In 2010 was mijn eerste bezoek aan de Efteling (link), omdat ik het gevoel had dat er nog veel meer te zien en te doen was, heb ik van tevoren de plattegrond gedownload, geprint en hierop aangevinkt welke attracties ik wil gaan bezoeken. Het vroeg opstaan lukte me nu wel, om 7.00 uur zat ik in de auto. Rond de 217 km tank ik bij het Esso-tankstation (dezelfde als de vorige keer?) en rond 9.30 uur kan ik de auto parkeren op het parkeerterrein. Vlakbij de ingang! Toch zijn er al meer “vroege vogels” die aan komen rijden.
Hoewel de attracties pas om 10.00 uur open gaan mogen we wel eerder naar binnen. Eerst nog even bij de kassa een parkeerkaart van 10 euro kopen en daarna rustig de Pardoes Promenade doorlopen. Het is droog weer en het zonnetje komt er zo nu en dan tussendoor, perfecte “pretparkdag” dus. Bij de Efteling Brink aangekomen eerst maar een broodje genomen, de hekken zijn nog dicht, zo nu en dan vliegt er een wesp om je heen. Iets na 10.00 uur gaat het hek open en loop ik richting het Anderrijk. De eerste attractie waar ik in ga is de Piraña, een wildwaterbaan. Wildwaterbanen ben ik gewend van onder ander Fort Fun in Duitsland, maar daar is het een boomstam en valt het qua nat worden mee, dat is hier niet zo. Het is zo’n rond geval op een band wat door de stroming in het water meegenomen wordt. Op een bepaald punt lijk ik te blijven hangen, maar uiteindelijk leg ik wel het hele parcours af. Met zo nu en dan een golf water die over de rand naar binnenkomt en bij een waterval langs. Met een licht vochtige rugzak, een natte linker broekspijp verlaat ik deze attractie. Maar goed dat ik deze als eerste gedaan heb, kan de broek maar drogen 🙂
Omdat ik in de buurt ben ga ik vervolgens in de Bobbaan. Je kunt met zijn zessen in de bob en die gaat best wel rap!
Hierna loop ik een stukje terug, naar de Fata Morgana. Dit is een boottocht door scenes met bewegende poppen in Oosterse sferen. Prachtig gemaakt allemaal! Het wordt al wat drukker in het park.
Vervolgens door naar Joris en de Draak. Omdat er iets op de baan ligt moeten we wat langer wachten, maar daarna kunnen we los! Je kunt als je naar het opstap-perron loopt kiezen in welke achtbaan je wilt “water” of “vuur”. Ik kies deze keer voor vuur.
Hierna door naar De Vliegende Hollander. Het is even onduidelijk waar de ingang zit, maar dat blijkt een “gewone” deur te zijn, ik dacht eerst dat dit voor toiletten zijn. Je loopt door een soort “taveerne”, prachtig aangekleed allemaal. Je loopt al wat trapjes op. Je kunt kiezen waar je wilt opstappen (links of rechts). Je vaart bij een schip langs, later maak je al een versnelling naar beneden in het donker (woow!) en wordt je een stukje omhoog gesleept. Je hebt helemaal niet het gevoel dat je zo hoog zit, maar dan ga je door het luik, ben je buiten (en toch wel hoog!) en ga je met een noodgang naar rechtsonder. Aaaah, cool! Daarna nog een klets in het water zodat het hoog opspat en vaar je rustig naar binnen.
Hierna in de Python, de oude vertrouwde achtbaan. Bij de eerste klim ga je flink naar beneden, dan maakt je maag toch even een sprongetje en na een paar loopings en een kurkentrekker ben je alweer bij de opstapplaats. Maar hij blijft leuk!
Op veel plaatsen kun je in de lucht de Pagode zien. Je gaat in deze Chinese Tempel een flink eind de lucht in. Dus daar loop ik rustig naartoe. Even wachten, daarna kunnen we instappen. Rustig gaan we omhoog en ook draait de Pagode om zijn as, je kunt dus rustig blijven zitten. In de verte zie je kerken en een grote zendmast en natuurlijk de rest van het park. Hoewel ik in het park mijn jas had omgebonden (het wordt warm) kan de jas hier wel weer aan, het waait hier behoorlijk!
Bij het ReizenRijk loop je langs de Vogel Rok, een achtbaan in het donker, en die staat ook op mijn lijstje. Naar binnen en ook hier vallen de wachttijden mee, dat komt omdat het ritje misschien een minuut duurt, dus een rit gaat best snel. Voordeel van zo’n achtbaan in het donker is dat je totaal niet ziet aankomen wanneer je naar beneden gaat. Ook dit was weer een leuke attractie!
Als ik naar het Marerijk loop pauzeer ik even, even op een bankje zitten, broodje eten en een Red Bull om fit te blijven 🙂
Hierna loop ik terug naar de Efteling Brink en loop via de Pardoes Promenade naar het Spookslot. Je loopt er wel naar binnen, maar je legt niet een parcours af. Na een paar deuren heb je links een glazen gedeelte, de deuren sluiten, het wordt pikkedonker en de show begint achter het glas zich af te spelen. Een geest die viool speelt, spoken met fakkels, skelet-handen die zich uitgraven. Mooi gemaakt, ik vind het niet eng, maar een kleiner jochie is toch redelijk panisch van alles wat zich afspeelt.
Bij het Marerijk aangekomen is het 13.40 uur, op het bord staat dat de voorstelling van Raveleijn om 14.30 uur is. Ik besluit om dan eerst nog maar even een rondje in de trein te maken. Dat is een goede keuze, want als we in de trein zitten en rijden begint het lichtjes te regenen. Prachtig om ook het “oude station” nog te zien. Om 14.15 uur zijn we weer bij het station, dus een kaartje halen voor de voorstelling van Raveleijn. Deze duurt 20 minuten. Deze voorstelling is vooral geschikt voor de “jongere bezoeker”. Want het verhaal is nogal kort en houdt mijn aandacht niet echt vast. Maar goed, voor de rest verklap ik niets van het plot, dat moet je zelf maar zien. In de show zitten levende dieren, paarden, kraaien en (als ik me niet vergis) ibissen. Dus als je met kinderen in de Efteling bent moet je deze show zeker zien.
Hierna ga ik naar Villa Volta, het vervloekte huis. Je gaat hier in banken zitten en vervolgens schommelt de boel, zowel de banken als het huis zelf, zodat zo nu en dan de boel “ondersteboven” hangt. Leuk gedaan en je oriëntatie wordt behoorlijk op de proef gesteld. Leuk ook die ouders die tegen hun zoontje zeggen: “zeg maar tegen oma dat we over de kop zijn gegaan”.
De droomvlucht is wegens onderhoud gesloten, dus ik loop nog maar een keer terug naar de Brink, langs het Spookslot loop ik naar de PandaDroom. Hier moeten we even wachten voor we naar binnen mogen en krijgen we een 3D-bril mee. In de eerste ruimte krijgen we wat beelden uit de natuur te zien (giraffen, olifanten), hier is de bril nog niet nodig. Ik had m wel opgezet, maar snel weer afgedaan en proberen op te poetsen. Ik weet niet wat de persoon voor mij ermee gedaan heeft, maar de bril is zo vies dat je er bijna niets doorheen ziet. Dan krijgen we een film te zien die in samenwerking met het Wereld Natuur Fonds gemaakt is. Het is een 4D-ervaring, dus als een zeehond met zijn vinnen wappert voelen wij de wind. Goed gedaan! Het ene stuk van de film werkt beter met 3D dan het andere, maar het deel waarin de waterschildpad rondzwemt en vlakbij je lijkt te komen is geweldig! Ook het deel waarin een slang uit een boom rechtstreeks op je afkomt is angstaanjagend. Bijna de aandrang om mijn bril af te zetten of mijn hoofd naar achteren te doen 🙂
Ik zou nog een cappuccino nemen, maar dat deel van de kiosk is gesloten. Via het sprookjesbos loop ik een rondje om en kom uiteindelijk weer terecht bij de Vliegende Hollander waar ik nog een keer in ga. Nu kun je alleen links instappen, het rechterdeel is gesloten, omdat er ook al minder mensen rondlopen. Daarna nog een keer in Joris en de Draak, dit keer kies ik voor “water”. Naast me stap een jongen uit Enschede in die ook alleen het park bezoekt, samen komen we tot de conclusie dat dit deel van de baan een stuk sneller is dan het “vuur”-deel. We komen ook eerder binnen als de andere karretjes op de achtbaan. Â Inmiddels is het 17.30 uur geworden, dus ik besluit om maar niet meer in de Python te stappen, maar richting ‘t Poffertje in het Marerijk.
Tijdens het wachten op de poffertjes met appeltjes drink ik een lekkere koele Dommelsch. Daar was ik aan toe! De poffertjes worden snel gebracht, dat smaakt prima. Hierna loop ik naar de uitgang, terug naar de auto. Om 18.15 uur rijd ik weg, onderweg geen files, dus om 20.40 uur ben ik weer thuis. Een mooie afsluiting van mijn vakantie!
