post-header-photo

Waylon in Ahoy – 2016

Volgens de uitzending gemist pagina heb ik ergens in 2014 de documentaire “Waylon… ain’t giving it up easy” gezien. Vervolgens trad Waylon met Ilse de Lange als de Common Linnets op bij het Songfestival waar ze een goed resultaat behaalden. Op Facebook kwam ik een bericht tegen van Radio Veronica dat Waylon met een 15-koppige band nummers uit de top 1000 aller tijden (Veronica) ten gehore gaat brengen in Ahoy. Waylon die ik een prima zanger vindt met zijn afwisselende hoge stem, maar ook het kunnen zingen in de lagere regionen, vaste luisteraar van de top 2000 die aan het eind van het jaar door Radio 2 uitgezonden wordt en zo nu en dan via de Veronica app naar de Top 1000 allertijden, was mijn beslissing om te boeken snel gemaakt. Alleen was ik net te laat (uitverkocht!), maar vervolgens kwam er nog een concert bij op vrijdag 25 november 2016, 20.00 uur. Nu was ik er wel op tijd bij, op naar Rotjeknor!

IMG_0776.JPG

Een kleine kink in de kabel, want na mijn bezoek aan Qlimax voelde ik me fit, de maandag was ik ook nog in prima conditie, maar dinsdag had ik ineens een bariton-stem. Verkouden, niet fit, licht grieperig. Woensdag nog even de auto naar de garage, waar ik ‘s middags met moeite de fiets weer op de fietsendrager kon zetten. Donderdagmorgen kon ik nog net uit bed komen, maar voelde ik me zo brak dat ik me ziek gemeld heb. Maar goed dat ik deze avond niet naar Waylon zou gaan, want dat was hem niet geworden. Vervolgens diep geslapen, warme douche, aantal keren stomen, wat vicks achter de kiezen stoppen waardoor ik de vrijdag in redelijke conditie ben. Gelukkig!

IMG_0778.JPG

Volgens de Google routeplanner zit de reistijd tussen de 2.5 en 3.5 uur. Ik gok op 3 uren reistijd, ik vertrek rond 15.45 uur en hoop er dus rond 19.00 uur te zijn. Eerst nog even tanken en daarna die kant op. Bij Utrecht loopt de boel behoorlijk vast. Files. Matrixborden die wisselen tussen 50 en 70 kilometer per uur. Zelfs zo nu en dan stilstaan of stapvoets verder. Rond 19.10 uur ben ik in de buurt van Rotterdam, maar met alle filevorming rond Ahoy en het dichtzetten van de parkeergarages stap ik rond 19.45 uur uit de auto. Even een dame voor laten gaan die niet uit kon/durfde rijden en daarna haar parkeerplaats overgenomen. Vlakbij de Ahoy, dus die kant oplopen. Jas bij de garderobe afleveren (dat schiet niet op), daarna nog een sanitaire stop. Er staat een stand met broodjes met Unox-worsten, daar één van gekocht en vervolgens naar de tribune gelopen. Het is nu 20.04 uur….

IMG_0782.JPG

Bij mijn rij aangekomen zitten er 4 dames die bevestigen dat mijn plaats inderdaad naast hun zit, dus even er langs lopen (is altijd spannend in Ahoy, want het stukje waar je loopt is smal), maar het lukt. Net als ik bij mijn zitplaats aangekomen ben, dimmen de lichten, als ik zit begint de show. In het midden van de zaal zit een hok waarin Jeroen van Inkel en zijn side-kick zitten, ze kondigen Waylon aan. Ook komen ze tijdens de show nog een paar maal tussendoor. In de reacties van de show van gisteren had ik dit al gezien, mensen zagen niet de toegevoegde waarde en ik eerlijk gezegd ook niet. Niet goed te verstaan. Doe dan iets met nummers die Waylon zou kunnen zingen en waar je op kunt stemmen of zo.

Waylon en 15-koppige band gaat van start met De Eagles, Hotel California. 1999, Raspberry Beret (één van mijn favoriete nummers), Purple Rain van Prince. Aan het eind van de show een medley van Queen. Kyrie van Mr. Mister. Één van de zangeressen zingt solo I will always love you van Whitney Houston (indrukwekkend!). Een andere zangeres zingt solo The winner takes it all van Abba en zingt daarna gezamenlijk met Waylon The Time of my live van Bill Medley en Jennifer Warnes. En zo komen er tig nummers voorbij. Op een punt waarbij Jeroen van Inkel wat doet kijk ik eens op mijn horloge en zie tot mijn verbazing dat we al een uur en drie kwartier verder zijn. De hoeveelheid mee-zingen is niet hoog bij mij, omdat ik nog wel last van hoesten heb (gelukkig de zakken vol met Vick keelpastilles die me door de avond heen helpen), maar de 4 dames naast mij vullen dit gelukkig voldoende in door uit volle borst mee te zingen. 🙂 Mooi gezicht ook dat bij de “gevoelige nummers” een groot deel van de zaal een lampje op de mobiel mee laat schijnen.

Een avond die te snel voorbij gaat, maar dat is een goed teken. Alle door Waylon gezongen nummers zijn prima vertolkt, qua stem kan hij prima de hoge Prince-vocalen halen, November Rain van Guns ‘n Roses, maar ook de diepere regionen bij Hold the Line van Toto en Money for Nothing van The Dire Straits. Geweldige avond gehad, wie weet tot een volgende keer! Nog wel een kleine opmerking. Tijdens het concert ga ik natuurlijk niet van mijn plaats af, dus ik wilde nog wel even een drankje doen. Maar dat was allemaal al dicht! Gelukkig heb ik een voorraadje red-bull in de auto, maar als kleine tip voor Ahoy, zorgt dat er ook nog wat drankjes en versnaperingen ná het concert te krijgen zijn.

IMG_0786.JPG