit en de (jonge) kinderen luid mee lachen en een top-avond hebben, dan zouden ze best nog even 27 jaar door kunnen gaan.

Nu komen ze niet naar één van mijn “vaste” theaters, het enige optreden is in Theater Sense in Dokkum. Dus in de auto naar Dokkum. Voldoende parkeerplekken, jas ingeleverd bij de garderobe en eerst maar eens mijn planning voor de komende weken bijgewerkt. De dames waarbij ik aan de tafel zit kennen Enge Buren van Oerol.

Het is een voorstelling met een pauze tussendoor, in het deel waar je wat kunt drinken draait een DJ “oude” plaatjes en zie je de clip op de muur geprojecteerd (Dolly Parton, Macarena). De voorstelling bevat fragmenten uit eerdere voorstellingen, dus zo komt de succesvolle André H langs met zijn “beetje verliefd een”, ondersteund door Manke N en Koos A. Ook “het is tijd, de hoogste tijd” komt in omgekeerde volgorde voorbij. De Bohemian Rhapsody van Queen niet met “Galileo, Galileo!”, maar “Kale Leo”. De Beatles-Rolling-Stones medley, de vriend van Pyr is achtereenvolgens Jezus, Budda, Allah en Niemand, Over de muur van het Klein Orkest maar dan in de versie over “Vreemde Vogels”, vluchtelingen die niet meer in hun eigen land kunnen blijven, maar ook op andere plekken niet welkom zijn. Een drum-nummer, waarbij de mannen een “tok” om hebben en dat als trommel gebruiken. We krijgen een kabouter die verslaafd is aan lach-gas (in de ballon zit helium, dus Pyr krijgt een hoog stemmetje, maar moet dat nog even wegkuchen bij het volgende nummer waarbij hij flink wat octaven lager moet zitten). Natuurlijk de klassieker “Pizza Calzone”, het geweldige carnavalnummer “Peru”, waarbij je van die fluitjes hebt zoals die Peruanen vroeger buiten de winkelcentra zaten te spelen “er staat een lama in de gang… pffffftttt!”, en “bijna, bijna, bijna, zat het mee” (naar Baila Me van de Gipsy Kings). Als toegift krijgen we nog een stukje Dr. Anders P., héél goed gedaan!

Beide delen duren ongeveer een uur en zijn zomaar voorbij. Je kunt na afloop nog een USB-stickje met de nummers kopen (dat heb ik in 2019 al gedaan), waar al hun nummers op staan en waarmee je makkelijk naar Madrid en weer terug kunt rijden. Pyr verkoopt die stickjes, Henk en Michiel staan bij de uitgang om de handen van de bezoekers te schudden.

Wat een top-avond! Mocht je de nummers willen beluisteren, een deel daarvan is op Spotify te vinden: link.

En mocht je denken, ik wil ze ook nog een keer zien/horen, dan is hier de agenda te vinden: https://engeburen.nl/agenda

En op Youtube nog even mijn favoriete fragmenten opgezocht: