Sinds mijn afstuderen ben ik lid van KIVI (Koninklijk Instituut Van Ingenieurs). Zo nu en dan worden er (technische) uitstapjes georganiseerd. Zo zijn we bij de Leeuwarder Courant (2010) geweest, bij Omrop Fryslân (2008) en bij het Kazemattenmuseum aan het begin van de Afsluitdijk (Zurich). Dat is alweer een tijdje geleden, wat er georganiseerd werd had niet mijn interesse, of het werd op een doordeweekse dag gedaan, zodat ik vrij zou moeten nemen, dus dat bleef er bij.
Tot ik op 23 februari een mailtje ontving met het overzicht van de activiteiten van Regio Noord, op 17 maart wordt Thialf bezocht, vanaf 15.00 uur. Nu werk ik zelf in Heerenveen, dus kan ik tot 14.30 uur doorwerken en dan die kant opgaan, perfect. Meteen opgegeven.
Dan is het 17 maart en is het druk op het werk, dus ik vertrek iets later, maar ben nog (net) niet de laatste. We verzamelen in het restaurant, bakje koffie en daarna krijgen we een verhaal over de geschiedenis van Thialf. Hoe het vroeger een buitenbaan was, overdekt geworden is. De buitenbaan vroeger bij de Tjongerschans lag. Daarna krijgen we een filmpje te zien waarin je een time-lapse ziet van alle werkzaamheden de afgelopen 2 jaar. Jammer genoeg is het filmpje niet goed gemaakt, de muziek is veel te luid, wat er gezegd wordt is veel te zacht en aan het einde van het filmpje is wat gezegd wordt helemaal niet meer te verstaan. Maar het geeft wel een mooi beeld wat er allemaal gedaan is, dak eraf, boel eruit gesloopt, helemaal opnieuw opgebouwd, wow!
Hierna worden we in 2 groepen verdeeld en gaan we met een begeleider door het stadion. We lopen om de baan heen (het stuk wat bijgebouwd is en er voor zorgt dat de fans eerst wel binnen staan, maar niet in het deel van de ijsbaan. Komen mensen van buiten met dampende jassen, dan kan dat wat bijkomen en heeft het minder invloed op de kwaliteit van het ijs / de atmosfeer. Nou valt dat sowieso wel mee, want hoe alles werkt met techniek en architectuur, ge-wel-dig! In de rondgang lopen we eerst langs de grote foto’s die er hangen. De koning en koningin van de baan, Sven Kramer en Ireen Wüst. De starter van de commercialisering (Rintje Ritsma, destijds begonnen met Sanex). Een jonge schaatster die “de jeugd” verbeeldt, ook Piet de Boer, een geweldig schaatser die “de oude garde” vertegenwoordigt. Ook een portret van de huidige ijsmeester (Beert Boomsma) en van de meest fanatieke supporter die al jaren de wedstrijden bezoekt. Anni Friesinger (inmiddels Friesinger-Postma) die de “buitenlandse schaatsers” vertegenwoordigt (maar al lange tijd als een Fries wordt beschouwd). Tonny de Jong, de stadion-speaker Joop Bleeker, een ijshockeyer.
We stappen de lift in en komen op de eerste verdieping. We komen in het trainingscentrum (met uitzicht naar buiten en op de baan) waar de schaatsers kunnen fietsen op de spinning-fietsen, sprintjes trekken op de 100 meter banen en met gewichten kunnen trainen. Door-de-weeks is dit van Topsport Noord. We gaan in de lift weer naar beneden en gaan dan vervolgens het “hok” in waar de koeling geregeld wordt. Verdeeld over meerdere systemen, zodat als er één uitvalt de andere koelers dit over kunnen nemen. In het verleden werd ammoniak gebruikt voor de koeling, maar dat mag niet bij het gebruik binnen (het werd gedoogd, maar mocht/kon eigenlijk al niet meer), dus er is overgestapt op fresium. Als we door de tunnel lopen, onder de baan, is duidelijk te voelen dat het koud is. In deze gang zijn wc’s, dat was een verzoek van de schaatsers. Op het midden van de baan heb je een mooi overzicht van de baan. Er hangen nu geen camera’s, die worden door de NPO geplaatst. In het midden heb je ook nog een paar kleine ijsvlaktes, die worden gebruikt voor schaatsen en shorttrack. We zien later een groep “klein grut” met een noodgang rondjes schaatsen op dit deel, stoer! We gaan weer naar beneden, ander stukje van de tunnel in zodat we wat meer aan de buitenkant komen. In deze ruimte staan vaten waar het water in wordt bewaard en aluminiumfolie-achtige buizen waar de warme/koude lucht doorheen gaat. We horen dat schaatsers eigenlijk koukleumen zijn, op 1 meter boven het ijs is het constant 14 graden. In de grond zit een opslag voor het warme water, ook is er monitoring om te zorgen dat er geen legionella-bacteriën in de leidingen komen (het water wordt ook voor het douchewater gebruikt). Hierna lopen we naar de buitenkant van de baan waar we de zamboni’s bekijken. Deze dweilwagens bevatten 1000 liter warm water. En rijden (natuurlijk) op spikes om grip te houden, door het water en het veegmechanisme worden die “gaten” weer dichtgemaakt.
We gaan terug naar de buitenkant van de baan, gaan de trappen op en nemen dan een kijkje in de “koninklijke loge”. Hier kan prins Willem Alexander met familie en gevolg naar de wedstrijden kijken. Wel zien we één bouwfoutje, het dak hangt door naar beneden. Daardoor kun je de temperatuur prima beheersen. Maar hierdoor kun je niet het scorebord zien wat aan de andere kant hangt. Zou het lager hangen, dan staat er publiek voor. Er hangt nu wel een normaal beeldscherm aan deze kant, maar daar kan minder informatie op dan op het grote scorebord. Daarna lopen we door naar de het midden waar de jury-plaatsen zijn. Ook hier een ‘bouwfoutje’, er was al gezegd dat dit stuk meer naar voren moest, zodat de jury het begin en de finish van de baan kan zien, maar dat is niet gedaan. Hierdoor kon de jury het niet zien. Hun plaatsen zijn nu verhoogd door deze op bekisting te zetten….
Dan kijken we nog even op de plaatsen waar de schrijvende pers zit en waar de NPO zit. Het is rond 17.30 uur, de rondleiding is afgelopen. We bedanken onze begeleider voor het boeiende verhaal en alles wat we gezien hebben. In het restaurant krijgen we nog een drankje (biertje) van het KIVI en wordt nog even gemeld wat de volgende evenementen zijn die op de planning staan. Een zeer geslaagde middag!
Meer foto’s zijn hier te vinden.