post-header-photo

Stormruiter in het WTC Expo op 20 september 2018

In de post begin dit jaar over dat Leeuwarden Culturele Hoofdstad is had ik al aangegeven dat ik in ieder geval naar 3 voorstellingen wilde gaan. De Reuzen (geweest), de tentoonstelling over Escher (geweest) en Stormruiter. Hier heb ik in 2017 het kaartje al voor gekocht (early-bird). De voorstelling klonk al spectaculair (100 Friese paarden), maar bovenal is regisseur van de voorstelling: Jos Thie. En dat staat garant voor succes. Zijn voorstellingen van Mini en Maxi, (natuurlijk) Jochem Myjer, zijn tip: Percossa en Feteranen met Freark Smink en Joop Wittermans heb ik allemaal bezocht en waren allen top-voorstellingen.

Bij Stormruiter is dat niet anders. Om 18.10 uur rij ik naar het WTC Expo. De afslag linksaf is dichtgezet, dus de Heliconweg uitgereden, Europaplein rond gereden en zo weer richting het WTC. Nu afslaan en een mooi plekje op het parkeerterrein. Hierna loop ik naar de ingang bij de Friezenhal. Buiten staan hokjes, hier kun je de uitrij-parkeerkaart kopen. Bij de entree staat een opgezet paard, Keje, wat anders in het Fries museum staat, met daarachter een prachtig mooi wagentje, wat ooit uit Friesland naar Zeeland gegaan is. In de Friezenhal kun je bij de garderobe je jas kwijt. Even wat gedoe om die euro in de kassa verwerkt te krijgen (ook hier slaat de automatisering toe, geen vertaalde applicatie, want de kassa-juffrouw moet op “done” klikken). Hierna een cappuccino genomen en rustig doorgelopen naar de Waddenhal. Hier zitten nog allemaal mensen te eten en aan een drankje te nippen. Ook zijn hier de standjes voor koffie e.d. en de toiletten. Ik loop hierna door naar de Saksenhal. 

Ik zit in vak P, rij 2, stoel 1. Mooi tegen het gangpad aan, dus alleen aan de rechterhand iemand naast me zitten. We zitten met zijn allen dicht bij het terrein waar alles gebeurt. Aan het begin van de voorstelling scheurt er een ruiter als een gek van de linkerkant van het terrein naar rechts bij ons langs. Wow. De voorstelling gaat over de Bildker Hauke die als jonge knaap al geïnteresseerd is in het bouwen van dijken en dijkgraaf wil worden. Maar eigenlijk kan dat niet, want daarvoor moet je eigenlijk wat hoger op de ladder staan. De knecht van de dijkgraaf neemt ontslag, hij wordt de nieuwe knecht en kan het ook goed vinden met de dochter van de dijkgraaf. Zo mag hij op haar paard mee doen aan een toernooi en wint daarbij de gouden zweep en een flink aantal rijksdaalders. 

Hierbij komen dus al een aantal paarden voorbij, een boerenkar met hooi erachter, zodat de dochter op een soort trapeze kan zitten. Een groep zigeuners die met hun paarden acrobatische toeren op hun paard uitvoeren (ondersteboven, onder het paard door), terwijl het paard met een noodgang in een rondje rond rent. Maar ook de ganzenhoedster, een oude vrouw met een stuk of 20 witte ganzen die haar volgen, ook als groep zo bijna het publiek invliegen, maar dan allemaal weer terugkomen. Ook een hond die speels is en trucjes kan. Een klein paardje wat erg vertederend is.

Na anderhalf uur is er pauze en dat is wel even lekker, want die plastic stoeltjes, na verloop van tijd zit dat toch wat minder lekker. Een sanitaire stop en een blikje Hertog Jan bier en vervolgens mensen kijken, want zie ik ook bekenden? Zo zie ik toch nog een paar Wergeasters voorbij komen. Hierna weer terug naar de tribune voor het tweede deel, wat ongeveer een uur duurt. 

De dijkgraaf is overleden en vervolgens wordt Hauke toch de dijkgraaf. Hierna wordt een stuk land ingepolderd met superieure dijken die de zee kunnen weerstaan. Uiteindelijk breekt de oude dijk door en eindigt de voorstelling. 

Dit is een hele beknopte samenvatting om niet teveel te ” spoileren ”  voor mensen die nog naar de voorstelling gaan. Er komen nog meer paarden voorbij met  “bellesleden”, de Fransen die hun paarden volledig onder controle hebben en een soort liefdesspel beleven, waarbij de paarden samen gaan liggen en ook weer gezamenlijk opstaan. En dan zou ik ook nog bijna de muzikanten vergeten. Een soort draai-orgeltje voordat de voorstelling begint. Viool, instrumenten uit oude, vervlogen tijden. Een prachtige voorstelling!

Dit was op donderdagavond, dus na afloop (iets over 23.00 uur) mijn jas opgehaald en naar de auto gelopen, morgen weer aan het werk, dus niet te lang blijven hangen. Ik dacht de lupo gevonden te hebben, maar toen ik de sleutel in het slot deed en de deur niet open kreeg, zag ik dat de stoel wat meer naar voren stond: yep, verkeerde auto… die van mij stond een stukje verderop. Het wegrijden gaat daarna ook vlot, complimenten ook voor de ” mensen eromheen “! Bij sommige artikelen op mijn deel ik de website nog even, zodat je daar een kaartje kunt kopen, nu deel ik de website wel: https://www.destormruiter.nl/ , maar een kaartje kun je niet meer kopen. Alles is uitverkocht. Wel zal de voorstelling nog een keer op Omrop Fryslân uitgezonden worden, zodat mensen die niet konden komen de voorstelling ook kunnen zien. En dan ga ik hem nogmaals bekijken, dit is dan zo’n voorstelling die je met gemak een aantal keer wilt (terug) zien.