Woensdag 28 september 2011

Zo, eindelijk weer eens naar de Harmonie! Vanavond een optreden van NUHR, Niet Uit Het Raam, met Viggo Waas, Peter Heerschop, Joep van Deudekom, Eddie B. Wahr en Kees van der Vooren. Een voorstelling met een hoog gehalte muziek en zang. Dat hoort er ook bij, want het plot van deze voorstelling is dat een groep mannen die in het verleden een band vormden elkaar weer tegenkomen en een nieuw toernee gaan houden. Viggo, Peter, Eddie (en Kees?) had ik begin dit jaar ook al gezien toen ze mee deden aan de voorstelling Robin Hood in de Harmonie i.v.m. het zoveel-jarig jubileum van de Harmonie.

Het enige nadeel (vond ik) was dat ook deze voorstelling weer niet halverwege een pauze had, maar dat je pas na de voorstelling aan de koffie / andere drankjes kon gaan. De stoelen zitten goed in de Harmonie (ik zat dit keer zelfs op rij 2 dus vlak bij het podium!), maar na verloop van tijd wil je toch wel even de benen strekken.

Maar goed, aan de voorstelling ligt het niet, die is prima en zorgt dat je je geen moment verveelt. We beginnen met Peter en Joep die een intro-verhaaltje houden en zorgen voor een feel-goed en we-hebben-samen-wat gemeen gevoel door te melden dat het exact 25 jaar geleden is dat ze voor het eerst in de Harmonie optraden. Het is niet waar, maar zorgt wel even voor een ‘we hebben wat gemeenschappelijk’ gevoel – het werkt wel! Het thema van de avond staat meteen als een huis. Er gaan 2 vragenlijsten met microfoons de zaal in voor een onderdeel in de show waarbij ‘de band’ een persconferentie houdt en er vragen uit het publiek gesteld worden.

Peter mag weer het lulletje-rozenwater van de band spelen. Iedereen kan beginnen te spelen, maar hij nog niet, want iemand heeft alle stickers met kleurtjes van zijn keyboard gehaald 😉 Kees wordt niet herkend, maar met zijn karakteristieke gerochel komen de mannen erachter dat het toch echt Kees is die gezonder is gaan leven. Viggo is de macho-man, die een mooie act heeft met een sms-je dat hij krijgt van een vriendin, ‘de waxinelichtjes branden, kom maar langs’, per ongeluk het antwoord smst naar zijn vrouw en dan via-via een sms naar Erik (maar wie eigenlijk een andere vrouw in zijn sms-lijst is) dat probeert op te lossen met hulp van Joep. ‘Gelukkig’ sterft Kees zodat hij alle losse eindjes aan elkaar kan knopen.

Afsluiting is met het fenomenale nummer ‘Rabbit in the Hole’, met super-belichting waarbij je bijna denkt dat je echt in het Gelredome staat en een terugkeer als engel op aarde, daar komt Kees op zijn wolk aan. Een afsluiting met de complete ‘band’.

Top voorstelling mannen!

Wil je nog naar een voorstelling toe, dan moet je even op de site kijken of er nog kaarten zijn (en waar ze spelen):