Zaterdag 16 maart 2013 om 19.30 uur naar de Bidler, hier is het jaarlijkse donateursconcert van muziekvereniging De Kriich. Na het inleveren van het entreebewijs eerst een paar muntjes kopen en (natuurlijk) de loten, daarna de trap op naar het balkon. “Vroeger” kreeg je het programmaboekje, dat was je bewijs van entree. Al een tijd is dat veranderd, de boekjes krijg je bij binnenkomst. Dat is nu weer veranderd, per 2 stoelen heb je 1 programmaboekje. Alleen is dat op het balkon niet zo, hier is het bijna 1 programmaboekje per rij. Hmmm…, er moet bezuinigd worden. Dat is ook al zo met de boekjes zelf, had je altijd een mooi boekje met een verhaaltje, nu is het een dubbel A4-tje met het programma. Er staat wel een korte toelichting op de achterkant.

Hier staat op dat het aantal twirlsters flink gedaald is, waardoor er dit jaar niet een representatieve groep is, zij treden deze avond niet op. Spijtig, want ik weet van mezelf nog wel dat ik het altijd leuk vond om op het podium staan om de mensen toch eens te laten zien wat je kunt. Dat er dynamisch wat zachter gespeeld moet worden op je trommel, nou vooruit dan maar 🙂

Ook is er (te) weinig jeugd, waardoor er ook geen optreden van de jeugd is, het complete programma wordt gevuld door het korps. Dit zal dan ook de verklaring zijn dat het balkon voor de helft gevuld is, anders had je nog wel een grotere opkomst van ouders, pakes en beppes. In mei wordt er samen met de school een project opgestart om de kinderen aan de toeters te krijgen, misschien dat er volgend jaar wel weer een jeugdkorps is.

Deze avond staat in het teken van “op reis”, samen met Leo en Els. Vorige keren hebben we een marimbaspeler gehad, Pieter Wilkens heeft opgetreden, dus ik was bang dat deze avond een Lucas en Gea gehalte zou krijgen. Want wat voor Nederlandstalige artiesten zijn die Leo en Els? Nou, dat valt 100% mee. Het zijn acteurs van Halbertsma, uit het recente stuk “Opblaasd”. Ik had die voorstelling niet gezien, dus daardoor de verwarring. Ze hebben een rondreis door Europa gemaakt en kondigen zo de muziekstukken van het korps per 2 aan. Ze zitten mooi linksboven naast het orgel, tafel, stoelen en een slokje. Ondersteuning is er van een beamer waarmee foto’s op het scherm geprojecteerd worden van hun reis.

Het korps staat onder leiding van dirigent Michiel Sybesma, het programma verloopt als volgt:

Europa Mars – Robert Allmend
Zwaanriddersage – Jan Bosveld
Tournai forever РAndr̩ Waignein
Deep Harmony – H. Parker
Tuba Smarties – Herbie Flowers
Une belle histoire – Michiel Fugain en Pierre Leroyer
Italian Holiday

PAUZE

A Salzburg impression – Amadeus Mozart
Regimentskinder march – Julius Fucik
Selection from Mary Poppins – Robert Sherman
The last spring – Edward Grieg
Droomland – Willy Alberti en Johnny Jordaan
Fryslan – Die Twa

Het eerste stuk vond ik nogal zwaar, maar gelukkig waren de overige stukken wat lichter en sommige kwamen me ook bekend voor (Une belle histoire is een mooi nummer en werd terecht als toegift nogmaals gespeeld). Er zaten 30 man/vrouw op het toneel, en hierbij mijn welgemeende complimenten, het klonk allemaal goed. Alleen bij droomland vond ik het niet helemaal lekker klinken, maar dat kan ook net door de combinatie van een paar blaasinstrumenten komen. Na afloop nog een drankje gehad, met wat Wergeasters gepraat en naar huis gegaan.

Geen negatieve punten? Nou vooruit, een paar dan.

In vroeger jaren hebben we “ladyspeakers” gehad. De één was wat beter daarin dan de andere, maar goed. Als tip zou ik willen geven dat de Kriich weer op zoek gaat naar iemand die dat op zich wil nemen. Ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat het niet Haayo zijn meest favoriete hobby is, graag luister ik naar iemand die de boel met schwung en een kwinkslag aankondigt. Dat mis ik. Zo ook de afkondiging door Maarten. Het bedanken van de mensen die mee gedaan hebben, had even iemand met de 2 bosjes bloemen naar boven gestuurd. Nu hing het er een beetje “achteraan”. Hetzelfde geldt voor de loterij. In het verleden werden kleine prijsjes aangekondigd als waren het prijzen waar de postcodeloterij een puntje aan kan zuigen. De spanning… heb ik prijs? Nu staan de prijzen op tafels, moet je zelf maar even kijken of je wat gewonnen hebt en vervolgens neem je het zo mee. Ook als je geen prijs hebt, want er staat ook niemand bij te controleren. En de live-muziek. Die was er (dus) niet. Na afloop een cd-tje in het hidden soundsystem. Ik snap dat het allemaal niet teveel mag kosten, maar het krijgt zo allemaal wel een heel schraal karakter. Misschien (open oproep) een beginnend bandje uit Wergea dat wel eens zijn klanken wil laten horen? Lijkt me leuk!

Muzikaal dus allemaal top, qua invulling en omlijsting voor volgend jaar misschien nog wat verbeteringen doorvoeren. Het praat altijd zo makkelijk als je aan de zijlijn staat 😉 Succes!

Vrijdag 15 maart 2013 ga ik in de auto naar Drachten, Oude Meesters komt namelijk in de Lawei. Er is wat natte sneeuwval, wat mijn tocht een winters tintje geeft. Omdat ik de vorige keer niet goed gekeken heb bij de parkeerautomaat (en er bij terugkomst een bon onder de ruitenwisser zat) deze keer maar even goed gekeken, nee, het parkeren is gratis. Alleen donderdagavond (koopavond) moet er betaald worden. Om 19.50 uur ben ik binnen, jas ophangen en meteen maar doorlopen naar mijn zitplaats. Dit keer zit ik weer in de grote zaal, zelfs op het balkon!

De zaal beneden zit vol, maar wij, de mensen op het balkon, pasten daar net niet meer bij, want het grootste deel van het balkon is leeg. Hoewel de afstand tot het podium redelijk groot is kan ik ‘de meesters’ toch goed zien. De scènes spelen zich af in de kleedkamer, dus je ziet van die spiegels met lampen erom heen, dat is de ruimte waar de voorstelling zich afspeelt. Joost (die aan veel dingen heeft meegedaan zoals JJ de Bom en klokhuis ken ik meer recent van het feit dat hij quizmaster is bij Het mes op tafel) en Bram (bekend van Sinterklaas, door mij voor het eerst gespot in zijn rol als dokter in Medisch Centrum West) spelen 2 broers die licht gebrouilleerd zijn en een voorstelling spelen waarin ze ook broers zijn.

Het is niet een komedie. Je ligt niet in een deuk van het lachen. Wel zijn er momenten dat je toch moet glimlachen om momenten in de voorstelling. Ook is het niet een heel zwaar drama, want zo dramatisch is wat er gebeurt nu ook weer niet. Wat is het dan wel? Het is een leuke voorstelling, misschien voor de wat ‘ouderen’ onder ons (zo te zien was ik toch één van de jongeren onder de bezoekers) en is het ontspannend om te zien. Want er zit (zoals bij meer voorstellingen) niet een pauze tussen (wat ik zelf liever wel heb), de voorstelling duurt in totaal anderhalf uur. Die anderhalf uur was voorbij ‘in een vloek en een zucht’. Vandaag stond er een recensie in de Leeuwarder Courant die dezelfde tendens had. Niet een “geweldig stuk”, maar dankzij de acteurs een leuk stuk om naar te kijken.

Op 26 april zijn ze in de Harmonie, Leeuwarden. Wil je naar een andere locatie, hier staat de speellijst.