Zaterdag 21 november 2009
Zo.. drukke dag! ‘s Middags met de drumband naar Hardegarijp, intocht Sinterklaas. Voordat we weggaan wil ik wat toevoegen via het Twitteraccount, maar blijkt het versturen via mijn mobiel ineens niet te werken. Lekker is dat. Kan ik vanavond ook niet even de boel up-to-date houden 🙁

Na thuiskomt bakje thee, douchen, eten en vervolgens in de taxi naar het station in Leeuwarden. Kaartje uit de automaat en nog even bij de Bruna langslopen voor wat literatuur. Om 18.04 vertrekken we richting Zwolle. Om 18.50 uur staan we op het station van Meppel. Als ik naar buiten kijk zie ik daar een vrachtwagen van Huisman Transport staan! Een klant van ons bij Crossover Interactive. Zo kom je de klanten in het land nog eens tegen 🙂

Om 19.15 uur zijn we in Zwolle en stap ik over in een dubbeldektrein. Tegenover me zitten twee dames, volgens mij Russisch, want ik versta er niets van wat ze zeggen. Maar goed… sommige Groningers zeggen dat ook over het Fries 😉 Ergens voor Deventer lag waarschijnlijk iets op het spoor want er knalt iets behoorlijk luid onder de trein.. Maar goed, niets aan de hand, want we rijden gewoon door.

Om 19.43 uur een korte tussenstop in Deventer, mooi op tijd arriveren we in Zwolle. Daar mogen we eerst in de rij staan voor een busje waar de buskaarten verkocht worden, vervolgens doorlopen naar de bussen die klaar staan. Ik kan nog mooi zitten, naast mij komt een Tilburger zitten. Mooi zo’n feest, ik kom uit het ‘hoge Noorden’, hij uit het zuiden. Maar er zijn ook genoeg mensen uit andere landen.

Om 20.48 uur staan we te wachten voor ingang ‘Q’, staat achter mij een Italiaan te bellen. Ik sta tussen een ploegje mensen die ook uit Friesland komen. Later deze avond zie ik mensen met een Finse vlag zwaaien en ook nog iemand met een Spaanse vlag. En tijdens het wachten bij de Merchandise sta ik naast een ploeg Fransen.

Mooie billboard van C&A trouwens!

Bij ingang Q gaan we door de hekken en wordt je kaartje gescand. Daar kun je munten kopen en een kluisje huren. Jas, pet, bril en literatuur in het kluisje en doorlopen. Weer hekken, hier worden we gefouilleerd. Dan heb je een onoverdekt stukje naar het stadion, het begint net een beetje te miezeren. Om 21.41 uur ben ik binnen.

Er is maar 1 stand met t-shirts, petten e.d., dus het is behoorlijk druk (en dringen geblazen). Na drie kwartier wachten sta ik ook eens vooraan en kan ik nog wat spullen inkopen.

Boel in de zakken gepropt (want om nu de hele avond met een tas te gaan rondlopen is niet zo’n goed idee), komen we aan bij de set van Brennan Heart. Allemachtig! Dat klinkt vet goed! Na hem komt Technoboy, ook weer prima. We krijgen nog D-Block en S-te-fan, Headhunterz en nog meer (zie ook Partyflock). Mijn titel ‘the mobile century’ wijst naar het feit dat (net als vorig jaar) als een set gaat beginnen, iedereen zijn/haar mobieltje tevoorschijn haalt en dan opnames gaat maken.

Zo nu en dan even een rondje lopen en zo loop ik de Arumer ook nog tegen het lijf! Wat een toeval. Je bent met duizenden mensen in een stadion en dan kom je toch nog die ene bekende collega van je tegen!

Net voor het einde (6.50 uur) ga ik naar buiten, zit er een beetje doorheen, dus boel uit het kluisje halen, sleutel inleveren en borg terugkrijgen. In de bus naar het station. Daar ben ik mooi op tijd, kan mooi gaan zitten in de stoptrein naar Zwolle. Komen nog wat mensen uit deze omgeving in de trein en zo te horen is ‘New Kids’ niet alleen populair in Friesland 🙂

In Zwolle overstappen in de trein naar Leeuwarden, bij het station in Leeuwarden kan ik bijna meteen in de taxi naar Warga stappen. Rond 10.20 uur lig ik onder de wol. Even wat nachtrust inhalen.

Zeer geslaagd feest, benieuwd hoe het in 2010 is! 🙂

Hier nog even 2 filmpjes, zet je geluid flink zacht, want de boel is nogal luid. En geen super-kwaliteit, maar goed, het gaat om het idee / de sfeer:

Maandag 9 november 2009

Zoals de mensen die mijn blog lezen zullen weten zou ik volgend jaar naar het concert van Michael Jackson in de O2 Arena in London. Een mooi uitje, een laatste mogelijkheid om bij het concert van mijn pop-idool te zijn, want volgens MJ ‘was this it’, oftwel de laatste ronde concerten die hij zou geven.

Groot was de schok op 26 juni dat Michael was overleden…

Vanavond ben ik naar ‘This is It’ geweest, die van 5 t/m 11 november in Tivoli in Leeuwarden draait. Met natuurlijk de nodige verhalen in de pers dat het een te rooskleurig beeld zou geven, etc. in mijn achterhoofd.

Bij het eerste nummer dat Michael met zijn crew repeteert laat hij wat zinnen weg en denk je, hmm.., ging het toch niet goed met MJ? Maar dan komen andere opnames en zie je dat de energie er vanaf spat. En dat hij alle teksten echt wel kent, maar op sommige momenten zijn keel aan het sparen is.

Ook wordt je dan nog even op de feiten gedrukt van alle voorbereidingen die voor het concert gedaan zijn. Allemaal mensen die auditie doen om mee te mogen dansen. De muzikanten die zich een slag in de rondte werken, want MJ is perfectionist. Met de toetsenist het tempo afstellen, nee, iets langzamer. Wachten tot ik het teken geef om af te slaan (voor de man achter het drumstel). De jongedame op gitaar die het ding op het eind van het nummer echt moet laten janken om de ultieme hoge toon eruit te halen.

MJ die rent en spring, pasjes doet en ook van alles met zijn handen doet, 1 groot dynamisch geheel.

Om 19.00 uur begonnen, rond 20.00 uur een 10-tal minuten pauze en vervolgens de 2e ronde tot 21.00 uur.

Jam, Man in the Mirror, Beat It, the Earth Song, Smooth Criminal, I just can’t stop loving you. Super.

Als het afgelopen is loop ik met een goed gevoel de zaal uit. Een aanrader om voor naar de bios te gaan. Het is een prima eerbetoon aan deze geweldige artiest, zanger, performer. En het doet ook recht aan de mensen die om hem heen ook allemaal hun ding hebben gedaan als voorbereiding voor de concerten die zouden komen.

Niet huilend, maar toch met licht vochtige ogen ga ik naar huis. Want 1 ding hebben de beelden me wel duidelijk gemaakt, het zou een fantastisch concert geworden zijn in 2010.

MJ, rest in peace.

Vrijdag 6 november 2009

Een tijd geleden had ik de brief ontvangen, omdat de NHL naar de campus gaat aan de Rengerslaan en uit het gebouw aan het Fonteinland/Vondelstraat weggaat, werd er een reunie gehouden. Ook gaat de hele boel plat… Omdat dit al eens gebeurd is bij de HAVO-MBO van het Friesland College aan de Julianalaan heb ik me aangemeld. En trouwens ook bij de MAVO aan de Prinsessenweg… Al de scholen (behalve de basisschool waar ik op gezeten heb) zijn er niet meer… erg jammer. Want aan mijn schooltijd bewaar ik nog steeds goede herinneringen. Dus nog even een keer door de gangen lopen, kijken waar ik les heb gehad. Nog wat foto’s maken voor als later mijn geheugen me mogelijk in de steek gaat laten. En natuurlijk ook om je klasgenoten van de periode 1997 – 2001 nog eens tegen te komen om te horen waar ze werken en wat voor werk ze doen.

Volgens het programma begint de boel om 13.00 uur, dat wordt wat krap. Maar goed, dan maar een beetje te laat. Voordeel van dat je vlak bij je vorige school werkt, is dat je je auto op het terrein van Crossover kunt parkeren en vervolgens over het Fonteinland naar de ingang kunt lopen. Nog even daar in de hal gekeken, rechts is de kantine, waar ik met mijn klasgenoten altijd zat in de periode 1995 – 1997 toen ik nog Accountancy deed. De vakken waren leuk, maar aan het begin van het derde jaar ging het vak Administratieve Organisatie niet zo goed (wat een belangrijk vak was), waardoor ik meer de AA (advieskant) op zou gaan, in plaats van de RA (registeraccountant) kant. En dat leek me niets, want sommetjes maken, boekhouden etc., dat was hetgene wat ik leuk vond.

Één van de vakken bij Accountancy was ook Informatica, wat we op de HAVO-MBO ook al hadden gehad en ik erg leuk vond. Hoewel ik in het begin op de HAVO-MBO geen computer had, kwamen leerlingen bij mij om te vragen hoe iets in dBASE 3 gedaan moest worden. Mijn eerste pc was een 8086-er die ik van iemand uit het dorp had overgekocht, het had alleen DOS, Word Perfect Works 1.0 en Word Perfect.

Bij de NHL kon je ook een eigen homepage maken, supervet! In de vakantie had ik bij de bibliotheek een boek geleend over Quick Basic en van mijn in de vakantie verdiende geld had ik bij Frisicom Quick Basic gekocht, dat in tegenstelling tot QBasic ook executables kon maken! Dus toen ik het bij Accountancy niet meer zag zitten en wilde switchen van opleiding, had ik al wat gegevens doorgekeken. Dat werd of bedrijfskundige informatica, of hogere informatica. Hogere Informatica hield in dat je zelf ging programmeren, dat leek me echt geweldig. Dus via de decaan een gesprek met Pier Santema, op dat moment degene die over de HIO opleiding ging. Gesprek ging goed, dus per december 1997 kon ik beginnen. Via-via kreeg ik het adres van een leerling die gestopt was met de HIO opleiding, van hem heb ik toen nog boeken gekocht. Ook was hij iemand die al in de software zat en Delphi voor me op cd brandde, zodat ik thuis aan de slag kon gaan (ik had inmiddels een Pentium 1 en Windows 95).

De eerste les die ik volgde was een les (ben het vak even kwijt) wat gegeven werd door Sibbele Oosterhaven. Prima docent. Het was misschien niet zo HIO-eigen, maar toen de les afgelopen was heb ik Sibbele een hand gegeven en me voorgesteld, want ja, zit er zomaar een nieuwe leerling bij in de klas 🙂

Vooral de eerste tijd heb ik veel thuis in de avonduren gedaan om mijn eerste 3 gemiste maanden in te halen, maar uiteindelijk heb ik de propaedeuse gelijktijdig gehaald met mijn mede-studenten en ook netjes na 4 jaar mijn diploma. Geweldige tijd. In de bus naar school (tsja, die OV-jaarkaart had je toch gratis), hoorcolleges volgen, op school internetten en dan thuis het echte werk doen.

Maar goed, terug naar de reunie. Ik ben via het Fonteinland naar binnen gegaan, dus doorgelopen in de gang waar vroeger de repro was en je altijd je boeken / bijlages moest halen. Dat was al een tijd omgezet naar een ander type lokaal, de repro is nu open. Doorlopen naar de kantine van de HTS, hier lopen al wat mensen rond. Maar geen bekenden. Tot ik Gerben tegen kom, hem ken ik nog uit mijn tijd bij UPC (collega).

Na verloop van tijd komt er nog iemand bij waarvan ik de naam even kwijt ben en Barbara, één van de weinige vrouwelijke studenten die de HIO opleiding deden en in mijn opleidingsjaar zaten. Later komt Egbert en Roel Jonkman ook nog, we houden het dus bij de ex-collega’s van UPC. Rond 13.30 geeft een dame die nu afdelingshoofd is een korte presentatie met een overzicht hoe het tot nu toe gegaan is (eerst MTS, toen HTS aan de Molenstraat) en dat de boel over 6 weken naar de campus gaat.

Er worden groepsfoto’s gemaakt, nog wat praten met de ex-collega’s. In de tussentijd heb ik nog even een rondje gemaakt, de boel ziet er nog net zo uit als toen ik in 2001 met mijn papiertje op zak de school verliet. Oh ja, toch nog wat veranderd. Even een sanitaire stop op de 2e verdieping, het hele toilet (muren) zijn beschilderd met Fokke en Sukke cartoons. Fantastisch 🙂

Ook kom ik nog een bekende van de fitness en uit het eigen dorp (Menze). Later kom ik Ronald nog tegen, dus aan het eind van de middag een schamele 2 personen uit de (3??) klassen die er in 2001 waren. Jammer, dus rond 16.00 uur ga ik weer richting huis. Nog een paar foto’s gemaakt, this is it.

Oh ja, mochten er nog mensen zijn die in 2001 samen met me afgestudeerd zijn en op zoek zijn naar de foto’s, Sibbele heeft de boel mooi online staan op: www.engineering.tem.nhl.nl

TEG, The Entertainment Group, het bedrijf van Marco Borsato is failliet gegaan. De goederen van de onderneming (bureaustoelen, computers, gouden platen, etc.) werden per opbod verkocht. Je kon op bepaalde dagen langskomen om de spullen te bekijken, maar via de website van BVA Auctions kon je ook alle spullen bekijken en een bod doen.

Ook ik ben alle pagina’s langsgegaan om te kijken wat er te koop aangeboden werd. Mijn oog viel op een 2 GHZ pc van HP en op een notebook (met dockingstation). Het beginbod was nog niet zo hoog, dus ik heb mijn bod geplaatst. Natuurlijk komt er dan later nog wel de BTW bij op en ook nog eens de veilingskosten (met BTW).

Natuurlijk waren er ook andere geinteresseerden, maar ik had het voordeel dat ik 26 oktober een vrije dag had (tandarts, auto voor onderhoud naar de garage), dus vlak voor sluitingstijd kon ik mijn ‘kavels’ nog terugzoeken en een laatste bod plaatsen.

Later kreeg ik een mailtje dat ik mijn pc en laptop donderdag 1 november in Hilversum op kon halen. Of ik kon het laten bezorgen, maar dan moest ik wat met een bepaald bedrijf gaan regelen. Ik hou wel van een stukje rijden, dus het was geen probleem om het zelf op te gaan halen.

Donderdag 1 november rond 7.00 uur ‘s morgens vertrek uit Warga, de TomTom ingesteld. Bij Joure een kleine opstopping voor het verkeersplein (zoals altijd), hierna rijdt het wel weer lekker door. Bij Hilversum in de buurt ook wat korte opstoppingen, met de matrixborden worden we naar 90 – 70 – 50 km. per uur vertraagd. Uiteindelijk een afslag naar Hilversum en rijden we de plaats binnen. De tegenliggers staan allemaal in een file om Hilversum uit te komen, maar onze weg ligt compleet open, rijden maar!

We komen in wat ‘buitenbuurten’ met grotere huizen in Hilversum en tadaaa; daar is het grote huis waar we moeten zijn. Ik had verwacht dat we in een soort fabriekspand/opslagloods de boel op konden halen, maar het blijkt dus het pand van TEG te zijn. Er staan al mensen in reflecterende hesjes buiten om de mensen die oprijden naar een parkeerplaats om het pand te dirigeren. Dus deze oprit ben ik opgereden:

Klokslag negen uur loop ik het pand binnen. Er zijn al mensen bezig met spullen weg te halen, ik sta achter een cameraman en een jongedame die een man interviewt.

Als ze doorlopen meld ik me bij de balie waar 2 dames de boel afhandelen. Eerst controleren of je betaald hebt, stempel op je papieren en dan loopt er 1 van de mannen mee die je laat zien waar de spullen staan. Eerst de computer in de auto, via de achterdeur naar buiten (daar zit een man het groene stickertje wat op de pc geplakt is af te vinken) en vervolgens weer naar binnen om de laptop nog op te halen. In tien minuten is het gepiept en rijden we weer de oprit af.

De TomTom leidt ons via een andere route mooi door het centrum weer uit Hilversum, geen enkele last van een file gehad zoals we die bij het binnenrijden tegenkwamen. Ook nog een garage met Ferrari’s gezien.

Geen foto’s gemaakt, ik ben dus toch nog niet helemaal Twitter ® / Generation 2.0 ® waardig… 🙂

‘s Middags nog gewoon gewerkt, dus pas die avond naar de boel kunnen kijken. Zoals mijn collega’s al vroegen, ‘en… staan er nog wat contracten van Guus Meeuwis op de pc’s …’ vroeg ik me natuurlijk ook af of de pc’s netjes leeggemaakt waren of dat er nog data op zou staan. Gezien de professionaliteit van wat ik bij het ophalen gezien had, leek het laatste me het meest waarschijnlijk.

En ja hoor, zoals te verwachten was heeft er gewoon een progamma op de pc’s gedraaid om de boel leeg te maken. Nu is dat niet zo erg, maar ik heb natuurlijk de spullen gekocht met een besturingssysteem erop (Vista) en dat wil ik er op laten staan. Ik ga (natuurlijk) niet nog een keer in de winkel een nieuwe Windowsversie kopen.

Ik begin met de laptop, bij het opstarten krijg ik dit scherm te zien.

De melding is dat er bij het verwijderen wat fout gegaan is. Laptop afgesloten, harddisk (SATA) eruit geschroefd en in een externe SATA diskhouder gekoppeld die ik via USB aan een andere computer kan hangen, zodat ik kan controleren welke partities / data erop staat en ik de installatiebestanden / restorebestanden (?) van Windows veilig kan stellen.

Duurt even, uiteindelijk meldt Windows me met de popups dat er een externe harddisk gevonden is en succesvol geinstalleerd is. In de Windows Explorer zie ik nog niets. Dus ga ik naar het Configuratiescherm, SysteemInstellingen, ComputerBeheer en onder Opslag naar Schijfbeheer. Ja hoor, een schijf van 111 GB, die leeg is. Nu kan het nog zijn dat er nog een verborgen partitie is.

Met bepaalde tools nog gekeken of er wat te vinden is.
Nee hoor, boel is mooi blanc(c)o.
Even op Google gezocht, Blancco is een professioneel bedrijf wat zich daarmee bezig houdt.

Via eBay kom ik iemand in Amerika tegen die de restore CD’s verkoopt. Geld overgemaakt, dag erop meteen een berichtje dat de boel op de post gedaan is. En ja hoor, 4 november krijg ik netjes de CD’s goed verpakt afgeleverd, met op het briefje in de envelop nog de tekst: ‘Thank You’. Kijk… dat is dan weer het voordeel van Internet, je kunt nu echt wereldwijd spullen kopen.

En nog even een hart onder de riem steken van Marco: