post-header-photo

Robèrt van Beckhoven in de Lawei op 21 november 2018

Hoewel ik zelf weinig uren in de keuken door breng, maar toch zo nu en dan een eitje bak of kwarktaart maak (hoe makkelijk kun je het jezelf maken) volg ik toch al een aantal jaren Heel Holland Bakt. Leuk om te zien wat voor mooie baksels de “amateur”-patissiers maken, vroeger gepresenteerd door Martine Bijl en inmiddels al een aantal jaar verdienstelijk door André van Duin. Maar nog steeds dezelfde jury, meester patissier Robèrt van Beckhoven en Janny van der Heijden. Dus toen ik de programma’s doorbladerde voor dit jaar en zag dat de uitermate sympathieke Robèrt in het theater zou staan heb ik meteen geboekt. Titel van de voorstelling is “De theatrale foodexperience”, geen idee wat ik kan verwachten, maar ik laat me graag verrassen. 

Als Robèrt een dia-avond over baksels en dergelijke zou houden zou ik het vast ook een interessante avond vinden, maar 15 oktober was hij te gast op de radio bij Radio 10, Laat met Lex! Daarin vertelde hij dat bij de voorstellingen het publiek op het podium komt zitten, gedekte tafels en dat er hapjes geproefd worden. Ik ben benieuwd!

De voorstelling begint om 20.00 uur, om 19.10 uur rij ik richting Drachten. Auto parkeren, stukje lopen, jas ophangen, ticket laten controleren en vervolgens even de planning voor komend weekend uitschrijven. Daarna de zaal in, het is vrije zit. De zaal zit niet vol, maar er zijn wel veel mensen. En Bekende Friezen, met een R! Zo zitten een paar rijen voor me zanger Rinus en zijn Romana en een paar mensen passeren mij en ineens zit daar Reitse (Spanninga, van Lekker Ite Mei Reitse!) naast mij! 

Robèrt komt op, doet een kort intro, geeft aan dat we het anders gaan doen, verdwijnt van het podium. De gordijnen schuiven open, langzaam wordt het lichter en vervolgens zien we allemaal tafels en stoelen, oftewel opstaan en we gaan allemaal op het podium zitten. Kunnen we ook eens de zaal inkijken 🙂

Er liggen nootjes op tafel, een paar doosjes met inhoud. Zo proeven we van alles. We beginnen met een pistachenootje. Daarna volgt een amandel. Hierna een soort gedroogd bloemetje met de vraag wat dit is. Het heeft een sterke, lekkere smaak, het is het bloemetje van de kaneelplant. Voor kaneel gebruik je de bast, maar ook de bloemen blijken dus de smaak te bevatten. We zien de wuivende granen, Robèrt bespreekt het maken van brood en hoe ze in Italië in Toscane zoutloos brood hebben (het is ook zo, dat heeft de gids toen ook verteld toen ik in Toscane was, door de blokkades in het verleden was er geen zout en is de traditie in stand gehouden). Zo werd vroeger stukken graanland afgebrand en van dat graan ook nog brood gebakken, pikzwart brood. Ook zien we hoe er in Toscane manden vol met kastanjes geraapt worden, hoe die gedroogd worden en dat wordt dan weer verwerkt in brood. We krijgen van beide een stukje. In het zwarte brood heeft Robèrt cranberries verwerkt. Beide stukken smaken heerlijk!

Robèrt geeft aan jaloers te zijn op alle Friese specialiteiten van de bakkers (dûmkes, suikerbrood), maar in Brabant hebben ze de worstenbroodjes. En daar krijgen we ook één van! Daarna volgt het verhaal van hoe Robèrt zich aansloot bij een bakkersclub en hoe ze het speciale appelgebak gehyped hebben. We krijgen ook hier een stukje van, heerlijk. Daarbij krijgen we een tirade van Robèrt hoe zij de taarten bakken en hoe wij de taarten “drogen”. Veel te lang in de oven. Zaken erop leggen waarbij je vocht onttrekt uit de taart. Suiker erop wat dan drab wordt. Dus als je kookinstructie 170 graden is, dan voorverwarmen op 220 graden, taart erin en dan terug naar 170.

Tussendoor kregen we al een stukje Robèrt chocolade met een reepje sinaasappel ertussen, we krijgen aan het einde nog 2 bonbons. De eerste, daarbij moeten we denken aan ons eerste zandgebakje. Melkchocolade, bevat binnen een soort korrelige structuur (denk aan zand), een heerlijke bonbon. De andere, daarbij moet je denken aan je eerste baksel, een marshmallow. Die hou je in het vuur en bak je. Het is een donkere bonbon, die van binnen rokerig smaakt. Misschien wat de kenners een “smaaksensatie” noemen, maar ik heb dan toch liever de andere 😉

De show loopt ten einde en we kunnen naar de foyer, voor het pauzedrankje en nog een klein glaasje met mousse, versnipperde frambozen en nog wat andere ingrediënten. Een heerlijke afsluiter van deze voorstelling. Na de tijd zie ik dat Robèrt en Reitse in gesprek zijn, misschien zien we binnenkort op Omrop Fryslân nog wat nieuwe Fries-Brabantse combo’s qua culinaire versnaperingen voorbij komen.