In 2017 werd er op TV een reportage uitgezonden over The Analogues, fanatieke muziekliefhebbers die alle instrumenten en bijbehorende geluiden van het Sgt. Pepper album van de Beatles gereconstrueerd hebben en daarmee door Nederland zijn gaan touren. Een prachtige uitzending en ook prima muziek. Online nog even gezocht en verrek, ik zag dat ze het White Album nu ingestudeerd hebben en daar ook mee in de Lawei komen. Zo’n inzet en fantastische nummers die gespeeld gaan worden, daar wil ik bij zijn, dus meteen een kaartje geboekt!

En zo te zien ben ik niet de enige, dit artikel staat in de Leeuwarder Courant van 22 februari. Zoals je ziet wordt het album gespeeld in Drachten, Leeuwarden, Groningen en Sneek en is het overal uitverkocht!

De show begint om 20.00 uur, dus om 19.15 uur in de auto naar Drachten. Parkeren op het plein, stukje lopen. Het is al aardig druk, jas ophangen en vervolgens doorlopen naar de zaal. Ditmaal zit ik op het balkon, 2e rij, stoel 10, prima plaats. Dat het “white album”, of eigenlijk het album met de titel The Beatles, uitgevoerd wordt, betekent in dit geval dat het volledige album op volgorde gespeeld wordt. De set wordt gespeeld door de 5 muzikanten, Bart van Poppel, Jac Bico, Felix Maginn, Fred Gehring, Diederik Nomden. Op de site staat ook Jan van der Meij, maar door gehoorproblemen doet hij niet mee en is vervangen door Felix. Felix kan dan net de hoge uitschieters van Mc Cartney niet halen, maar daar is nog weer een andere gast voor.

Zo nu en dan korte documentarische beelden over hoe de Beatles hun Indiase Goeroe volgden en het daardoor een “rustiger” album geworden is. Ook een aantal clips die redelijk psychedelisch zijn. Voor de pauze wordt de A kant gespeeld, dus tot en met Julia. Zoals je kunt horen worden er blaasinstrumenten bespeeld, maar ook violen, contrabas. Dus in totaal zijn er nog 9 aanvullende muzikanten die zo nu en dan meespelen met een nummer. Back in the U.S.S.R., Ob-La-Di, Ob-La-Da, While my guitar gently weeps en Blackbird zijn de nummers die ik mee zou kunnen zingen.

Na een korte pauze met een verfrissend biertje gaan we door met de B-kant. Helter Skelter is een behoorlijk raggend metal-stukje, dat hakt er lekker in! Het één na laatste nummer, Revolution 9, is een behoorlijk experimenteel stuk. Het bestaat alleen maar uit willekeurige geluidsfragmenten en duurt 8 minuten, 22 seconden. We krijgen een soort film te zien, gemaakt door Jaap Drupsteen met deze geluiden. Het is dat ik geen ervaring heb met paddo’s eten, code snuiven of trippen op LSD, maar ik zou me voor kunnen stellen dat je dan dit soort beelden en geluiden ziet. Hij hoort er inderdaad bij (je speelt het hele album), maar het is dus geen nummer wat ik vaker zal beluisteren. Het laatste nummer daarna wordt daarom door veel mensen overgeslagen omdat ze skippen tijdens Revolution 9. Good Night, een mooi, klassiek, instrumentaal nummer. Na een klaterend applaus komen de mannen weer terug en krijgen we nog wat toegiften waaronder I saw her standing there en All you need is love.

Een zeer geslaagde avond! Mocht een volgend album vertolkt worden (Yellow Submarine?), dan ben ik er weer bij!

Check de site: http://www.theanalogues.net/

Enkele foto’s: album