Op 16 maart naar de Lawei, hier geeft André Kuipers een ruimtevaartcollege. Vorig jaar een stukje op TV gezien (waarschijnlijk in De Wereld Draait Door), leek me zo interessant dat ik een kaartje geboekt heb. In de grote zaal, 4e rij, dus mooi dichtbij. Het eerste deel voor de pauze gaat over de ruimtereizen van André. Hij is in 2004 en 2012 in het Internationale Space Station geweest. Jaren voorbereiding, oefenen onder water, in een luchtdichte ruimte om te controleren of het pak goed is. Maar ook in een gipsbad zitten (en er net op tijd uitkomen), daar wordt een mal van gemaakt en vervolgens de stoelen op maat voor in het ruimtevaartuig waarmee je naar de ISS gaat. Je kunt namelijk te maken krijgen met 8G druk op je lichaam (!!!), je wordt dus in je stoel gedrukt en die moet dus op maat gemaakt worden zodat je niet tegen “uitstekende stukken” gedrukt wordt. Voorbereid op allemaal calamiteiten. Examens, in geval van nood de besturing over kunnen nemen (en dus weten op welk knopje met Russische afkorting er wel of niet gedrukt moet worden). Maar ook de instructies begrijpen die je van de Russische vluchtleiding krijgt. Knop aan/knop uit blijkt heel erg op elkaar te lijken. Op de dag dat het team in de raket gaat, gaat er ook nog een reserveteam van 3 personen mee. Valt er één van de teamleden uit, dan is er altijd een vervanger. Ook zien we de planning, je kunt daarop zien wanneer je in een zone vliegt waar het dag is (en waar het nacht is) en welke taken er voor je ingepland zijn. In de avonden en weekenden kan/mag er naar buiten gekeken worden, maar overdag moeten er opdrachten gedaan worden. Je staat bijna continu in contact met de verschillende controlcentra. En zo kun je dus ook via beeldtelefoon contact hebben met je familie. Hoewel de voorbereiding op calamiteiten overdreven lijkt, is er een moment dat de alarmbellen rinkelen. Het blijkt dat een zonnepaneel geraakt is en daardoor wordt de stroomvoorziening verminderd.
Na de pauze gaan we door met beelden van het ISS. De aarde bij nacht. Wat een ongelooflijke lichtvervuiling. Beelden van Dubai, het palm-eiland, maar ook wat er nu extra bij gemaakt is (nog meer eilandjes). En natuurlijk de onvermijdelijke beelden van het kappen van de Amazone en hoe voor de palmolie op Borneo inmiddels al heel veel bos gekapt is. Ook beelden van onweer bij nacht, en het noorderlicht (en zuiderlicht). Ook beelden van in de ISS. Je bent daar gewichtloos. Met kleine dingen moet je dus oppassen, die vliegen zo de andere kant op. Eens in de zoveel tijd moeten de luchtfilters schoongemaakt worden, dat trekt de kleine dingen aan, dus hier worden bijvoorbeeld rozijnen terug gevonden. Omdat je gewichtloos bent is er geen “onder” of “boven”. Een punt van aandacht is het andere materiaal wat in de ruimte vliegt. Ruimtepuin, satellieten. Spullen tot een bepaalde grootte worden in de gaten gehouden, komt het te dichtbij, dan gaan de luiken dicht en is het afwachten of je geraakt wordt. Ook heb je geen/minder bescherming tegen straling. Na terugkomst op aarde moet je lichaam weer wennen aan de zwaartekracht. Je moet weer leren lopen, de bot-aangroei die minder was moet weer herstellen. Uiteindelijk is de vraag wat het allemaal met je lichaam doet. De tijd die je “boven bent geweest”, dezelfde tijd moet je op aarde weer investeren om weer te kunnen wat je voor de reis kon. Ondanks dat, zou André gevraagd worden om weer naar het ISS te gaan, dan zou hij dat meteen doen.
Mooie verhalen, mooie beelden, dus als je nog niet geweest bent, gaan! Het is een aanrader. Voor de Friezen, 18 september staat André in de Harmonie in Leeuwarden. De speellijst is hier te vinden.
11-04-2016
Bij het doorlopen van mijn e-mail kwam ik nog een post van Flabber tegen over Alexander Gerst die een time-lapse gemaakt heeft. Artikel staat hier.
En dit is het filmpje:
En nog 11 mooie foto’s gemaakt door Chris Hadfield, ook op Flabber.