In maart dit jaar ben ik naar Feteranen met Freark Smink en Joop Wittermans geweest, een stuk onder regie van mijn overbuurman Jos Thie. Ik kwam Jos korte tijd later tegen in de wachtkamer van de tandarts en omdat we elkaar ook al tegengekomen waren bij de voorstelling Nu van Mini en Maxi kwam ter sprake dat ik redelijk wat theaters bezoek, zo ook de Lawei waar Slagerij van Kampen ging optreden. Omdat ik bij de drumband heb gespeeld raadde Jos me aan om naar een voorstelling van Percossa te gaan, deze groep van 4 mannen staat onder zijn regie en bevat veel slagwerk. Erg veel slagwerk. Alleen maar slagwerk dus. Dit hield ik in gedachten, dus toen later de gidsen van de theaters door de brievenbus vielen even Youtube gecheckt en besloten dat ik hier inderdaad heen moest gaan.
Dus zo zit je dan zaterdagavond 24 oktober 2015 in je auto, auto parkeren in de parkeergarage bij het Zaailand en op naar de Harmonie. Een half uur te vroeg, maar ik kon mooi even in mijn notitieboekje aantekenen welke zaken ik dit weekend nog wilde gaan doen. Bij TRES kort geleden een timemanagement-cursus gehad, wat daar besproken is probeer ik nu zo veel mogelijk in praktijk te brengen. Dat werkt best goed. Voor de voorstelling nog even een kort praatje met Jos en vervolgens de trappen op naar de Rabo-zaal. De zaal is voor het grootste deel gevuld, maar (spoiler alert!) die had eigenlijk gewoon helemaal vol (inclusief balkon) moeten zitten, want het is een top-voorstelling.
Thema van de voorstelling is dat de 4 muzikanten vader zijn en hun kinderen komen dus op één of andere manier voorbij. Zo wordt er begonnen met het kindje in het badje, waarbij ze allemaal een bad-eendje hebben wat piept (en daar wordt een muziekstuk van gemaakt). Een stuk staccato dansen op een gitaar, met een Spaanse muziekstijl. De muur (met dwarsbalk) waar beelden op geprojecteerd worden van het opgroeiende kind. En vervolgens het moment dat de dochter op stap gaat, de vader wacht tot ze thuis komt en met een triangel de tikkende klok wordt verbeeld. De PVC-buizen waar op een licht agressieve manier muziek mee wordt gemaakt. Een soort drum-battle waarbij je echt het zweet van het hoofd ziet druipen van één van de spelers. Het is zwaar werken. Een sketch waarbij één de good guy is en de andere met maskertjes de bad guys. Op de muren en dwarsbalk worden stripfiguren geprojecteerd, afwisselend de goeien en de slechten (Krimson, Batman, Scooby Doo, Lucky Luke, Madam Mikmak). Hierna een chat met de kinderen via ipad en met een laptop, waarbij Skype het laat afweten. Gelukkig is er nog een oude (stoffige) typemachine om een briefje te tikken.
En dan staan de mannen te buigen en denk je ineens, oh, is het nu afgelopen? De show begon om 20.30 uur, er was geen pauze, op dat moment is het rond 22.00 uur. Ja, de show is dus afgelopen. Daarom kwam de staande ovatie iets later op gang, omdat de show continu doorgaat in een flink tempo heb je het gevoel dat er net een half uur of drie kwartier voorbij is. Een compliment dus voor JanWillem, Niels, Eric en René en natuurlijk de rest van de crew (o.a. licht/geluid) die er zo’n gestroomlijnde show van gemaakt hebben.
Mocht je nu denken, die show wil ik ook wel eens zien, de speellijst staat hier. Ze zijn op 28 januari weer in Friesland, De Koornbeurs in Franeker.