post-header-photo

Ciske de Rat in de Harmonie

Vrijdag 7 juli rij ik rond 19.00 uur naar Leeuwarden, om 19.30 uur begint de voorstelling “Ciske de Rat” in de Harmonie. Vroeger de film (natuurlijk) op tv gezien, gespeeld door Danny de Munk. Ook in deze voorstelling speelt hij mee, als de oudere Ciske. De film waarin hij speelde, dat was 1984, dat is alweer een tijd geleden… De voorstelling van vanavond is een combinatie van een aantal boeken over Ciske (ik zie dat het een trilogie was, nooit geweten).

Als ik naar de Harmonie loop zie ik dat er buiten al een rij staat, dat loopt snel door, een volle zaal vanavond. Ik zit op rij 6, stoel 26, dus mooi vooraan en in de midden. Topplaats! Het doek gaat op, we beginnen met de school waarin Ciske geplaatst wordt. Zo zit hij in de klas met Doris, die in een rolstoel zit, Betje, het meisje wat later zijn vriendin wordt en Jan, een pestkop. Hij komt in de klas bij meester Bruis die ervoor zorgt dat hij het wel naar zijn zin heeft op school. Als het jochie die de jonge Ciske speelt praat/zing, is het net alsof je de jonge Danny de Munk uit de film hoort, Amsterdams accent, krachtige stem. Brok in de keel als Bruis met zijn vrouw het er over heeft dat Ciske met het idee kwam om Doris mee te nemen naar het uitje naar Zandvoort. Genieten van het brutale optreden tegen de hoofdmeester en andere krasse uitspraken, als hij in het afgesloten huis zit nadat hij zijn moeder heeft doodgestoken (oei, spoiler-alert!). De priester die hem een beeldje van Maria geeft en Ciske zegt “maar die heeft een mooi smoeltje, het is net Betje”. Naast dat (bekende) verhaal heb je ook het verhaal van de mobilisatie, Danny/Ciske en anderen worden opgeroepen om de Grebbeberg te verdedigen, waarbij (toevallig!) hoofdmeester Bruis ook opgeroepen is en het hoofd van deze groep is. Pestkop Jan blijkt later ook opgeroepen te zijn, garantie voor enkele confrontaties. 

Recensie LC

Een geweldige voorstelling. Goed gespeeld door iedereen, zowel de “jeugd” als de “ouderen”. Ook de recensie van de Leeuwarder Courant was lovend. Het enige minpuntje daarin benoemd was het decor, maar dat zal komen omdat bij de voorstelling die van 2007 tot 2009 in het theater speelde het decor misschien uitgebreider was, want ik heb me daar niet aan gestoord. Ik vond het eigenlijk best knap hoe alles in no-time op het podium staat. Zo sta je in de wachtkamer van de trein waar de soldaten zich verzamelen, zo staan de schoolbanken er  weer of is de boel zo aangekleed dat Ciske met zijn vader in Artis is. Waarbij Ciske met zijn vader de zaal in kijkt en roept “wat een hoop apen zijn dat!”.  Een terechte (lange) ovatie met applaus. En dan schijnt ook nog even het licht en zie je dat helemaal achterop het podium nog een volledig orkest zit wat de muziek gespeeld heeft. En ik maar denken dat het van band gespeeld werd 🙂

Tussentijds een normale pauze (daar hou ik wel van), na de tijd nog een biertje gedronken en mijn planning opgesteld voor komend weekend / volgende week. Let’s stay productive!

Je kunt hier de speellijst bekijken.