Er heeft tijdelijk een faillissement-verkoopwinkel gezeten aan de stille kant van de Nieuwstad. Daar heb ik een paar DVD’s gekocht, onder andere Het Kwaad van Lebbis. Lebbis, die ik als solo-artiest erg kan waarderen en ook als koppel met Dolf Jansen (Lebbis en Jansen). Door een auto-immuunziekte trad hij niet meer op. Je gezondheid gaat voor, maar jammer is het wel, want ik had hem graag nog eens live willen zien optreden. In 2013 heb ik hem in de Harmonie gezien met de voorstelling “het Grijze Gebied“. Toen ik de DVD uit had naar zijn site gesurft en daar zag ik tot mijn grote blijdschap dat het weer beter met Hans gaat en dat hij ook weer optreedt. Ik was te laat voor een voorstelling in Friesland, maar er waren nog een paar kaartjes voor de Stadsschouwburg in Groningen. Net stinne, hinne! Kaartje geboekt!
Op maandag 25 april in de auto naar Groningen. Deze middag zijn er een aantal auto’s op elkaar gebotst bij Grou (zoveel hagel dat het spekglad op de weg werd), maar deze avond gelukkig geen winterse neerslag. De tomtom leidt me feilloos naar de parkeergarage aan het Damsterdiep. Een eindje lopen en je bent bij de schouwburg. Mijn eerste bezoek aan dit prachtige gebouw. Er worden zaken verbouwd, maar daar hebben wij geen last van. Jas ingeleverd bij de garderobe en naar de eerste verdieping, hier zit ik in het midden, rij 4, stoel 30, mooi op de hoek. Iets na 20.15 uur start Lebbis met de voorstelling. Hij loopt hierbij over het podium, op het moment dat hij als econoom wat bespreekt zit hij in de fauteuil op het podium met zijn glas wijn (druivensap).
Verschillende onderwerpen passeren de revue. De boer die 5 miljoen gewonnen heeft, maar nog net zo leeft als vroeger. Het gaat gelukkig weer beter met Hans, maar hij moet nog regelmatig bloed prikken. Omdat er voor het eigen onderzoek van het ziekenhuis bloed geprikt moet worden, wordt dit met een “vlinder spuit” gedaan. Een stuk dunner, dus nergens last van. Dus waarom worden we nog geprikt met naalden die soms wel venijnig zeer kunnen doen? Sterker nog, hier zouden we zelf nog wat wat voor willen betalen. Blijkt dus dat de zorgverzekeraar dat niet toe staat, dus wat nu “vrije marktwerking”? Ook krijgt Lebbis regelmatig de vraag of hij na de ziekte veranderd is. Deels wel, hij maakt zich soms minder druk om dingen. De dakloze die er altijd staat om een krantje te verkopen en groet, soms heb je geen zin om terug te groeten. Maar dan pak je 1 van de mantra’s erbij: zou je met deze persoon willen ruilen? Nee dus, dus je groet nu altijd netjes terug.
“Kost het jou wat?”. Voorbeeld hierbij is de voorstelling samen met Dolf Jansen waar de zaal flink leeg was. Dat werkt niet met de interactie met de zaal, dus hebben ze verzocht om bij elkaar te gaan zitten. Blijken na de tijd mensen geklaagd te hebben dat andere mensen die minder voor hun kaartje betaald hebben nu ook ineens vooraan zaten… Het kost jou niets, dus waar klaag je nou over?
Een mooi verhaal over de reis die Lebbis een flink aantal jaren in zijn eentje gemaakt heeft naar Australië. Over het fenomeen “kalknagel” en dat er verrekte weinig aan te doen is. Over het feit dat de asielzoekers ons helemaal geen geld kosten, want dat wordt betaald uit het potje van ontwikkelingssamenwerking. Dus geld wat bedoeld was om de mensen in Afrika een betere toekomst te geven (zodat ze ook daar hun bestaan kunnen opbouwen en niet naar Europa hoeven vluchten) wordt nu misbruikt voor onze eigen “kosten”.
Over het feit dat paardenpoetser iemand is die het paard mooi maakt voor de paardenrennen, maar ook een term is voor iemand die de hele avond met een leuke dame staat te praten en drinken en vervolgens zijn vriend er met de dame vandoor gaat.
Maar ook over het feit dat de Europese Bank 1100 miljard euro bijgedrukt heeft. Wat? 1100 miljard?? Allemaal de bedoeling om je geld minder waard te maken, zodat er meer geld uitgegeven gaat worden. Het heeft niet geholpen. Dus dat trucje gaan ze nog een keer doen. Maar wat zeuren we dan over dat Griekenland zoveel geld kost? Ergens staat dat Griekenland 68 miljard kost. Maar dat is dan een schijntje bij dit “gratis geld”. Zo hoor je nog eens wat, want het doemscenario dat we nog eens moeten betalen voor onze spaarrekening (negatieve rente) staat wel in de kranten, maar dit heb ik nergens gelezen.
En natuurlijk een Lebbis die helemaal uit zijn plaat gaat. Over de marketingboys die campagnes opzetten voor het longfonds en andere ziektes. Zie je een poster met “inmiddels ben ik overleden”. En wat dan? Moet je je dan nu ineens schuldig voelen? Het is toch niet mijn schuld? En over een bosje bloemen. Want een “bosje bloemen”, dan heb je de planten afgesneden en gaan ze dood. Je geeft iemand dus een bosje dood spul. Alsof je iemand een hond geeft en zegt: alsjeblieft, en oh ja, hij eet ook niet meer.
Om 22.00 uur is de voorstelling afgelopen, een zeer geslaagde avond. Van Menze hoorde ik dat bij de voorstelling die hij in Franeker bezocht had iemand flauwgevallen was en dat dit in de voorstellingen daarvoor ook gebeurd was. Lebbis refereert hier nog aan op het moment dat hij over de vlinder spuit zijn verhaal doet. Bij onze voorstelling geen flauwgevallenen, hoewel de dame voor mij zo nu en dan gruwt sommige zaken (zoals het onder je nagel doen van bepaald spul om die kalknagel weg te halen).
Hierna nog een drankje in het theatercafé en weer in de auto terug naar huis. Een mooie voorstelling!
Mocht je deze voorstelling ook nog willen zien, hierbij de speellijst: