Woensdagavond 1 april (geen grap) rijd ik in mijn auto naar Sneek, vanavond een try-out van Mini en Maxi in Theater Sneek. Ik ken de beide heren nog van iets wat ik ooit op TV heb gezien, waarbij ze 2 synchroon-zwemmers nadoen. De grote is Peter de Jong, de “kleine” is Karel de Rooij. In 2002 speelden ze voor het laatst samen, door een val kreeg Peter een nekhernia.

Maarrrrr…. daar zijn ze toch weer, met regisseur Jos Thie (mijn overbuurman). Bij opkomst krijgen ze al een ovationeel applaus. Een groot deel van de show bestaat uit muziek (ze zijn muzikaal, spelen piano, viool, mondharmonica) met een combinatie van slapstick. Ook het publiek wordt erbij betrokken, dus op een bepaald moment ligt een vrouw van de eerste rij bevallig boven op de piano bij Maxi en zit Mini in het publiek.

Geweldig is de act waarbij tussen hun in een kapstok staat met een regenjas en hoed, beide doen een arm door de mouw en het is net alsof er 3 mensen staan. De “regenjasman” leest een krantje (de heren lezen mee), de regenjasman doet een trucje met kaarten, etc. Ook hilarisch is de marionet-act. Mini zit aan touwtjes, Maxi bestuurt hem. Maar Maxi heeft last van een verkoudheid, dus zo nu en dan niest hij als een malle en verliest (natuurlijk) de controle over de marionet.

De show heeft geen pauze en duurt (wat mij betreft) iets te kort. Maar dat komt omdat het een hele leuke voorstelling is. Aanrader!

De volgende dag zag ik in de Leeuwarder Courant dat ik Jacques D’ancona nog tegen had kunnen komen, ook hij heeft een lovende recensie geschreven.