post-header-photo

Concert at Sea, 30 juni 2017

Elk jaar (sinds 2006) wordt Concert at Sea gehouden, georganiseerd door Bløf. Al een aantal jaren wordt er een samenvatting op TV van uitgezonden. In 2010 heeft Kane ook opgetreden bij CAS (zo lang geleden alweer???), ik herinner me dat nog goed, omdat ik de muziek van Kane wel kan waarderen en ze nog een keer live zou willen zien. Helaas is dat niet gelukt omdat ze gestopt zijn. Wel heb ik Dinand nog zien optreden bij het eerste concert van Tiësto in het Gelredome.

Vorig jaar zou ik al naar dit evenement, maar was ik te laat voor de kaartverkoop. Dus op tijd in de agenda gezet en ik zat op tijd klaar, maar die kaarten voor zaterdag waren echt in no-time weg. Omdat ik dit keer er toch echt bij wilde zijn dan “maar”  een kaartje voor de vrijdag gekocht. Maar uiteindelijk is dat nog niet eens zo’n slechte beslissing. Want hoewel ik nu de artiesten van zaterdag mis (UB40, Anouk, Racoon, Chef’Special, Bløf, Broederliefde, Gavin James, Wipneus en Pim, Rob Dekay, Teske, Danny Vera, Sue the Night en Pip Alblas), de line-up van vrijdag is prima!

Donderdagmiddag 29 juni heb ik mijn parttime-middag. Eerst naar huis, eten, hierna in de auto, op naar Zeeland! Filevorming tussen Utrecht en Breda, rond 18.30 uur parkeer ik mijn auto aan de Boulevard de Ruyter. Omdat het 18.00 uur geweest is hoef je geen parkeerkaartje meer te kopen, dat scheelt. Het waait flink, je kijkt uit over de Noordzee. Ik loop richting een standbeeld, maar dat blijkt van een loods te zijn, Frans Naerebout, die 87 opvarenden gered heeft. Ik loop door naar het einde van de boulevard, daar staat het standbeeld van Michiel de Ruyter. Foto gemaakt, vervolgens loop ik terug naar mijn auto. Camera in de kofferbak en doorlopen naar Restaurant de Gevangentoren. Ik zou hier een tosti kopen (tosti, tosti, lekker issie, weinig kostie), maar die kun je na 17.00 uur niet meer bestellen. Dan gaan we maar voor het gerecht van de dag, schol met kreeftsaus. En wat groenten, bakje patat en een verfrissende Radler. Het vakantiegevoel is begonnen!

Hierna rijd ik naar Middelburg, auto parkeren in de parkeergarage aan de Kousteensedijk, vervolgens loop ik naar de Loskade, hotel Middelburg. Kamer 411, op de bovenste verdieping, uitzicht op de voorkant. Dus ik kijk uit op het station aan de andere kant, de brug en het water. Toplocatie! Het is nog warm, dus het raam open, op het bed, rug tegen de muur en de TV aan, kijken naar de wedstrijd tussen Duitsland en Mexico. Mooi geweest voor vandaag, tijd om te slapen. Vrijdagmorgen word ik rond 6.45 uur wakker. Je kunt vanaf 7.00 uur ontbijten, als ik in de zaal kom waar je kunt ontbijten zitten er nog 2 Duitsers, voor de rest niemand. Dus rustig mijn boterham opeten en hierna Middelburg in. Een mooi stadje, met veel oude gebouwen. Abdijtoren de Lange Jan, een standbeeld van Koningin Emma (waarbij ik op zoek naar de naam erachter in een parkje kwam, waar een walk of fame is met handafdrukken van Boris Becker, Sting, Sarah Palin, Sylvester Stallone, David Beckham en Tina Turner). In de verte zie ik een grote koepel, dat is de Oosterkerk. Vervolgens teruggelopen via de St. Jorisdoelen, langs het Zeeuws Museum, het Stadhuis. Mooie gebouwen. Onderweg ook veel teksten op huizen gezien. Het is rond 9.00 uur, ik besluit naar de parkeergarage te lopen om naar de Oosterscheldekering te rijden. Hiervoor moet je “Neeltje Jans” aanhouden op de borden.

Daar aangekomen neem je een afslag (je volgt de borden voor parkeren/mooie fotoplaats), je komt dan uit bij een parkeerterrein met een slagboom en de tekst dat dit betaald parkeren is en je daar 7 euro voor betaalt. Nou vooruit dan maar, want ik zie zo ook niet hoe je anders bij de Oosterschelde-kering kunt komen. Je bent dan bij het Deltapark Neeltje Jans. Kaartje gekocht, je krijgt dan een uitrij-muntje en een plattegrond. Eerst maar naar de entree van de Oosterschelde-kering gelopen. Binnenin is een kleine tentoonstelling over hoe het gebouwd is, wat de watersnoodramp heeft gedaan, 1835 mensen dood, 35.000 stuks vee verdronken. Vervolgens 72.000 mensen geëvacueerd en 500 km dijk verwoest (30% van de Nederlandse kustlijn!). Foto’s van Koningin Juliana en een filmpje met de toenmalige Koningin Beatrix in 1986 dat het laatste deel afgerond is. Hierna kun je naar buiten waar je op een deel van de dijk uitkomt. Hier zit een plaquette waarop de krabbels van buitenlandse staatshoofden staan die toen ook aanwezig waren, waaronder Mitterand. Als ik terugloop naar het begin van het park kom ik grote groepen kinderen tegen, er zijn bussen gearriveerd met nieuwe bezoekers. Het is rond 11.00 uur, precies op tijd voor de voedershow van de zeehonden. Er wordt een muziekje van Bob Marley gedraaid, omdat ze last hadden van zeemeeuwen zijn er 2 zeemeeuwen (Bob en Marley) die visjes krijgen en in ruil daarvoor het bad als hun territorium afschermen waardoor we geen last hebben van andere meeuwen. Show van ongeveer 10 minuten. Springen in het water, zich laten onderzoeken, met gebrul laten horen dat een mannetje interesse heeft in een vrouwtjeszeehond en schuiven over de zijkant van het bad. Tof! Hierna naar binnen, een sanitaire stop, cappuccino en een appelflap. Hierna is het tijd om naar de Brouwersdam te rijden!

Ik zit aan de zuidkant, maar rij naar de noordkant, omdat je daar op P1 je auto kunt parkeren en naar de ingang kunt lopen. Geen gedoe met pendelbussen. Ik kom al grote files (de andere kant op) tegen, dus ik word een beetje zenuwachtig, sta ik straks dik in de file? Maar dat valt mee. Als ik de Brouwersdam over ben is er een stuk verderop een rotonde, dus die neem ik volledig en rij weer terug. Zo rijden we in colonne richting de parkeerplaatsen. Ik kan vlakbij de VIPS parkeren en hoef maar een klein stukje te lopen. Het heeft licht gemiezerd, vallen nog een paar druppels, maar het is zo goed als droog. Een kleine rij voor de ingang, maar boven de poorten staan daar de Captains at Sea die het publiek vermaken. En het gaat ook snel, dus je bent zo binnen. Eerst munten aanschaffen, daarna eerst maar even op het terras gezeten. Deze houten bank is droog, zonnetje komt erbij. Rond 14.00 uur openen op het Zeelandpodium Viggo Waas, Peter Heerschop en Joep van Deudekom deze dag met Cover at Sea. Blof en de andere artiesten brengen hier nummers van anderen. Zo staat Danny Vera te rocken op nummers van de Rolling Stones, Paskal van Blof zingt hier Human van Rag’n’Bone Man maar ook een nummer van Joe Cocker. 

Dit onderdeel is om 15.00 uur afgelopen. Tijd om een Radler te nemen en een sandwich, want ik heb verder nog niets gegeten. Er zijn veel tentjes met allemaal verschillende hapjes (pizza, pannekoeken, patat, hamburgers, etc.). Om 15.45 uur weer richting het Zeelandpodium, La Pegatina treedt hier op. Ik kende ze niet, maar heb van tevoren al even via Spotify de nummers beluisterd. Een Mexicaans tintje (de mannen komen uit Spanje, zanger uit Barcelona), geweldig optreden, het hele publiek springt mee!

Als dit optreden om 17.00 uur afgelopen is, loop ik richting het Umoja Podium op. Hier treden de Bökkers op. Idem als La Pegatina, via Spotify beluisterd, dit is de “nieuwe Normaal”. Ik vond de geluidskwaliteit niet zo denderend (en je hebt al wat moeite om ze te verstaan), maar ook dit is een geslaagd optreden.

Voordat hun show afgelopen is (18.00 uur) loop ik om 17.45 uur richting het Zeelandpodium, hier treedt Tom Odell op. Die ken ik dan weer wel van toen Gerard Ekdom op tv nog Toppop presenteerde kwam hij er met zijn eerste hit “Another Love” voor. 

Om 20.00 uur treedt Doe Maar op. Ik sta een eindje van het podium af en stoor me een beetje aan de mensen die met elkaar staan te kletsen. Een beetje aandacht voor de artiesten zou niet verkeerd zijn. Aan het einde van de show komen er zoveel “golden oldies” voorbij dat iedereen mee staat te zingen en is dat (gelukkig) wel over. Zo komt Okee, Pa, Hé Hé, Nachtzuster, Ruma Saja, Nederwiet, Dansen met Alice, Is dit Alles, Doris Day, Smoorverliefd, De Bom, 32 Jaar, Zoek het zelf maar uit en Belle Helene voorbij. Bij Nederwiet wordt het proces besproken/bezongen van het groeien van de plantjes en het oogsten van het zaad. Dat heb ik wel eens gehoord (volgens mij 15 jaar geleden via Klaas Jan de MP3tjes gekregen), maar nu zie ik op het podium wie dat doet, dat  is Joost Belinfante

Tijd voor een sanitaire stop, een patatje en een hamburger. We staan in de rij (en de dampen van de barbecue die ernaast staat te bakken), maar het is de moeite waard, smaakt prima! Rond 22.15 uur loop ik weer naar het Zeelandpodium, Kensington treedt hier op. Ik loop een beetje achter, want deze band timmert al langere tijd aan de weg, werkelijk iedereen om me heen zingt alle nummers mee. Ik hou het bij de bekende nummers: Sorry, Bridges, War, Riddles (lost in de Lidl). Een licht raspend stemgeluid, prima muziek, topsfeer! Aan het eind (rond 23.45 uur) begint het zo nu en dan te druppen, als ik Buienradar bekijk beginnen bij mij de alarmbellen te rinkelen, Nederland zit helemaal onder de regenwolken, wij zitten in het deel waar het op af komt. Ik had het rond 2.00 uur verwacht, maar het lijkt sneller te gaan. Dus hoewel op het Umoja-podium vanaf 23.45 tot 01.15 uur de Dirty Daddies spelen en ik bij wat vooronderzoek concludeer dat ze prima covers spelen (en ik dus graag had willen blijven) besluit ik toch maar om richting de auto te lopen. 

Kensington

Dat is een goede keuze, want als ik in de auto zit begint het steeds harder te regenen en lopen er meer mensen met een poncho langs mijn auto richting de ingang van het terrein. Alle auto’s blijven stil staan, dat duurt ongeveer een uur. Je hebt geen idee wat er aan de hand is, maar later zie ik via Facebook dat het komt door problemen met de pendelbussen. Teveel mensen die tegelijkertijd weg willen. Een aantal mensen die met onderkoelingsverschijnselen afgevoerd is. Tsja, ik heb mensen ‘s avonds met alleen een t-shirtje zien rondlopen, dat is niet echt handig. In ieder geval, de Brouwersdam is afgesloten, dus via de Zeelandbrug mag ik weer terugrijden naar mijn hotel in Middelburg. Dan ben je een uurtje onderweg, rond 2.15 uur loop ik naar binnen (de nachtportier staat net even buiten te roken, dus ik kan zo doorlopen) en “leg ik mij te rusten”. Wat een geweldige ervaring, volgend jaar maar weer!

En kijk eens aan, er is ook al een aftermovie: