Via Facebook kreeg ik een vriendschapsverzoek van Laura Lonetyy. Net voordat ik naar een voetbalwedstrijd zou gaan, dus even een snelle check gedaan. Want ik kende de dame in kwestie niet. Leuk blond koppie en na controle zag ik dat we 6 gemeenschappelijke vrienden hadden, Auke, Hendrik-Jan, Klaas, Wimer, Floris, Jeroen en Klaas. Dat er 1 of 2 mensen klakkeloos op “accepteren” klikken, dat kan ik me voorstellen, maar alle 6? Misschien dat ze via één van deze personen mijn Facebookpagina was tegengekomen en dacht, leuke gozer. Dus ik klik op accepteren en ga naar de wedstrijd.

Fout.

Als ik later thuis ben toch nog even bij de anderen informeren waar ze haar van kennen. Meesten zijn niet online, maar van een aantal krijg ik dus terug dat ze haar niet kennen. En ook naar “haar” zelf een berichtje gestuurd in het Nederlands. Zag dat op “haar” profiel stond dat ze uit Frankrijk komt en ook Engels spreekt. Na enige tijd krijg ik antwoord (mijn vraag zal via Google Translate omgezet zijn), dit is het antwoord: “in fact it is not know but my suggestion your profile that is why I add to your knowledge do it bothers you that I be your friend”. Als ik dit in een e-mail had ontvangen, dan was die meteen in mijn spam-folder verdwenen.

Bijna was ik er dus ingetuind. Maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Account geblokkeerd en zonet een post op Facebook gezet dat je deze persoon niet moet volgen.

Laat ik dan meteen maar even een kort lesje security geven. Als Hornstra hier al half de fout in gaat, dan gaat het bij meer mensen goed fout.

1, regelmatig wordt er op ons huisnummer nog wel eens gebeld door Engelstalige gasten (waarbij je kunt horen dat ze op een call-center zitten) en ze vragen “do you have a computer”. Ophangen die hap, dat zijn oplichters.

2, in september bij de Groninger Webweek geweest. Één van de credo’s was: stay paranoid as f*ck. Dat had ik hier ook moeten hebben. Even was mijn wall of defence in standby-mode gegaan. Don’t trust anyone. Want die spammers, dat levert steeds minder op met betere filters en omdat een groot deel van de internetters nu eindelijk wel eens doorheeft dat ze niet op elk linkje moeten klikken. Dus proberen ze op andere manieren in je personal space te komen. Beschouw alle vriendschapsverzoeken als inbraakpogingen. Afkappen dus. In november bij Coolblue geweest, hoewel ik de presentatie van Jeff niet de meest interessante vond, is zijn insteek wel goed. Namelijk digitale zaken omzetten naar real-world voorbeelden. Had er iemand bij mij een de deur gestaan en gevraagd “vriendjes worden”, dan doe je dat niet. Je vraagt eerst: “wie ben je, waar ken je me van, waarom wil je vriendjes worden, etc.”.  Facebook is wat dat betreft erg open, als je dat vergelijkt met Linked-In (daar moet je al een via een bepaald netwerk gekoppeld zitten en als je een connectie maakt, dan geef je aan via welk kanaal die connectie er is). Omdat je zelf de sites bezoekt en bezig bent op je eigen pc voelt wat je doet “eigen”. Maar eigenlijk moet je het Internet als de oceaan zien  (en Facebook als onderdeel daarvan, dus een zee). Je bent een vis en zwemt met de school door de oceaan. Die school, dat zijn je soortgenoten, vrienden, kennissen. Maar in die oceaan en in die zee zwemmen ook haaien rond. En andere roofvissen. En je hebt daar van die planten die er eetbaar uitzien, maar die uiteindelijk jou op hun menu hebben staan. Want als iets gratis is, dan ben jij meestal het product…

3, let niet alleen op je online activiteiten, maar ook op je real-world zaken. Eind 2014 naar Hij gelooft in mij geweest. Op de rij voor mij zaten wat oudere dames. In de pauze kwamen de mobieltjes tevoorschijn en werd Facebook gecheckt / er een foto van de zaal op gezet. Smartphone, dus bij de tijd. Maarr…. zonder een pincode of andere beveiliging er op. Dus als iemand je telefoon steelt, hoeft hij/zij geen moeite te doen, maar kan zo bij jouw gegevens. Het is vergelijkbaar met je pinpas in je beurs doen en ook meteen het briefje met je pincode erbij doen. Wat ook nog regelmatig gebeurt…

Hopelijk hiermee iedereen weer even op scherp gezet, inclusief mezelf. Don’t trust anyone. Only trust the music.