Het theaterseizoen is weer begonnen. Op 11 november reis ik af naar de Witte Lawei in Drachten. De voorstelling van Freek is verplaatst, op zich wel jammer, want nu mis ik toch een aantal kinderen die hun Sint Maarten-liedjes ten gehore brengen. De grootste groepen zijn al geweest (waarbij ook nieuw repertoire naar voren kwam, 2 dames die een swingend nummer met Engelse afsluiting doen, super), maar die bij ons op de buurt wonen zijn dit jaar niet langsgekomen, terwijl er wel iemand thuis was. Spijtig.

De verbouwing van de Lawei is uitgelopen / niet goed gegaan, dus in de tussentijd, tot de verbouwing klaar is, worden voorstellingen in een tent gespeeld. Het zijn nu vrije plaatsen, wat ik dan ook weer jammer vind, want ik had een kaart voor de 1e rij. Ook de dame naast mij vond het jammer, want zij had een kaartje voor de 2e rij en heeft er vorig jaar een flinke tijd voor in de rij staan wachten. Een verbeterpuntje voor de Lawei.

We zitten toch nog op de 3e rij, wel wat aan de buitenkant, maar de show is prima te volgen. Er staan een aantal grote kasten die zorgen voor de verwarming, op de digitale display staat 21 en 22 (graden celsius), dus het is aangenaam warm. Bij binnenkomst liggen er allemaal kussentjes klaar (die ik voor de pauze laat liggen, maar na de pauze toch 1 van meeneem, omdat de stoeltjes na verloop van tijd toch wel hard aanvoelen).

We beginnen met wat historische beelden van Workum en al gauw gaan we door met het boswachterlied. Waarbij ook de 4 muzikanten opkomen en laten horen wat ze kunnen. Natuurlijk komt ter sprake dat het woord neger “not done” is, dus we gaan nu voor het alternatief “European Caribean”. En een prachtig betoog over hoe hij wat wil kopen, vergeet wat het moet zijn, het Kruidvat induikt en zich steeds ongemakkelijker gaat voelen omdat iedereen kijkt wat hij gaat kopen. Ook volgt nog waar Freek zijn roots liggen, gewoond in Groningen, familie in Zeeland, later ook daarheen verhuisd. Hoe hij met zijn ouders naar Zeeland ging, vanuit Workum in de stoomtrein (!!) naar Stavoren en daar met de boot over. Als ik later weer naar de auto loop hoor ik nog een paar jongeren die ook bij de show waren het daar nog over hebben, wat is er dan wat gebeurd in de afgelopen jaren qua technische ontwikkelingen.

Na de pauze gaat Freek flink los over hoe slap de Nederlandse regering zich opstelt in de MH17 (vliegramp Oekraïne)-kwestie. Dat zijn de zaken waarvoor je naar Freek gaat, want hij heeft helemaal gelijk. Als het een vliegtuig uit de Verenigde Staten was geweest, was het gebied na 3 dagen Amerikaans grondgebied geworden en was alles allang afgehandeld.

Als afsluiter voert Freek nog een act op als ballerina, zoals hij zegt is het voor een 30-jarige makkelijk een 70-jarige te spelen, maar andersom niet, dus zijn interpretatie is van een 90-jarige. En dat doet hij uitstekend. Het stijve, het uit balans raken, het last van de onderrug krijgen, het zit er allemaal in.

Een mooie voorstelling gezien, hopelijk kan ik nog veel jaren naar een voorstelling van Freek!

Toevoeging:

Deze show is ook in Heerenveen gespeeld, onderstaande is de recensie uit de Leeuwarder Courant. Vijf van de vijf sterren! Duidelijk een show om naartoe te gaan dus!